💋प्रणय हवा हवासा 💋

भाग...४१

कपडे खरेदी साठी आम्ही सर्वजण शहरात आलो होतो, गिताताई, मिताताई, मोना,मी व,भाचे मंडळी होती, प्राची निशीचीच आठवण काढत होती, मग प्रथम आम्ही सर्वजण निशी कडे रो हाऊस वर पोहचलो होतो,लगेचच निशी अंजलीचीही आठवण काढत मला बोलली,
अंजलीलाही घेऊन ये, राज तेवढीच सोबत होईल.
पटकन मि अंजली कडे पोहचलो तर ति घरच्याच अवतारात होती, अंगावर गाऊन, विस्कटलेले केस व काही तरी बनवत होती, मला पाहून खुष होऊन,
आला तु ये ना मि वाटच पहात होते, घाईत आहे की निवांत, लगेचच कि जेवण केल्यानंतर, का....आताच..आनंदी होऊन मला मिठी मारली होती.
अंजली ऐकून तर घे, कपडे खरेदी साठी मार्केट मध्ये जायचय चल तयार हो पटकन.
मला वाटल तुला,..
काय..
मि हवी आहे..
तुही हवी आहेस पण आता नाही. अग ताई, निशी, मोना वाट पहाताहेत.
अंजली छान तयार होत होती, मिही समोरच असल्याने, मुद्दामच ब्रा चा हुक लागत नाही अस करत होती, पटकन मी ब्रा चा हुक लावला व तिला मिठीत घेऊन दिर्घ किस केलं तशी ति गप्प ऊभी होती. आवर पटकन अंजली.
कशी आवरू तुझा चावट पणा चालू असताना.
मि बाजुला होत होतो.
पटापट तयार होऊन अंजली बोलली
कशी दिसतेय मी.
सुंदर, अंजली
नुसती सुंदरच कि...
हो ग. माजावर आलेली जवान मादी दिसतेय.
मग माज आता ऊतरवतोय कि..
नाही ग अंजली ओरडतील सगळे..
तशी अंजली पटकन दरवाजा उघडून बाहेर येत होती मीही मागोमाग येत गाडी चालू करून आम्ही निघालो होतो.
फारच उतावीळपणा करतेय अंजली.
हो का,तो ही तुच शिकवलाय..
हो ग पण बहिणी बरोबर आहेत..काळजी घ्यावी लागते.
निशी कडे पोहचलो होतो, अंजलीला पाहून मोना बोलली, काय अंजली फिरायला नाही जायचय, मार्केट मध्ये जायचय चल.
तरी मला वाटलंच होतं हि मंद वेळ लावणार, निशी मुद्दामच चिडवत होती,
मार्केट मध्ये गेलो होतो, मोना, निशी, मिताताई, गिताताई व अंजली सगळ्या जणीनी एकाच कलरचया सेम टू सेम साडया  निशीचया आग्रहाखातर घेतल्या होत्या, मलाही, मोना, निशी, दोघी बहिणी व अंजली ने त्यांच्या आवडीनुसार ड्रेस नको नको म्हणत असताना घेतले होते व ताईच्या मुलांसाठी त्याच्या  आवडीने कपडे खरेदी केले होते व ते बिल मोना देत होती,
ताई थांबवत होती,
वहिनी  दिलेत आबांनी पैसे मि देते ना..
मलाही दिलेत आबांनी पैसे मि देते ना. मोना बोलली.
निशी व अंजली आश्चर्याने बघत होत्या.
गिताताई बोलली पहाताय काय आहेचं ति वहीनी आमची. हो कि नाही मोनिका..
तुम्ही नका मनावर घेऊ निशी  ताई कायमच चिडवत असते,
आवडत मलाही.
सर्वजण निशी कडे रो हाऊस वर आलो होतो, एकमेकांची मस्करी चालू होती, निशी, अंजली मोना किचनमधे जेवण बनवत होत्या व ताईही मदत करत होती, गप्पा मारता मारता ताई बोलली छान मिसळून गेलाय राज तुमच्यात.
