الحلقه الاولى

2.5K 76 2
                                    

((((((((مفيش رحمه ٢))))))
#لولو_محمد
الحلقه الاولى
فى بيت عيله الصياد
رحيم / انا نازل اجيب التورته مش هتاخر
رحمه بتسرح لبشرى
رحمه / ماشى يا حبيبى ابقى اتصل بمنه استعجلها انا هلكت
رحيم / حاضر حاضر
رحيم ينزل و رحمه تخلص تسريح بشرى
رحمه / بيبو حبيبى اوعى تبوظى شعرك لحد مالناس يجوا ماشى
بشرى/ حاضر يا مامى
رحمه / انا هدخل اخد دوش فى السريع و انتى اقعدى جنب ادم لو عيط خبطى عليا متلعبيش فى الزينه ماشى
بشرى / حاضر يا ماما
رحمه / بشرى متفتحيش الباب
بشرى / يوووه قولت حاضر
رحمه / اخره صبرى
رحمه تجرى عالحمام و تطلع على صوت خبط عالباب و عياط ادم تطلع تجرى
رحمه / ياربى اولع فى نفسى يعنى
رحمه تجرى تجيب ادم مالسرير و تهشكه و هى رابطه شعرها بالفوطه تبص مالعين منه تفتحلها
منه / كل ده ملطوعه عالباب
بشرى / ماما قالتلى مفتحش لحد
رحمه / انا كنت باخد دوش ريحتى كانت كلها لبن
منه / بس دى مش ريحه لبن ابدا
رحمه / ايفى حرام عليك يا ادم حرام عليك انا لسه مغيرالك انا هدخل اغيرله معلش وضبى المكان و ظبطى الدنيا بقى
رحمه تدخل جوه و تكلم منه من جوه و منه بترص الصوانى على السفره
منه / امال طنط زينب و عبير فين
رحمه / راحوا للكوافير و محمود مع عماد فى المعرض و عموا محمد لسه مجاش من اسكندريه
منه / و رحيم راح فين
رحمه / بيجيب شنط السبوع من عند الراجل و التورته اللى عليها صورتنا
منه / والله معارفه التورته لزمتها ايه
رحمه / بيقولى كان المفروض يعملها و انا خارجه بس انا مكنتش باكل غير مسلوق مانتى عارفه القيصرى
منه / و اعرفه منين
رحمه تطلع مالاوضه و تدى ادم لمنه
رحمه / انا داخله اللبس
منه / عارف لو عملتها عليا انا هعبطك انا بقولك اهو
رحمه / تعبطى مين يا بت هو جه بالساهل اقولك هاتى تعال ياض اتبطى هنا رتبى
منه / هههههههههههه واطيه
جرس الباب يضرب
منه تقوم تفتح و فى ايدها صينيه عليها ملبس و شيكولاته عماد واقف شايل محمود و اول ميشوفوا الصينيه يخطف منها كبشه
عماد / حلو الاستقبال ده
منه / دا للغالى بس
عماد / تعيشى
منه / انا بتكلم عن محمود
عماد / مقبوله منك امال رحيم فين
منه / راح يجيب التورته
عماد / تورته ايه فى السبوع
رحمه تخرج مالاوضه شايله ادم
رحمه / ها كدا حلو و لا ايه مفيش حاجه عاوزه تخش فيا الكلب ده السبب
منه / هههههههههههههههههه لا حلو حلو مش باين
عماد / اوى يعنى
رحمه / عااااااااااا انا لبست الدولاب كلو اعمل ايه مانا زهقت من هدوم الحمل حرام بجد
عماد / اللبسى اى جلبيه عادى يعنى
رحمه / اطلع بره انت ايه اللى جابك
عماد / اجيبلك حاجه من دولاب امى
رحمه / انا هدخل اغير
منه / ارحمينا بقى حلو كدا
زينب و عبير يدخلوا متانتكين على سنجه عشره
زينب / عندك حق والله يا عبير البت دى رخيصه بس ايدها تتلف فى حرير
عبير / عندك حق والله يا ماما
زينب / يلهوى ايه الريحه دى
رحمه / لا يا ادم انا لسه مغيرالك حرام
عماد / لا ادم برئ دا محمود خدى ياختى غيرى لابنك
عبير / اخص عليك يا حوده دانا ملحقتش
عماد / هى فلوس حرام اصلها
منه / ههههههههههههه شكلكوا انتوا الاتنين مسخره بالعيال و البامبرز و الحوسه دى
رحمه / نحن السابقون و انتم اللاحقون
منه / فال الله و لا فالكم دا اللى يشوف بلاوى الناس تهون عليه بلوته
عبير /على رايك والله يا منه انا فعلا مبيهونش عليا قرف الواد غير منظرك و انتى بتدارى عنوستك
منه / مقبوله منك
رحيم يدخل شايل كرتونه كبيره اوى عماد يجرى ياخد منه
عبير / انا هطلع اغير لحوده و نازله
عبير تاخد محمود و تطلع
رحيم / فى كرتونه كمان تحت غير التورته انا نازل اجيبهم
عماد / استنى هساعدك
زينب / فيها ايه الكرتونه دى
رحمه تحط ادم فى حضن بشرى عالكنبه و تفتح الكرتونه و تطلع شنط صغيره مكتوب عليها بالفوم البرونز ادم و جوا كل واحده لعبه و شيكولاته و ملبس و توفى و حمص و فشار بشرى تشوف الشنطه تمد ايدها ادم كان هيقع منه تلحقه
زينب / العيب مش عليها العيب على اللى رمت ابنها ابن الكام يوم و جريت عالكراتين
منه تشيل ادم و بشرى تجرى
منه / حصل خير
رحمه/  انا كنت بس عاوزه ارصهم عالترولى قبل مالناس يجوا
زينب / و العربيه الصغيره دى هتاخد ياختى
منه / رصى عليها زى متاخد و الباقى حطيه عالبوفيه
زينب / و تشيل الانتيكات الغاليه توديها فين
رحمه / هدخلها الاوضه جوه
زينب / لا يا رحمه ميصحش ابدا الناس تقول علينا ايه
رحمه / هى بشرى فين صحيح يا بيبوا بيبوا
بشرى تطلع من جوه مكسوفه
رحمه / تعالى يا حبيبتى متخافيش تعالى خدى واحده شوفتى ادم اخوكى جايبلك ايه
بشرى / حلو اوى يا ماما شكرا
رحمه / قولى لدودو ميرسى
بشرى/ ميرسى يا دودو
رحيم يطلع شايل كرتونه تانيه يحطها عالارض و عماد شايل تورته كبيره
عماد / احطها فين دى
رحمه تقوم توسع مكان عالسفره رحيم يفتح العلبه و يطلع التورته و يحطها عبير تنزل
عبير / الله حلوه اوى الصوره دى
عبير تدى محمود لعماد و محمد يدخل
محمد / لا اله الا الله انا خلاص الطريق رايح جاى هيموتنى
رحيم / بعد الشر يا بابا حمد الله عالسلامه
محمد/ تعملوا حسابكوا بعد كدا اللى عاوز يعمل اى مناسبه تيجوا تعملوها هناك
زينب / حقك علينا مانت خلاص معدتش طايق هنا
محمد / امال فين الواد دودو اما ابوسه
منه تديهوله محمد يطلع من جيبه علبه و فيها خاتم
محمد / نقطتك يا دودو
عبير / معلش بقى يا عموا كدا ظلم انا لما ولدت محمود حضرتك اديت لبشرى زيه اشمعن بقى فى دودو
محمد / و لا تزعلى نفسك
محمد يطلع محفظته و يطلع متين جنيه و يحطها فى ايد محمود الصغير و متين تانيه
محمد / تعالى يا بيبوا خدى حلاوه دودو
عماد يبص لعبير تبص الناحيه التانيه مصطفى يخبط عالباب
مصطفى / ممكن ادخل و لا ايه
عماد / انت بتستاذن
مصطفى يشيل محمود
مصطفى / حبيب عموا يابن الكلب
الكل يدحك و عماد يزغده
مصطفى / ايه مش عاجبك و لا ايه فين ابن الكلب التانى اما ابوسه
رحيم / امتى تخلف بقى عشان ننتقم منك
مصطفى / بعينكوا دا سبب رئيسى انى مش عاوز اتجوز اصلا
