2 ay sonra
Defneden
Mayıs ayı yerini Haziran'a bırakırken havalar iyiden iyiye ısınmaya başlamıştı.Yıl sonu gösterisine sadece birkaç hafta kalmışken hepimizin telaşı bir hayli fazlaydı.Her birimiz deli gibi çalışıyor,gösteri günü elimizden gelenin en iyisini yapmak istiyorduk.Tepeden sıkı bir topuz yaptığım saçlarımın bozulmaması için yanımdaki spreyle hafifçe düzeltirken içeriye giren Eylemle birlikte derin bir nefes aldım.Bu kızdan fazlasıyla sıkılmıştım!Ömeri resmen takıntı haline getirmişti.Ömerin bana olan bakışlarını yakaladığı için sürekli aramızda bir şey olup olmadığını soruyor,tepkimi ölçmek için Ömeri bana iştah açıcı bir yemeği anlatır gibi anlatıyor;onu dışarı davet edeceğini vs söylüyordu.Tepki çekmemek için tüm söylemleri karşısında umursamaz bir tavır takınmaya çalışırken sabrımın son demlerinde gezdiğininde farkındaydım.
E:Defne...günaydın!
Dediğinde hafif bir tebessümle karşılık verdim ve elimdeki spreyi çantama bırakıp dolaba yöneldim.
Dolabın kapağını kilitlerken Eylem her zamanki gibi
çenesini kapayamıyordu!E:Bugün birkaç kişi seni Ömerin aracından inerken görmüş...Arkadaşlığınızı iyi ilerlettiniz heralde!
Dediğinde odadaki birkaç kızın gözleri ikimizi bulmuştu.Yutkunarak ona dönerken sol avucumdaki dolabın anahtarını sıkabildiğim kadar sıktım.D:Ee Eylem?!Ne demeye çalışıyorsun?
Diye sorduğumda kinayeli bir biçimde güldü.E:Valla onu sen söyleyeceksin Defneciğim.Hem Selim hem Ömer...Hayat sana güzel vallahi!Ömer hiçbirimizle birkaç kelime dışında konuşmazken seninleyken dili çözülüyor maşallah!
Dediğinde öfkeyle gözlerimi yumdum.D:Laflarına dikkat et!
E:Bence sen hareketlerine dikkat et!Birkaç hafta sonra gösteriye çıkacağız ama sen fingirdeşmekten dansa bile odaklanamıyorsun!Mola verdiğimiz gibi Ömerin yanında bitiyorsun!Yapıştın resmen!
Dediğinde sinirle üzerine doğru birkaç adım atıp ittirdim onu.D:Yeter artık!Benim sabrımı sınama!
Diyerek elimdeki anahtarı öfkeyle fırlattım.Derin derin nefesler alırken kızlar aramıza girip Eylemi geri çekmişti.Sinirlendiğim için dolan gözlerime aldırış etmeden fırlattığım anahtarı aldım ve dolabımın alt çekmesine bırakıp sertçe kapattım.
Arkama bile bakmadan soyunma odasından çıkarken ağlamamak için gözlerimi sıkıca yumdum ve ellerimi birkaç kez duvara çarptım.Eylem ve yancılarından,ettikleri laflardan cidden çok sıkılmıştım!Kirli oyunlardan sıkılmıştım!Eylemin söyledikleri doğruydu.Ömerle o yemekten sonra birbirimizi tanımaya daha çok fırsat ayırmış prova aralarında da daha çok sohbet eder hale gelmiştik.Yavaş yavaş bir ilişki yaşama boyutunda ilerlerken Ömer sabah birlikte gelmeyi teklif etmişti.
Bende 2 gündür haftasonu olduğu ve birbirimizi göremediğiz için ısrarları sonucu bu teklifini kabul etmiştim.İki arkadaş gibi okula gelmemizden daha doğalı yoktu!Ama Eylem ve arkasındakiler beni baş dansçılıktan düşürmek için her yolu deniyorlardı.Selimle prova dışında neredeyse iletişim bile kurmuyorduk.O gün bana ettiği imadan sonra birkaç kez özür dilesede bizim sadece arkadaş olduğumuzu ilerisi olmadığını ve olmayacağını artık hakkımda ne düşünürse düşünsün o üsluptan sonra umursamadığımı söylemiştim ve bana fazlasıyla kırılmıştı.Ama bende ona kırgındım.Bu yüzden ikimizde aramıza büyük bir mesafe koymuştuk.Bu tüm sınıfın dikkatini çeksede ikimizde herhangi bir şey söylemiyorduk.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Defömden Kesitler
Romance8 yıl önce hayatımıza bir daha unutulmamak üzere giriş yapmış olan Defne ve Ömer İplikçiyi anmak,daha farklı şekillerde,daha farklı yaşamlarda da tanıyabilmek için yazdığım kesitlerle dolu bir kitap...Keyifle okuyun!!!