हो ना ताई.
पण मिसळता मिसळता मोनाला घुसळुन नाही काढल म्हणजे बर..
गप ग निशीगंधा का ऊगीचच चिडवतेय. तसा नाही ग तो फारच मनमिळाऊ आणि शांत आहे अंजली बोलली
हो ना हिला वहीनी बोललेलं चालत मग. आपणही बोलणारच ना..
मि नाही चिडले बरंका का निशी, हव तर.
मोना मुद्दामचमाझा हात पकडून जवळ ओढून घेत होती व हात गळ्यात टाकून..
कशी  वाटली आमची जोडी अंजली.
एकदम परफेकट..
काय ग. का चिडवताय त्यांना आम्ही टाईमपास करत असतो तुम्ही तर. ताई बोलली
आम्हीही टाईमपास केला ताई..
संध्याकाळी आम्ही गावी आलो होतो व गप्पा मारत होतो, मनमिळाऊ आहेत तुझ्या मैत्रीणी वहीनी, किती मनमोकळेपणे  वागत होत्या व आदर करत होत्या ,
निशीगंधा फारच छान आणि हुशार आहे, बडबडी आहे, पण अंजली शांत व प्रेमळ आहे ताई, झोपायची वेळ झाली होती,
बस्स ना आता किती गप्पा मारणार आई आवाज देत होती
आलोच आई. मोना बोलली
तुला करमेल ग पण आमच्या भावाला करमत का वहीनी तुला सोडुन मुद्दामच ताई चिडवत होती
त्यालाच विचारा. मला काय सगळं चालत.
ताई तु गप ग काहीही चिडवत असते. नाही करमत मला,
जा ग वहीनी. बघ काय हवय त्याला,हव तर एकत्रच..
काही काय ताई..मोना लाजत लाजत बोलली.
दिवाळी चालू झाली होती व नरक चतुरदशी होती सकाळी ऊटणे लावत आई सर्वांना आंघोळी घालत होती, मिताताई, गिताताई व मोनाची आंघोळ झाल्यावर आई मला हांक मारत होती, बाथरूममध्ये जाऊन आई मला ऊटणे लावत होती तेवढ्यात मिताताई आईला बाजुला करुन बोलली वहीनी घालेल त्याला आंघोळ,
काय ग रडवता की काय तिला दिवाळी आहे,
आई व्हा बाजुला तुम्ही होऊ दे ताईच समाधान, घालते मी आंघोळ त्याला. मि नाही लाजत .
चांगल घासुन काढ वहीनी चकाचक दिसला पाहिजे
बाथरूममध्ये मोना मला आंघोळ घालत होती, पण माझ्या चड्डीत नागोबा वळवळ करत होता व मि मुद्दामच मोनाचया अंगावर पाणी ऊडवत तिला भिजवत होतो,
मोने सताऊ नको लांब रहा बघ नागोबा जागा होतोय.
काही नाही करू शकत आज नागोबा गप रहा म्हणाव
स्वत ला कंट्रोल करत होतो पण शेवटी मोनाला किस केलं तशी ति पटकन बाजुला होत पदर सावरत बाहेर गेली होती. लक्ष्मी पुजनाला सर्व जणी नटून थटुन होत्या, मोनाचे सुंदर आकर्षक रूप पाहून ताई बघतच राहिली होती व मुद्दामच मोनाला मला ओवाळणयाचा आग्रह करत होती.
पटकन मोनाने मला ओवाळले होते, हळूच मिताताई मोनाला बाजुला घेऊन विचारत होती.
तशी वेळ आली तर करशील का वहीनी लग्न भैयाशी, मला तर फारच आवडली तु, काय होतय वयात अंतर असल्याने. त्यालाही तु आवडते अस तुमच्या एकमेकांशी वागण्याने दिसतय, तुलाही सगळे आवडतात. भावुक होत ताई बोलली.
