💋प्रणय हवा हवासा 💋

भाग...४५

दुपारची वेळ असल्याने फोन कमी झाले होते ,डायनिंग टेबलावर निशी ताट वाढून घेत होती व आम्ही सर्व जण जेवण करत होतो, सकाळ पासून फक्त दोनच स्थळ जरा बरी वाटतात, कोण घटस्फ़ोटीत, कोण नवरयाने सोडलेल, कुणी विनाअपतय, कोण अजुनही अविवाहित, अशीच आहेत.
काही खर नाही मोना, मला नाही वाटत मनासारखे स्थळ आहे.
निशी आता कुठे दुपारची वेळ झाली अजून संध्याकाळ व्हायचीय, धिर धर..अंजली समजावत होती.
हो का तु बसली छकुली कुटत, तसही तुला कायमचं धिरान घ्यायच असत,
म्हणुणच तर सगळं निट होतंय निशी, उतावीळपणा नको करूस. एक कामं करा आता आम्ही दोघे घेतो फोन, नशिबी असाव लागत निशी पुण्य करायला.
फारच नशीबवान आहात तुम्ही..अंजली
आता मि फोन उचलून माहिती घेत होतो, पण मनासारखा प्रतिसाद मिळत नव्हता, काही फोन अंजली घेत होती. मोना व निशी नाराजीनेच गप्पा मारत होत्या.
काय ग निशी होईल का मनासारखं..
मला नाही वाटत मोना..
शांत बसा तुम्ही, कायमच नकारात्मक विचार नका करू. सकारात्मक विचार करा, श्रध्दा ठेऊन कामं केलं की होईल निट, अंजली बोलली
आहे ना तुझी श्रध्दा. झवणयावर नितांत श्रद्धा आहे तुझी अंजली.
ईकडे आम्ही टेंशन मध्ये आणि तुम्ही..घासाघीस करण्यात दंग.
काय सांगू किती मनमुराद झवते अंजली, आपण तर खुष आहे निशी, नाही तर तु,
मिही झवणार ना तुला मनमुराद पहिल्यांदा फोन घे मग बाता मार..निशी चिडून बोलली.
झव ग निशी.
मनसोक्त हवी तशी त्यानं मनशांती मिळते, फ्रेश वाटत, आनंदी रहातो माणूस,
हो का मग आनंदात मनासारखं स्थळ मिळाले तर बर होईल हव तर परत एकदा जा. अधिकच आनंद मिळेल.
नको ग निशी. होईल निट. मोना काळजीने बोलली..
चार वाजले होते व फोनची रिंग वाजली, अंजली फोन उचलून बोलत होती, पण समोरून काही शब्द इंग्रजीत येत असल्याने ति अडखळत होती, एक मिनिट. यांच्याशी बोला.
फोन मि घेतला होता व मी बोलत होतो.
नमस्कार मी पी,एस.आय.रोहित बोलतोय.
नमस्कार मि राजवर्धन मोहिते.
तुम्ही पेपर मध्ये अॅड दिली होती.
हो हो मिच. दिली.
वधु माझी आई आहे, वय 44 वर्ष आहे, ग्रॅजयुएट आहे, सुसंस्कृत आहे, मनमिळाऊ आहे, सुंदर आहे, काही अपेक्षा नाही फक्त वर मनमिळाऊ, आणि चांगला असावा, सुस्थापित असावा, मिही एकटा मुलगा आहे,मिही विवाहित आहे लग्न होऊन चार महिने झालेत, एक बहिण विवाहित आहे
वराची माहिती मिळेल का प्लिज.
अवश्य..
उच्च पदसथ पोलीस अधिकारी आहेत, वय 49आहे एक मुलगी आहे, तिही प्राध्यापक आहे, मुंबईला एकटेच असतात,
काळजी घेणारे आहेत.
साहेब प्राथमिक माहिती वरून आम्हाला योग्य वाटतय, तुम्हाला.
हो सर मलाही योग्य वाटतय
साहेब लहान आहे मि तुमच्या पेक्षा राज बोललात तरी चालेल,
नाही हो वयाला महत्व नाही आदर महत्वाचा.
तस काही नाही राज पण नाव कळेल का मला साहेबांच
समक्षच भेटू मग बोलु की.
मग कधी भेटायचं.
पुढच्या रविवारी बांद्रयाला.....दुपारी तिनं वाजता.....रेस्टॉरंट मध्ये मि टेबल बुक करून ठेवतो,
हो चालेल नक्की येतोय आम्ही तिघे जण, शुअर...
वाट पहातेय मी..
फोन नं लिहुन घेऊन मि फोन ठेवला होता..
प्राथमिक माहिती वरून योग्य वाटतय मोना,
मलाही योग्य वाटतय निशी आनंदी होऊन बोलली.
बघा आपला हात जगन्नाथ..
नाहीतर तुम्ही, मनापासून काही करायचं नाही, कायमच उतावीळपणा, दमच नाही, अंजली बोलली.
हो ग फारच नशीबवान आहे तु आमच्या कृपेने हा भेटला तुला  तर फारच उड्या मारत असते, पण अंजली शेवटी आमचाही हात आहेचं ना.
कुणाचा का असेना, चांगल घडतय हे महत्वाचे निशी मोना बोलली तसही अंजली बोलते तेही बरोबर आहे कधी कधी फारच उतावीळ होतो आपण.
मग ठरलं. पहिल्यांदा रोहित साहेबांना भेटायचं मगच इतरांचा विचार करावा अस मला वाटत मि बोललो.
आम्हालाही तेच योग्य वाटत..
ऐका आता आठ दिवस फक्त चांगला विचार करायचा, नकारात्मक विचार मनात आणू नका, विश्वास ठेवा सगळं काही नीट होईल, उद्या सकाळी आपण गणपती बाप्पाचया दर्शनाला जाऊ, सुरवात श्री गणेशाचे दर्शन करूनच. तेही अनवाणी, चप्पल घालायची नाही.
आणि आता आठ दिवस नो ठोकाठोकी, नो झवाझवी, फक्त सकारात्मक विचार, जरा धिर धरायला शिका,
आम्ही धरू रे पण तुझं काय.
मोना आहे ना बायको आहे आपली चालतं. नवरा बायकोत बंधनं नसत..
हव तेवढं केलं तरी चालेल, तसही मनसोक्त झवल्याशिवाय तुझही डोकं चालत नाही अन माझंही मोना बोलली.
मग आम्हीच काय पापं केलंय. निशी बोलली
हो ग ति अंजू बघ दुपारी मनसोक्त केले किती फास्ट डोकं चालत तिच हो कि नाही अंजली मि मुद्दामच निशीला चिडवत होतो.
हा रे शरीर शांत असल की मन शांत होतं डोकही चालतं कळलं का निशी.
तस काही नाही निशी फक्त उद्या शांत रहा. मग आहेचं कि पुचचीत लंड आत्मा थंड..
शुक्रवार उजाडला होता, मोना निशी व मी सकाळी गावी आलो होतो व आबांची परवानगी घेत होतो,
आबा विचारत होते.
नक्की काय कामं आहे मुंबईला.
आबा नंतर सांगते, चांगल आणि महत्वाच आहे विश्वास ठेवा.
मोना बोलली
जा सावकाश या काळजी घ्या पण जायची सोय केली कि नाही.
मि गाडी व ड्रायव्हर बोलवलाय, बाबा पाठवतील गाडी आबा निशी बोलली.
ये पोरींनो जेवण करून जा आई बोलली.
आई आम्ही मदत करतो मोना व निशी आईला मदत करत होत्या.
रामुकाका आले होते व निशीला पाहुन मला चिडवत होते, नवीन दिसते भैया, आता ही पण सामील झाली कि..
अजून एक आहे काका..
काय तिनं तिनं
जमतं का मग..
सवडीने जमत सगळं.
सवडीने कि आवडीने..
हो पण..मजा येते छान आहेत.
हो का मग आता नवीन डोस चालू करा तिनं काय अजून तिनं आल्या तरी..पण मॅडमला चालतं का हे सगळं
तिने तर परवानगी दिली काका..
काही करा पण मॅडमला जिव लावा भैया फारच प्रेम आहे तुमच्यावर..
हो काका पण नविन डोस...
सोमवारी सकाळी आलो की देतो, बघा वापरून, पिचकारी लवकर उडणारच नाही...
जेवण केल्यानंतर आम्ही तिघेही बंगल्यावर आलो होतो ,मनोमन मुंबईला जायची ओढ लागली होती, मोना विचारात पडली होती,
जमेल का नक्की राज,
जमेल ग मोना, निशी समजावत होती,
तस नाही ग काळजी वाटते, बाबा हो म्हणतील का, कशी असेल रोहितची आई, समजुन घेईल का..
ठरलय ना आपल चांगले विचार मनात ठेवायचे,
हो ग पण..
सगळं निट होईल मोने ऊगीचच ,विचार नको करूस..डोकयाच दही नको करूस..
एकदा निट ठोकून काढ हिला, जाईल सगळं विसरून, निशी वैतागून म्हणाली..
तुमच्या कडे मंगळवारी बघतोच, निशी मोना सरळ करतो बघा.
अस काय करणार आहेस.
ते मंगळवारी कळेलच..
शनिवारी सकाळी मी रोहित साहेबांना फोन केला होता, ठरल्या प्रमाणे आम्ही भेटणार होतो.
रविवारी सकाळी आठ वाजता मोना, अंजली, निशी व मी फोर व्हिलर अलिशान गाडीतून मुंबईला निघालो होतो निशी पुढे बसली होती व अंजली व मोनाचया मध्ये मागील सिटवर मि बसलो होतो व गप्पा मारत होतो.
मॅडम साहेबांना अजिबात कळता कामा नये हे काही दिवस सिक्रेट राहु दया, आज फक्त रोहित साहेबांना भेटायचं व परत यायचं कळलं..
तुझही खर आहे राज, निशी बोलली.
तु काय रे मॅडम मॅडम करतोय, रोजच्या प्रमाणे बोल, नाही सांगत काका कुणाला, हो कि नाही काका ड्रायव्हर कडे पाहत निशी बोलली, फारच विश्वासू आहेत काका, तिस वर्ष झाली बाबांच्याकडे
मनमोकळेपणे गप्पा मारत आम्ही दुपारी अडीच वाजता बांद्रयाला ठरलेल्या ठिकाणी पोहचलो होतो व रोहित साहेबांची आतुरतेने वाट बघत होतो...

क्रमशः

पुढील भाग लवकरच