"Gözlerimi başımdaki keskin ağrı ve buram buram hastanede olduğumu belli eden o iğrenç kokuyla birlikte yavaşça araladım.
Birkaç kırpıştırma sonrası net bir görüş sağlayabilirken Ömerin oturduğu sandalyede hızla dikleştiğini gördüm.Adımları bana doğru gelirken yutkundum.Anlattıkları bir film kesiti gibi gözlerimin önünden geçerken dolan gözlerimi engellemek için yumruklarımı sıktım.Ö:Defne?!İyi misin?
Diye sorduğunda gözlerinde bariz belli olan endişe şaşırmama sebep oldu.Bu adam normal miydi?!Neden yapıyordu bunu?!
Önce nefret eder gibi bakıyor,beni suçluyor sonrada benim için endişeleniyordu!D:N-neden bunu yapıyorsun?
Dedim sesimin titrememesine özen gösterirken.Gözyaşlarım dökülmek üzereydi.Ö:Neyi?
Dedi kaşları çatılırken.Bakışlarımız buluştuğu an dolan gözlerimdeki yaşlar kendilerini serbest bırakırken titreyen ellerimle birlikte hızla sildim akan gözyaşlarımı...D:Bunu işte!Diye sızlandım.
Şizofren misin sen?!Neden bunu yapıyorsun?
Şu an buradasın,yanımda!Gözlerindeki endişeyi görüyorum!Ama birkaç saat önce her şeyi itiraf ederken öfkeyle bakıyordun bana!Nefretle!..Niye yapıyorsun bunu?!
Derken hıçkırıklarım çoğalmaya başlamıştı.
Başımda hissettiğim keskin bir ağrı eşliğinde inlerken Ömer endişe ile üzerime eğilmişti.Ö:Defne?!İyi misin?
Diye sorduğunda zorlukla başımı iki yana salladım ve iyi olmadığımı anlamasını sağladım.Adımlarının benden uzaklaştığını hissederken kısa bir süre sonra doktorla birlikte döndüğünü görmüştüm.X:Defne hanım?İyi misiniz?
D:B-başım!Ah!
Diyerek gözlerimi acıyla kırpıştırdığımda,
titreyen ellerimide başımın üzerine sarmıştım.Bu nasıl bir ağrıydı böyle?!X:Sakin olun,sakin olmaya çalışın lütfen.
Şimdi size bir ağrı kesici yapalım,birkaç saat daha uyuyun.Sonra yeniden bir kontrol yaparız olur mu?
Diye sorduğunda acıdan dolayı dokturu duyamıyordum bile.Ö:Canı yanıyor!Lütfen hızlı olur musunuz?!
Diye Ömerin kaba bir tabirle bağırdığını duyduğumda sakinleşmeye çalıştım ve sol kolumu doktorun iğneyi vurabilmesi için açtım.Kısa bir süre sonra etime batan metal
parçasını hissettiğimde gözlerimi sıkı sıkı yumdum ve ağrımın son bulmasını diledim.
Birkaç dakika sonra ilaç etkisini gösterip beni uyutmaya başlamış olacak ki Ömeri görememeye,duyamamaya başlamıştım................
Ö:İlaç etkisini ne kadar gösterir?X:En fazla 3 saat ama kişiden kişiye değişebilen bir durum bu Ömer bey.
Ö:Anladım.Sağolun.
X:Bir sıkıntı olursa odamdayım.
Ö:Tamam.Sağolun.
Doktorun odadan çıkmasıyla birlikte bakışlarım yeniden Defneyi bulurken ona doğru ilerledim ve çatık bir biçimde duran iki kaşı arasına kısa bir öpücük bıraktım.Kaşları hemen gevşerken gülümseyerek saçlarını sevdim.
Ö:Geçecek güzelim,hepsi geçecek.
Dediğim sırada aslında böyle olmayacağını ben bile biliyordum!İçimden sinirle birkaç
küfür sarf ederken yavaş adımlarla odadan çıktım ve Sinanı aradım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Defömden Kesitler
Roman d'amour8 yıl önce hayatımıza bir daha unutulmamak üzere giriş yapmış olan Defne ve Ömer İplikçiyi anmak,daha farklı şekillerde,daha farklı yaşamlarda da tanıyabilmek için yazdığım kesitlerle dolu bir kitap...Keyifle okuyun!!!