Defömden Kesitler

Neva•3

Ömer gözüne giren sadece birkaç saatlik uyku ile birlikte sabahı zor ederken tüm geceyi minik kızını izleyerek geçirmişti.Her uyandığında göğsünde seve seve yeniden uyutmuş,öpüp;koklamıştı.

Sabah ezanı okunurken koltuktan sessiz olmaya özen göstererek kalktı ve çalışma odasına yöneldi.Bugün ona uykunun haram olduğunu biliyordu!İçeri girdiği an duvarda her biri farklı açılardan çizilmiş olan Nilin tablolarına dolu gözlerle baktı.Zamanında bu tabloların hepsini büyük bir özveriyle çizmişti.İlk tablonun önüne doğru ilerledi ve sevgilisinin gülen yüzü üzerinde parmaklarını gezdirdi.

Ö:1 yıl sevgilim...Yarın sen ellerimden kayıp gideli tam 1 yıl olacak!Çok özledim.Çok özlüyorum!Bu acı ne zaman biraz olsun hafifleyecek?Ben ne zaman rahat nefes almaya başlayacağım?!

Akan göz yaşlarını elinin tersiyle sildikten sonra çalışma masasına doğru ilerledi ve oturdu.Bilgisayarı açtıktan sonra Nil ile çekildikleri her fotoğrafa ayrı ayrı,uzun uzun baktı.Bazen Nili tek çektiği,bazende birlikte çekildikleri fotoğraflar vardı.Fotoğraf çekilmekten nefret eden Ömer İplikçinin karısıyla sonsuz sayıda fotoğrafları...Nil ona anı biriktirmeyi,
fotoğraf çektirmeyi sevdiren tek kadındı.

...............
Defne gözlerini araladığında hafifçe gerindi ve dikleşerek gözlerini ovaladı.Gözleri Ömerin boş koltuğuna kaydığında kaşları çatıldı.Nerede olabilirdi ki?Gözlerinin net bir görüşe ulaşması için birkaç saniye bekledikten sonra ayaklandı ve yatağını düzeltip banyoya ilerledi.Elini yüzünü yıkadıktan sonra kendine geldiğini hissederken gülümseyerek Nevanın beşiğine ilerledi.Neva uyanmış ve gülümseyerek kendi kendine oyunlar oynuyordu.Defne onu kucakladığı an gülümseyerek ağzını Defnenin yanağına dayadı ve öpmeye çalıştı.

D:Oh aşkım benim!

Defnede Nevayı birkaç öpücüğe boğduktan sonra birlikte aşağıya inmişlerdi.Defne salonda ve mutfakta göz gezdirsede Ömer etrafta gözükmüyordu.Derin bir nefes aldı ve Nevayı mama sandalyesine bırakıp mamasını hazırlamak için ocağın başına geçti.Birkaç dakika sonra hazırladığı mamayı önce kendi tattı ardından tam kıvamında olduğunu düşündüğü için biberonu Nevaya doğru yaklaştırdı.Onun iştahla tüm sütü çekişini gülümseyerek seyretti.

Nevaya tüm mamasını yedirdikten sonra biberonu yıkayıp kenara bıraktı ve kahvaltı hazırlıklarına başladı.Yarım saat sonra her şeyi hazır ettiğinde Ömerin nerede olduğundan hala bir haberi olmaması içini daralttı.Aklına Ömerin birkaç ay önce sabahın en erken saatinde evden ayrılıp gece yarısı geldiği ve tartıştıkları gece gelirken derin bir nefes verdi ve telefonunu eline alarak Ömer isminin üzerine tıkladı.Birkaç çalıştan sonra telefon sesi evde yankılanmıştı.Defne kaşlarını çatarak sesin nereden geldiğini takip etti.Melodiyle birlikte yatak odasına girdiğinde koltuğun üzerinde titreyen telefonu gördü.

Ömer asla telefonunu yanına almadan evden ayrılmazdı.Aramaları açmayabilirdi ama telefonsuz ayrılmazdı.Aramayı sonlandırıp tüm odaları tek tek dolaşmaya başladı.Birkaç misafir odasının ardından çalışma odasının önüne geldiğinde kapıyı sessizce araladı.Buradaydı!Sonunda Ömeri bulabilmişti!
Onu sağ salim gördüğü için derin bir nefes alırken gözlerini odada gezdirdi.İlk kez bu odaya girme fırsatı bulmuştu.

Gözleri tüm odada merakla dolaşırken Nilin her yerde asılı olan tabloları yutkunmasına sebep oldu.
Bu tabloların hepsini Ömerin çizdiğini az çok tahmin etmişti.Nil'e ait türlü türlü tablolar...Tıpkı bu odada olduğu gibi evin her yerindede Nil hakimdi.Her şeyin sahibi Defne değil Nildi.Hepte böyle olacaktı.
Nil ölüsüylede dirisiylede Ömere ve Ömere ait olan her şeye sahipti.Ama Defne...Defne koca bir hiçti!
Elinde avucunda hiçbir şey yoktu!Sadece Ömer için kaybettikleri ve Ömer için vazgeçtikleri vardı!