Defömden Kesitler

Muhtaç•7

Titreyen bacaklarımdan dolayı sağ omzumda bulunan beyaz çantanın ipine tırnaklarımı biraz daha bastırdım ve içinden Hadi Defne yapabilirsin!
Diyerek dolan gözlerime ve titreyen vücuduma cesaret vermek istedim.An itibariyle Ömerin kapısındaydım!2 ay önce arkama dahi bakmadan hıçkırıklarım eşliğinde koşarak çıktığım kapının önündeydim!Hayır,yanlış okumadınız.2 ay oldu.
Bu evin kapısını çekip çıkalı koskoca 2 ay...

Buse ve Metinin akşam yemeği için evden ayrıldıkları gece kendimi kaybetmiş bir biçimde  bahçede ağlamaya devam ederken eve dönmüşlerdi.
Busenin bana acı dolu bakışları hala aklımda.
Zihnime kazınmıştı sanki...Çaresizce kendimi onun kollarına bırakıp ağlamaya devam ederken gece gündüze kavuşmuştu.Sabaha kadar ağlayıp dertleşmiştik.Bir hafta boyunca kaçtığım ve Busedende sakladığım gerçekleri o gece itiraf etmiştim.İlk başta şaka yaptığımı düşünüp uzun süre kafayı sıyırmışım gibi gülmüştü.Ama benim oldukça soğuk ve ciddi duran yüz ifadem istemesede söylediklerimin doğru olduğunu kabul ettirmişti.
Anlattıklarımın ağırlığı altında tıpkı benim o gün kahrolduğum gibi kahrolurken idrak etmesi sabahı bulmuştu.Sabaha kadar bu acıya nasıl dayandığımı düşünürken o da benimle birlikte göz yaşlarını akıtmıştı.O da benimle aşkıma,aşık olduğum adama,
yarım kalışımıza ağlamıştı.

Ağlayarak sabahı ettiğimiz günün ardından bu konuyu konuşmaya ara vermiştik.Buse mantıklı düşünmesi için ona zaman tanımamı isterken bende aynı şekilde köşeme çekilip düşünmüştüm.Bir hafta sonra Buse derinlemesine düşündüğü ve sonucunda fikir sahibi olduğu şeyleri benimle paylaşırken içimdeki kalp kırıklığını,kafamdaki sesleri birlikte susturmayı denemiştik.

Buse Ömerin yaptığının çok yanlış bir şey olduğunu ama empati yaptığında kendini Ömerin yerine rahatça koyabildiğini ve annesi,babası gözleri önünde öldürülmüş 8 yaşındaki bir çocuğun bunu yapan insanlardan intikam almak isteğiyle büyümesinin o durumu yaşayan 8 yaşındaki bir çocuk için oldukça normal olduğunu söylemişti.Belki ben Ömer gibi onların varlığından dahi haberi olmayan masum bir kızı kullanarak intikam almazdım,belki başka yollar denerdim ama Ömerde yapmış bir hata demişti.Üstelik bu hata onun için sonradan bir ödüle dönüşmüş.Bu hata ona seni vermiş Defne.Sana aşık olmuş,sen ne hissedersen onu hisseder olmuş.Sen gitme diye eli kolu bağlı yalvarmış sana.Kalbine silahı dayadığında kendi kalbinin üzerinde hissetmiş o silahı.Belkide her şey artık sadece oyun değildir Defne diyede eklemişti.
Onu dolu gözlerimde birlikte nefesizce dinlerken aslında söyledikleri fazlasıyla içime dokunmuştu.
Belkide gerçekti söyledikleri...Belki cidden aşıktı bana.Belki gerçekten beni kaybetmekten korkmuştu.

Busenin anlattıklarından sonra içime yavaş yavaş bir sıcaklık yayılırken ufkum daha da açılmış ve yaşadığımız şeylere farklı farklı pencerelerden bakabilmiştim.Onu terk edip gitmem ne kadar doğruydu,o silahı kendime çevirmem ne kadar doğruydu bunları saatlerce;günlerce düşünmüştüm.
Her hatırladığım an sanki yaşadıklarım tazeymiş gibi kalbimde bir sızı oluştururken bana oynadığı oyunu ve bitirişini yavaş yavaş kabullensemde ailemi ve katil oluşlarını kabullenememiştim.Babamın beni istemeyişi,annemin babam için benden vazgeçişi,
onların aşık olduğum adamın çocukluğunu çalışı...
Her gece rüyalarıma Ömerin anlattıkları girerken dahada kötüleşmeye başladığımı hissetmiştim.Bu sırada ondan uzaklaşalıda 3 hafta olmuştu.Ondan ayrı geçen koskoca 21 gün...Busede gittikçe içimde artan vicdan azabını anlamış olacak ki daha çok yanımda olmaya çalışmış beni sık sık rahatlatmayı denemişti.Ama pekte başarılı olduğu söylenemezdi.
Günden güne ağlayışlarım,uykularımın kaçışları ve yavaş yavaş bir ölüye dönüşümüm gerçekleşirken Busenin ortaya attığı fikir beynimin uyuşmasına sebep olmuştu.Mezarlardan bahsetmişti...Hem ailemin hem Ömerin ailesinin mezarlarından...
Geçmişimden kurtulmanın tek yolunun onlarla hesaplaşmak olduğunu söylediğinde yine bir köşeye çekilip derin derin düşünmüştüm.En sonunda Buseye hak verdiğimde editör ve gazeteci birkaç arkadaşımında yardımıyla birkaç hafta sonra önce Ömerin ailesinin ondan sonrada kendi ailemin mezarlarını bulmuştum.