رحمه / امال عموا ابراهيم فين
مصطفى / هو قالى اسبقه كان فى ايده حاجه كدا هيخلص و هيجى علاطول
رحمه / يجى بالسلامه وحشتنى اللمه الحلوه دى
مصطفى / اولدى انتى كل يوم و احنا نيجى كل يوم
رحمه / حرام عليك يا اخى هو انا ناقصه كفايه عليا واحد و شكلى هنام على كدا
رحيم / دا عند امه يا ادهم
رحمه / هههههههههههههه انسى يا حلمى
ابراهيم يدخل شايل زحليقه كبيره رحيم يجرى ياخدها منه
رحيم / تعبت نفسك والله يا عموا
ابراهيم / هو احنا عندنا اغلى من ولاد رحمه
عبير تبص الناحيه التانيه
ابراهيم / تعالى يا بشرى شوفى جدوا ابراهيم جايبلك ايه
بشرى تروحله ابراهيم يطلع علبه فيها سلسله دهب على شكل بشرى و يلبسهالها بشرى تمسكها و تبص عليها و هى فرحانه اوى
رحمه / قولى شكرا
بشرى / شكرا ممكن اخلينى لبساها
رحيم / طبعا
عماد / طب ايه يا جماعه هنفضل جعانين كدا كتير انا عاوز اكل بقى
رحيم / ماشى يا طفس يلا نايد الشمع
رحيم يشغل حلقاتك برجالاتك و زينب تحط الواد فى ناص السفره جنب التورته و كل واحد يمسك شمعه و يبداو يلفوا حوالين الترابيزه لفه اتنين زينب تروح تقعد و عبير تروح جنبها
زينب / طب انا كبيره و تعبت انتى قعدتى ليه
عبير / مخلاص بقى هو احنا بنحج
زينب / خليكى ياختى قاعده خليكى
لفه كمان و مصطفى يطلع البلكونه و عماد يطلع وراه
عماد / ايه يا عم تعبت و لا ايه
مصطفى / احنا هنفضل نلف كتير الشمعه بتسيح على ايدى
عماد / يا توتو
مصطفى / هتنضرب
عماد / و لا انت و لا الاكبر منك
مصطفى / هو مش كنا عملنا العقيقه بالمره
عماد / رحيم عاوز يستنى رمضان بيقول عاوز يضرب عصفورين بحجر و يبقى اطعام بالمره
مصطفى / فكره طول عمر دماغ الواد رحيم بتجيب اللماظات ماعدا الفكره اياها
عماد / هههههههههههه كانت فكرتى
مصطفى / هههههههههههههه كدا بقى وضحت
عماد / بس ايه مش ناوى و لا ايه
مصطفى/والله نفسى بس انت عارف عمك الحج ابراهيم استنى اختك الاول
عماد / طب متخطب
مصطفى / بيقولى ازاى تخطب قبل اختك و ساعتها اهل العروسه هيضغطوا عليها و هى هتدايق
عماد يبص مالبلكونه عالشارع
مصطفى / انت عارف انا ايه اللى مدايقنى فى كل ده
عماد / ايه
مصطفى / انها مش حاسه انها بتيجى عليا بيجيلها كل عريس و التانى و بترفض منغير اى سبب مش مرتاحه يعنى ايه مش مرتاحه طب اقعدى معاه مره كمان طب اديله فرصه راحه ايه اللى من اول نظره يعنى
عماد يبصله و يسكت
مصطفى / المشكله انها مش فاهمه ان الفرص اللى بتضيعها دى مش هتيجى تانى خصوصا يعنى انها .... هى اختى بس طبعا لازم ابقى عارف انها مش حلوه اوى يعنى
عماد / بس يا اهبل انت تطول تبصلك اصلا
مصطفى / بص مثلا لرحمه و لا عبير و بص لمنه جنبهم لا طبعا يابنى مفيش مقارنه يعنى خصوصا ان منه مش حركه كدا زى البنات انت مبتشوفش البنات اللى معايا فى البنك عاملين ازاى يابنى صواريخ وربنا صواريخ 
عماد / انت بتتكلم جد و لا بتهزر انت بجد شايف ان منه وحشه على فكره منه الف من يتمناها
..........................
