Defömden Kesitler

Balerin•5

Defneden
Her bir hücremin gerginlikten dolayı uyuştuğunu hissederken donup kalmıştım.Bir anneme,bir babama bir de Ömere bakarak öylece duruyordum.
İçeride oluşan uzun süreli sessizlik annemi rahatsız etmiş olacak ki boğazını temizledi ve gülümseyerek Ömere döndü.

A:Merhaba evladım...Sen sahnedeki piyanist çocuk değil misin?
Diye sorduğunda bakışlarımı Ömere çevirmiştim.
Ayaklanıp annemin yanına ulaşmış ve eline naif bir öpücük bırakarak tebessüm etmişti.

Ö:Merhaba efendim...Evet,sahnedeki piyanist bendim.
Dediğinde bu sefer babam söze girmişti.

T:Tebrikler evladım...Uzun zamandır bu kadar iyi bir performans dinlememiştim.
Dediğinde babam,Ömer gülümseyerek başını eğmişti.

Ö:Teşekkür ederim efendim,bunları sizin gibi güzel aile bireylerinden duymak benim için gurur verici.
Dediğinde anne ve babam gülümseyerek birbirlerine ardından da Ömere bakmışlardı.

Ö:Ee bu arada...
Dedi ve dönüp bana kısa bir bakış attı Ömer.Ben ise hala öylece duruyordum.Sanki komut hücrelerim vücudumu terk etmiş gibiydi!

Ö:Defne sanırım bizi tanıştırmayacak ama ben Ömer efendim.Aynı zamanda Defnenin erkek arkadaşıyım.
Dediğinde gözlerim adeta yerinden çıkacakmışcasına açıldı.Resmen pat diye söylemişti!Birden pat diye!
Anne ve babam Ömerin dediğini teyit etmek için bir bana bir Ömere bakarken annem söze girdi.

A:Defne...Sen bir şey söylemeyecek misin kızım?
Sen iyi misin?!Dedi endişe ile beni süzerken.

Toparlanmak için gözlerimi birkaç kez kırpıştırdım ve birkaç saniye öylece bekledim.Ardından yavaşça oturduğum sandalyeden kalktım ve Ömerin yanına ilerledim.Gülümseyerek ona bakarken oda ışıldayan gözleriyle birlikte yüzümü inceliyordu.

D:E-evet...Kusura bakmayın annecim,babacım biraz ani oldu.Ömer sanırım çok istekli sizinle tanışmaya...
Diyerek anne ve babama döndüğümde babam gülümseyerek Ömere döndü.

T:Öyle mi delikanlı?Bizimle tanışmak mı istiyorsun?

Ö:Evet efendim.Defne ailesinin yurt dışında olduğundan bahsetmişti.Bugün hazır buradayken sizinle tanışmak istedim.
Dediğinde anne ve babam memnuniyetle Ömeri süzmüşlerdi.Ah!Ne oluyor bu odada tam olarak?!Damat testi filan mı uygulayacağız şimdi ya?!Ne bu bakışıp gülümsemeler?!Yanaklarımın kızardığını hissederken sakin kalmak için birkaç derin nefes almayı denedim.

A:Defne...Sen bizden hiç böyle şeyler saklamazdın kızım.Gerçi uzun senelerdir hayatında biri yok ama...
Ömeri neden anlatmadın?
Diye sorduğunda annem yutkundum ve mahcubiyetle başımı eğdim.

D:Her şey çok a-ani gelişti annecim.Ömer daha önceleri bizimle çalışmıyordu.Piyanist arkadaşımız kaza geçirince onun yerine geldi.Zaten bizde y-yeni birlikte sayılırız.
Dediğimde Ömer gülümseyerek söze girmişti.

Ö:3 ay oldu.
Dediğinde şaşkınlıkla ona dönerken gülümseyerek bana göz kırpmış ve annemlere dönmüştü.

T:Eh madem tanışmak istiyorsun biz gitmeden görüşelim evladım.Bakalım kimsin,kimlerdensin...
Defneyle aranızdaki durum ne,ne kadar seviyorsun kızımızı?Seni bir tanıyalım madem!
Dediğinde babam,Ömer memnuniyetle başını sallamıştı.

Ö:Siz nasıl derseniz efendim...Ben müsait olduğunuz herhangi bir an herhangi bir yerde tanışmayı çok isterim!
Dediğinde babam gülümseyerek anneme bakmıştı.
Aralarında bir değerlendirme yapıyorlardı belli ki!
Acaba şu an kaçıncı seviyedesin Ömer?!Ya da kaç
puandasın?!Maşallah yürümüyor koşuyorsun!
Flört etmeye başlangıcımız gibi aile tanışmamızda hızlı gerçekleşiyordu!Biz gizli bir motor mu taktık kendimize anlamıyorum ki!