नशीबात असल तर काहीही होत ताई, वेळ आल्यावर...मोना लाजत लाजत बोलली.
भाऊबिजेचया दिवशी पाटील साहेब मुंबई वरून लाडक्या लेकीच्या भेटीसाठी व दिवाळी साजरी करण्यासाठी आले होते. मोनाला अधिकच आनंद झाला होता व तिला आनंदी पाहून साहेबांना आनंद होत होता.
ताई मुद्दामच वहीनी वहीनी चिडवत होती साहेब पहातच राहीले होते.
काका राग तर येत नाही ना तुम्हाला.
नाही ग गिता. तिला आवडत असेल तर मि का रागाऊ, तिला आनंदी पाहील कि समाधान होत, तुमच्या कडे आल्या पासुन फारच खुष आणि चेहर्यावर आनंद दिसतोय मोनिकाचया, तब्येतही सुधरली,अजून काय हव मला पाहील ना किती चपळ होत चालली मोनिका.
टिंगल केल्या शिवाय टाईमपास होत नाही, वेळ कसा जातो कळतच नाही, चालू दे तुमच.
दुसर्या दिवशी सकाळी साहेबांना भेटायला भोसले साहेब, निशी आले होते व आबा हसत होते
काय भोसले साहेब कशी काय आठवण झाली,
तुम्ही तर यायला भाग पाडले आबासाहेब. तुमचं नाव ऐकलं अन मुलीला पैसे दिले जमिनीसाठी, हयगय करू नका शेजारी  असलेली डोंगराळ जमिनही घेऊन टाका, पैशाची काळजी नका करू हव तर मि देतो नंतर द्या मला परत निशीगंधा एकुलती एक मुलगी आहे माझीही  निशीगंधा कायमच गुणगान गात असते मोनिकाच व राजच, फारच गुणी आणि हुशार आहेत मुल,
मुलगा शिकून फार तर नोकरी करेन पण बिझनेस करू द्या त्याला, नाही तरी काय कमी आहे तुम्हाला
पहिल्यांदा ग्रॅजयुएट होऊ द्या त्याला मग ठरवू आबा हसत होते हो कि नाही साहेब.
हे पाटील साहेब मोनिकाचे वडील मुबईला वरिष्ठ पोलिस अधिकारी आहेत.तिघेही गप्पा मारत होते, कमी पडल तर आबासाहेब मीही आहे पाटीलसाहेब बोलले.
घरात निशी, मोना, ताई, आई गप्पा मारत होत्या,
ह्या मोनिकाला तुझ्या भावाशिवाय करमत नाही अन मला व अंजलीला त्यांच्या शिवाय करमत नाही,
गप ग निशीगंधा, तुम्हाला दुसर काही सुचत नाही ग.
तु का चिडतेस वहीनी खर तेच बोलतेय ती.
हो का मग आता इच्छा कायआहे तुमची..मोना चिडवत होती.
काही नाही ग आता हा बोल लगेच लग्नाचा बार उडवून टाकू हो कि नाही निशीगंधा..
हिम्मत असेल तर लगेच विचारा आबांना व बाबांना मि तयार आहे.
नको ग वहीनी..आबा रागावले तर.
मग गप्प बसा आता..
कुटुंबातील आनंद पाहून साहेब आनंदी होते,
दुसर्या दिवशी सकाळी साहेब मुंबईला निघाले होते, व भावनिक होत होते, आबासाहेब काळजी मिटली माझीही, कस होईल मोनिकाच हिच काळजी होती पण ईकडे आल्या वर तिचा आनंद पाहून काही वाटत नाही, मलाही विसरून गेली कि काय अस वाटत, फारच लळा लावलाय तिला तुम्ही,
नाही साहेब योगायोगाने घडतय सगळं आपण कोण सगळं परमेश्वर ठरवतो, तसही आम्हालाही लळा लावलाय मोनिकाने. फारच रूळलिय, मोना भावनिक होत होती ,
काळजी घ्या बाबा,
तुझी काळजी घेणारे सगळे आहेत मोनिका पण माझी काळजी...एकट एकटं वाटत पण ड्युटी असल्याने वेळ कसा जातो कळतच नाही.
पाटील साहेब गेले होते व मि विचारात पडलो होतो. खरंच एकटेपणा खात असेल त्यांना, कस काढत असतील दिवस, काय खात असतील, पैशाने वस्तू विकत घेता येते, समाधान व आनंद नाही, किती स्वार्थी आहोत आपण धुंदीत कधी विचारच केला नाही,नुसती मोना आनंदी असुन काय उपयोग, साहेब सुध्दा आनंदी हवेत भले काही कराव लागलं तरी हरकत नाही.
एकटाच विचारात पडलो होतो आई जवळ येऊन म्हणाली का  रे काय झालं
एक विचारू आई.
बायको नसली तर माणूस आनंदी असतो का ग
का रे काय झालं
काही नाही ग तु सांग तर खर
नाही रे बाळा बायको हा आधार असतो, ति नसल्याने घर सुनसान वाटत, खायला ऊठत, काय खाणार, दुःखात कोण समजावणार, आधार कोण देणार,चेहर्यावर दिसत असला तरी  मनाने दुःखी असतो माणूस
पण हे तु का विचारतोस.
सहजच आई, बोलुन वेळ मारून नेली,मनोमन काय करता येईल याचाच विचार करत होतो .
एकटाच आहे हे पाहून मोना आली होती,
किती स्वार्थी, लबाड, ढोंगी, बावळट,आहे मोने तु, कधीच दुसर्या चा विचार नाही करू शकत तु, रागात मि बोलत होतो
तुला तेवढ सोडुन काही सुचतच नाही का हव तर आताच चल, शमव तुझी आग, पण अस नको बोलू
आग काय निशी किंवा अंजलीही शमवेल ग पण तु खरच स्वार्थी आहेस.
आता काय केलं मी, काय बोलतोयस कळत का तुला
मला कळतंय मोना तुला नाही कळत त्याला मि काय करणार,
कळतंय मला उद्या गिताताई व मिताताई जाणार आहेत त्या गेल्या नंतर हव तर दोन दिवस बंगल्यावर काय करायचं ते कर  मी तुझीच आहे रे पण रागाऊ नको.
तुला काय छकुलीत सोटा घालून घेण्याशिवाय दुसर काय सुचणार,
सोटयालाही तेच हवय कळत मला म्हणुन तर चिडचिड होते.
तेवढ्यात ताई आली होती,
भांडण तेही एवढ्या लवकर. काय ग काय चाललंय वहीनी
काही नाही ग कळतच नाही.
भैया काय रे काय झालं
काही नाही ग टाईमपास केला तेवढाच
हसत हसत मी बोललो.
हो का मग चालू दया मी जाते.
काय होतय कळेल का मला नवरोबा.
तुला नाही कळणार स्वार्थी, आहेस तु
हो का मग सांग ना कशी स्वार्थी आहे मी. रात्र रात्र तुझ्या शेजारी येऊन नागडी झोपते, हव तस करून देते, कायमच आमे तोंडात घेऊन चोखत असतो, नको म्हणत पर्यत रगडून काढत असतो फक्त खायचाच राहिलाय मला हव तस झवतो उभ्याने,डाॅगी, घोडी, गाढव, बनवतो तरी मिच स्वार्थी,कळतच नाही मला काय चुकतय. सिद्ध करून दाखव.नवरोबा
सांगतो ना परवाच प्रॅक्टीकल दाखवुन, मग कळेल तुला.
मी स्वार्थी नाही हे सिद्ध झालं तर नवरोबा
झालं तर..
नवरोबा तु देशील ति शिक्षा मान्य आहे.

क्रमशः

पुढील भाग लवकरच