مصطفى / حقيقى بس عشان فلوس بابا
عماد / انت بتهزر صح منه دى ست البنات دى الست اللى الواحد يوم مهيقع و هى جنبه هيبقى عارف انها هتسنده نوعيه طنط حياه الله يرحمها اوعى تقلل منها تانى و اياك تكون بتقول الهبل ده قدامها
مصطفى / ياعم رحم الله امرئ عرف قدر نفسه
عماد / يبقى بص لنفسك الاول يا مصطفى انت بدماغك دى اللى اكيد يوم مهتتجوز اكيد هتتجوز واحده طمعانه فى فلوس ابوك سيبك مالشكل و الهبل ده انت اساسا متسواش منغير فلوس ابوك اللى انت شايف انها الميزه الوحيده فى اختك يا اهبل انت نفسك متساويش
مصطفى / جرا ايه يا عماد انت مالك سخنت كدا ليه
عماد / حقك عليا انا بس مخنوق
مصطفى / انت لسه موضوعك انت و عبير ده
عماد / و من امتى هيتصلح اهو عندك النهرده اهو صحيت هى و ماما مالنجمه و لبسوا و خرجوا صحيت مالنوم لقيت محمود جنبى مفلوق مالعياط و البامبرز هينفجر و هى مش هنا اصلا مهانش عليها حتى تسيبله راضعه و لا حتى تغسل الببرونات من بالليل
مصطفى / طب كانت فين
عماد / و لا اعرف عارف مفرقش معايا اسال قومت عالمطبخ جرى شطفت ببرونه و علقت عالكاتيل و على حله ميه و حطيت فيها الميه و سبت الببرونه تغلى و خدت الواد عالحمام حميته و ظبطه و لبسته و اديتله الرضعه و نام تانى غسلت انا باقى الببرونات و جهزتله الشنطه و نزل معايا المعرض تحت لقيتها بتتصل تتطمن عليه بقى امتى بعد خمس ساعات الهانم كانت فى الكوافير مع امى عشان سبوع ادم
مصطفى / هههههههههههههههههه
عماد/ و انت بتقارنها بمنه اللى جت بدرى عشان تساعد رحمه و اللى وقفت معاها فى المستشفى و طول مهى حامل كانت بتيجى تساعدها مع انها ملهاش اى مصلحه اساسا بس تقول ايه ادى الفرق بين بنت الاصول و بنت ال....
مصطفى / هههههههههههههه
عماد / انت بتدحك يا مصطفى
مصطفى / و عاوزنى اتجوز لا يا عم هو ان مكانتش وحشه تبقى معندهاش دم هو الواحد مينفعش ياخد وحده طيبه زى رحمه اصدمنى بقى و قولى انها مبهدله رحيم
عماد / مش عارف بس رحيم ملوش عين يشتكى كفايه انها رجعتله بعد اللى حصل و كفايه اصلا انها مستحمله تعيش معانا فوجود عبير و امى سبحان الله بص جنب بعض نسخه نسخه
مصطفى / انت هتعيب فى امك كمان يا عماد
عماد / ياعم مبعبش امى و على راسى بس منكرش ان طباعها وحشه عبير لما عرفتها كانت بت جدعه بس مش عارف ازاى تتحول من بت جدعه لانسانه انانيه بالشكل ده
مصطفى / دانت معبى و جاى تقولى اتجوز جواز ايه يا عم بناقص خلينى كدا احسن
عماد / دانا كنت ملك
مصطفى / على يدى
عماد / بس تعرف اللى مهون عليا الدنيا دحكه ابن الكلب الصغير
مصطفى / واد عسل
عماد / بحبه موت والله و لا يفرق معايا اخلينى شايله كدا طول الوقت اغير و ارضع و اللبس و انيم و لا يهمنى انا النهرده كنت بفرج عريس و عروسه و هو على ايدى وشه حلو عليا الناس بيتلهوا فيه و يشتروا و هما مبسوطين
مصطفى / ربنا يخليهولك و تفرح بيه
رحيم يدخل و فى ايده طبقين
رحيم / مش جعانين و لا ايه خدوا
مصطفى / صحيح يا رحيم عامل ايه مع رحمه
رحيم / افندم
عماد / هههههههههههههههه هو يقصد يعنى فى الجواز اصلى بقنعه ميتجوزش
رحيم / دا سؤال صعب اوى
مصطفى / يعنى مبسوط و لا معكننه عليك
رحيم / بص ياعم الحج الجواز شر لابد منه و لازم تبقى فاهم ده كويس بس رحمه ظروفها مختلفه
عماد / المحن ابتدى
رحيم / لا والله انتوا عارفين انى انا و رحمه عمرنا مفترقنا حتى الفتره الزباله اللى بعدت فيها عنى كنت بتربى بجد بس يعنى مش هنكر الحمل كان تسع شهور ولاد كلب يعنى كنت بنزل اجازه بدل متهنى ترجيع و قرف و غمه نفس و قرفه
