Muhtaç•5

178 13 106
                                    

"Gözlerimi kırpıştırarak araladığım sırada başımı ilk olarak boydan boya uzanan büyük siyah pencerelere çevirdim.Oda fazlasıyla karanlıktı.Demek ki saat baya ilerlemişti.
Telefonum yanımda olmadığı için kaç saattir uyuduğumu bilemiyordum.Dudaklarımı büzerek yatakta dikleştiğim sırada bu yatakta Ömerin beni defalarca sevdiği aklıma geldi.
Çarşafı sıkabildiğim kadar sıkarken dolan gözlerime içimden küfrettim!Bir insan bir gün içinde ne kadar ağlayabilirdi ki?!Sanırım dünya ağlama rekoru artık bendeydi!

Derin bir nefes alarak başımı iki yana salladım ve kendime gelmeyi denedim.
Sıktığım çarşafı serbest bırakıp ayaklandığımda odanın içindeki banyoya yöneldim ve yüzüme birkaç kez su çarptım.
Soğuk suyun beni ferahlattığını hissederken Ömerin nerede olduğunu merak ettiğim için vakit kaybetmeden ayrıldım banyodan.Odaya gelip beni hiç kontrol etmiş miydi?Gitmemden bu kadar korkarken beni odada nasıl yalnız bırakabilmişti?

Sessiz olmaya özen göstererek kapıyı araladım ve merdivenlere ilerledim.Ömerin nerede olduğuna dair hiçbir fikrim yoktu ama ona yakalanmadan kapıya ulaşırsam ona dair her şeyden kurtulabilirdim!
Merdivenleri tek tek ve sessiz olmaya özen göstererek indiğim sırada kulaklarıma Ömerin ve Sinanın sesleri doldu.Salona gittikçe yaklaşırken benim hakkımda konuştuklarını anlamıştım.

S:Bir sonuca varamadınız yani?

Ö:Hayır...Defne inatla olmaz diyor.

S:Peki sen neden inatla olacak diyorsun?
Diye sorduğunda Sinan,merdivenlerin ucuna gelmiştim.Beni görmemeleri için dua ederken sessizce duvara yaslanmaya çalıştım.Ömerin,Sinanın sorduğu soru karşısında öfkelendiğini çattığı kaşlarından anlayabiliyordum.

Ö:Ne sikim bir soru bu böyle?!Neden ısrarla olacak dediğimi sen benden daha iyi biliyorsun!

S:Defne peki?..O biliyor mu?

Ö:Biliyor tabi ki!Sen benim bugün ne kadar sabırlı günümde olduğumu filan mı test etmeye çalışıyorsun?!

S:Hayır...
Dedi rahatça omuz silkerken Sinan.
Çok gerginsin,Defneyede bunu yansıtma.

Ö:Öyle mi?!Bugün yaşadıklarımız çok normalde ben bokuma gerginim öyle mi?!

S:Ne sikime anlattın o zaman kıza her şeyi?!
Dedi sinirle Sinan.

Ö:Artık bilmeye hakkı vardı!Eninde sonunda söylecektim zaten...Demek ki doğru zaman bugünmüş işte!Daha ne diyeyim?!

S:Ya Defne gerçekten giderse?

Ö:Gidemez.
Dedi kendinden fazlasıyla emin bir ses tonuyla...Benim hakkımda bu kadar kesin konuşması sinirimi bozuyordu!

S:Neden gidemezmiş?
Diye merakla sorduğunda Sinan,başımı onları daha iyi duyabilmek için salona doğru hafifçe eğdim.

Ö:Çünkü bana aşık...Londradayken bile birkaç gün zor dayandı.Bana tahmin edebileceğinden daha fazla bağlı.

S:Peki ya sen?..Sen devam edebilir misin onsuz?Sende ona bağlı mısın?
Diye sorduğunda Sinan,bıkkınlıkla başını geriye attı ve sakallarını kaşıdı.

Ö:Ne bu sorular böyle?!10 üzerinden kaç aşıksın testi filan mı uyguluyorsun bana?!

S:Defneye aşıksın yani?Kabul ediyorsun?

Defömden KesitlerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin