Anxiety | Minsung ✓

☆34☆

Sabah uyandığımda yanımda hissettiğim boşluk ile soluma döndüm.

Minho yoktu.

Alt kata indiğini düşünüp, yatağımdan kalktım ve lavaboya doğru ilerledim. Lavaboda işlerimi hallettikten sonra odama geri döndüm ve dolabımı açıp kendime bir kombin hazırladım. Daha sonra hazırladığım kombini giydim ve alt kata indim.

Hyunjin ve Felix birbirlerine sarılmış bir biçimde bir film izliyorlardı. Oturdukları koltuğun diğer köşesinde ise Seungmin onlardan ayrı bir şekilde filmi izliyordu.

Minho burada değildi. Mutfakta olduğunu düşünüp mutfağa gittim fakat mutfakta da yoktu.

Oturma odasına geri döndüm ve koltuğa oturdum.

"Seungmin, Minho'yu gördün mü?" Seungmin filmden gözlerini ayırdı ve bana çevirdi.

"Saat 8'de çıktı evden. Hala gelmedi mi?" Diye sorduğunda başımı olumsuz anlamda salladım.

Saat neredeyse 14:00 olmuştu ve Minho hala yoktu. Nereye gitmiş olabilirdi ki?

Telefonumu açıp ona bir mesaj yazdım ve telefonu tekrar kapatıp koltuğa koydum.

Dikkatimi televizyona verip filmi izlemeye başladığımda açlığımı unutmuştum bile.

...

Midemin yandığını hissettiğimde artık yemek yemem gerektiğini farketmiştim.

İzlediğimiz filmi bitirmiş hatta üzerine bir film daha izlemiştik ve gözlerimin acıdığını hissediyordum. Acıyan gözlerimi ovalayarak oturduğum koltuktan kalktım ve mutfağa doğru ilerledim.

Yemek yapmaya halim olmadığı içi dolaptan birkaç kahvaltılık çıkardım ve biraz onlardan yedim.

Karnımın doyduğunu hissettiğimde dağıttığım mutfağı topladım ve diğerlerinin yanına geri döndüm.

Hyunjin ile Felix ellerine telefonlarını almış, flörtleşerek oyun oynuyorlardı. Onları böyle gördüğümde aklıma Minho'nun hala gelmediği geldi ve koltuktan telefonumu açıp Minho ile mesajlaşmalarımıza girdim.

Attığım mesajı görmemişti ve hiç aktif olmamıştı. Endişelenmeye başladığımda mesajlarımızdan çıktım ve aramalara girdim.

Son aramalardan Minho'yu buldum ve aradım.

Telefon uzun süre çaldıktan sonra açıldı.

"Alo, Minho neredesin sabahtan beri? Neden gelmiyorsun?"

"Beklemeyin beni Jisung. Gelmiyorum."

"Ne? Neden?"

"Gelmiyorum işte Jisung. Kafamı toparlayana kadar da gelmeyeceğim."

"Neden? Ne oldu ki? Kafanı ben de toparlayabilirim eve gel."

"Ya kafamı dağıtan kişi sensen Jisung?"

"Ben hiçbir şey yapmadım ki!"

"Ben de öyle olmasını isterdim Jisung."

"Minho! Sinirleniyorum ama! Neden bana suçluymuşum gibi davranıyorsun?"

"Sinirlenmesi gereken kişi benim Jisung ama sinirlenemiyorum çünkü siktiğimin kalbi sana dayanamıyor. Suçlu sen değilsin Jisung, suçlu benim saf kalbim. Şimdi kapatıyorum bir daha arama yoksa engellerim."

Telefon suratıma kapandığımda gözümden bir yaş damladı.

Ne yapmıştım ki ben? Minho bana neden sinirliydi?

"Jisung ne oldu? İyi misin?" Felix'in sorusuyla kendime geldiğimde gözyaşlarımı sildim ve hiçbir şey söylemeden hızlı adımlarla odama çıktım.

Kapıyı ardımdan kapatır kapatmaz kendimi yatağa attım ve gözyaşlarımın akmasına izin verdim.

Minho'nun bana böyle kaba bir şekilde davrandığını hiç görmemiştim ve ilk defa kaba davranması beni çok kırmıştı.

Hiçkırarak ağlamaya başladığımda kapımı açıldığını duydum ve kafamı çevirdim.

Gelen kişi Felix'ti. Yanıma geldi ve yatağıma oturdu.

"Jisung, ne olduğunu anlatır mısın? Niye ağlıyorsun, sen ağlayınca içim acıyor." Felix'e gülümsedim ve ona sıkıca sarıldım.

Daha sonra ise olanları anlatmaya başladığımda dikkatle beni dinliyordu.

...

"Jisung, Minho hyungun neden böyle yaptığını bilmiyorum ama inan ki bir sebebi vardır. Seni suçlamıyorum yanlış anlama. Ama böyle davraması garip. Yakın zamanda hiç kavga ettiniz mi?"

"Hayır etmedik. Onu sinir edecek hiçbir şey yapmadım ki."

"Neden böyle davranıyor o zaman?" Dedi ve derin bir nefes aldı.

"Eminim ki aranız düzelecektir Jisung. Bir dahakine ağlama tamam mı? Benim yanıma gelebilirsin."

"Teşekkür ederim." Dedim ve sıkıca sarıldım ona.

Bu çocuğu gerçekten çok seviyordum.

_____________________

Helluuuuuu

Yb atiyorum ve kaciyorum sizden de bol bol yorum ve oy bekliyorum optum hepinizii mmmuuuaaahhh 💋💋💋💋💋