عماد / فتره بنت كلب يا جدع و لا لما بطنهم تكبر و تلاقيها لمت كل مخدات السرير فى حضنها و انت نايم فى عشره سنتى بالجنب على طرف السرير و ممكن تزقك عادى
رحيم / اه والله فعلا و تيجى فى الاخر تحس انها هتاكل الاخضر و اليابس دا فمره والله دخلت عليها المطبخ لقيتها بتاكل من علبه الجبنه الحادقه اللى بالشطه بالمعلقه
عماد / ههههههههههههه و لا فوار الحموضه
رحيم / الحمد لله فتره و عدت
عماد / لا يا بابا دا السهل اللى عدى
رحيم / و بتقولها فى وشى كدا عادى
مصطفى / ههههههههههههههه يا مساكين
عماد / بكره يشوف ياعم العيال مبتنامش
رحيم / فعلا ربنا يكون فى عونها اهم ادولها فى الكليه تلت شهور اجازه بتسهر مع الواد و تنام وقت الشغل بقى
عماد / ربنا يعينها بقى
رحيم / باذن الله عقبالك يا درش
مصطفى / بعد اللى سمعته منكم كتر الف خيركم بناقص ياعم
رحمه تدخل البلكونه رحيم يمسك ايدها و يوقفها جنبه
رحيم / بس مننكرش يعنى ان الجواز له مميزاته يعنى
رحمه / انتوا بتتكلموا فى ايه
رحيم / كنت بقول لمصطفى ان مفيش احلى من انك تصحى مالنوم و جنبك البنت اللى بتحبها
رحمه / اكيد طبعا
عماد / كمل و هى بتصحيك انت هتفضل نايم و سايبنى انا تعبت الواد مش عارف ينام متقوم بقى يا اخى حرام عليك
رحمه تزغده
مصطفى / هههههههههههههههههههههه
رحمه / طب و ماله الجواز وحش بس على فكره هو وحش لينا احنا اكتر منكم الواحده مننا بتبقى متخيله ان الجواز زى الافلام بقى تنام و تصحى تلاقى واد مز بيلعب فى دقنها بورده تصحى على شخير
رحيم / انا مبشخرش
مصطفى / يعنى انت مش مز
رحيم / اخرس يلا
رحمه / هههههههههههههههههه لا مش قصدى انا بتكلم بوجه عام و بعدين الحمل ده متعب جدا و الولاده
مصطفى / ولاده ايه يام ولاده دانتى قيصرى بتاخدى البنج و تنامى تقومى تلاقى الواد فى حضنك الله يرحمك يامى منساش ابدا صريخها و هى بتولد منه دانا كنت بعيط يا جدع
رحيم / لا ياعم دى عمليه برضه و فتح بطن متستهونش انت مشوفتش كميه المسكنات اللى بتاخدها
عماد / يلا عدت الحمد لله
رحيم / و لا و احنا بنفك اللزقه و اول مره اشوف الجرح كنت هموت
رحمه / باذن الله مش هيسيب اثر انا مرعوبه
عماد / لا بيسيب معلم عند عبير
رحيم / ميسيب يا عم هو احنا كنا لاقين الف حمد و شكر ليك يارب
رحمه / الحمد لله
صوت عياط نونو
رحمه تدخل جوه تلاقى ادم بيعيط و منه بتحاول تسكته مش عارفه
منه / شكله جعان خالص خديه جوه رضعيه بقى
رحمه تشيل الواد و تدخل الاوضه و منه تروح تقعد جنب عبير
عبير / سبتيها ليه
منه / بترضع الواد
عبير / و مدخلتيش معاها ليه يعنى تسليها بدل متقعد لوحدها
منه / ادخل فين بقولك بترضع
عبير / و فيها ايه يعنى هتشوفى ايه يعنى مش عندك
منه / عندى حاجه اسمها حيا عن اذنك
منه تقوم و عبير بصوت واطى
عبير / يا بت الكلب
منه تدخل البلكونه
منه / مش يلا و لا ايه
عماد / مستعجلين على ايه
منه / مش مستعجلين و لا حاجه بس كفايه كدا رحمه هتنيم ادم نسيبها بقى تنام جنبه و ترتاح عشان تعرف تكمل
مصطفى / اللى تشوفيه قولى لبابا و يلا
عماد / طب مننقل السهره عندنا هنسيب رحمه ترتاح برده احنا يعنى مش بنشوفكوا كل يوم
عبير تدخل
عبير / فى ايه
رحيم / منه عاوزه تروح
عبير / ليه بس ايه اللى زعلك بكره يا حبيبتى ربنا يكرمك بابن الحلال و يبقى عندك عيال زينا و تدخلى برده تقفلى على نفسك لوحدك و ترضعى و تنكسفى ترضعى قدامنا محصلش حاجه يعنى
منه / باذن الله يلا يا مصطفى
عماد يبص لوش منه و يبص لعبير و يلف يبص فى الشارع
.................

مفيش رحمه ٢ بقلم / لولو_محمد (كامله)حيث تعيش القصص. اكتشف الآن