The Shattered Hearts

Chapter 49

Maaga akong pumunta sa hospital sa huling check-up, pwede ng alisin ang saklay na meron ako ngunit mabagal pa rin ang paglalakad ko which is so much better from my past records. Naging mabilis din ang pagrecover ko at mas stable na ang mental health ko.

Pagpasok ko sa clinic kung saan ako tinuro ay laking gulat ko ng makita ko si Ashiana na nakangiti at my hawak na maliit na bata. Bumilog ang aking labi ng may nakatatak sa shirt ng baby na Xavier. "O my gosh! Is that, is that your baby? second baby?!!" Umirit ako ng tumango siya ng marahan.

Agad akong lumapit sa kanya at binuhat rin ang bata at marahang sinayaw sa ere. "Kamukha mo," sabi ko sa kanya at tinitigan din si Ashiana, she looks more healthy halatang asa tamang tao na, nasa tamang pag-aalaga, mukhang hindi rin naging mahirap ang journey niya sa pagbubuntis dahil hindi halatang pasecond baby na niya.

"Mabuti naman, ako ang naghirap so dapat ako ang kamukha." may pilyong ideya ang pumasok sa isip ko kaya bago ko pa masambit ay nauna na ang tawa ko kaya naman marahan akong hinampas ni Ashiana "Wala ka pa ring pinagbago, nauuna pa rin talaga ang tawa kesa sasabihin."

"Pano ba naman kasi naalala ko lang asaran natin noon, na kung sino ang magaling ang siyang kamukha at ang nasarapan habang ginagawa ang siyang pinagkakaitan ng biyaya." 

Sabay kaming malakas na humalakhak at naghampasan dahil sa tinuran ko. "Ang bastos mo, sa harapan pa talaga ng anak ko ha," umiling kami ng dabay bago ko muling ibinigay sa kanya ang bata at kasabay naman no'n ang pagbukas ng pinto at pagpasok nila Aiden at Liam. Hinawakan naman agad ako nito sa bewang na agad ko namang tinapik para bumitaw.

"LQ?" tanong ni Ashiana. Umiling ako at naupo na. "Wala naman kami sa harapan ni Laurence hindi namin kailangang magpanggap na okey kami, na mahal namin ang isa't isa." 

"Uh-Oh..." Sabay na sambit ng mag-asawa at palipat-lipat nila kaming dalawa na tingnan. Tumahimik ang kwarto at sinabi ko na simulan na lang ang check-up. 

Nabobother naman ako sa katahimikan ni Liam sa gilid, inoobserbahan niya lang ako at nakikinig sa sinasabi sa check-up kung minsan ay nagtetake note pa siya ng impormasyon at dapat gawin. Agad naman akong nagpaalam kila Ashiana at Aiden na hindi na ako magtatagal at kailangan ko ng umalis para sunduin na si Laurence, maya-maya kasi ay labasan na sila.

Pagkalabas ko pa lang ay hinabol na ako ni Liam at hinuli ang braso ko at ipinaharap sa kanya "Pagpapanggap lang lahat ng iyon?" Madiin at may puno ng hinanakit na sinabi niya. Agad naman niya ako binitawan ng makita niyang nasasaktan na ako sa paraan ng pagkakahawak niya. 

"Hindi ba ginagawa mo din iyon para kay Laurence," 

Natigilan siya at napahilamos sa kanyang mukha , nagulat ako sa biglaang paghalik niya saakin. Mukhang napalakas ang pagkakatulak ko ng makita ko si Karlie at si Lousse sa kanyang likod. "Ang pamilya mo," May bahid ng kaba ang aking boses.

Muli ako nakaramdam ng takot at nagsisimula na namang manginig ang aking katawan, naalarma si Liam sa sitwasyon ko at hinawakan ng mahigpit ang aking kamay. "She's the reason kung bakit ilang beses mong tinatanggihan kami ng anak mo!" Sigaw ni Karlie na nakapukaw ng maraming atensyon ng mga doctor, nurses at pasyente. 

"Not now Karlie! You won't harm Traciel," banta ni Liam. Yumakap ako sa braso ni Liam at nag isahan ng pumatak ang luha ko at umiikot na ang mundo ko "Hindi ko kayo patatahimikin! Tandaan nyo yan! You make me look like this kaya Traciel kaya hindi na kami balikan ni Liam!"

"I said enough Karlie! Stop with your lies! Hindi ko kayo babalikan dahil hindi kayo ang pamilya ko! You fuck with him right? to your own father! you are a drug addict! you even tried to abort your daughter at kung ayaw mo sa kanya kukunin ko sya sayo, patahimikin mo lang ang mga mahal ko sa buhay,"

Nagwala si Karlie at itinapon saakin ang mga bagay na malapit sa kanya sinalag lang lahat iyon ni Liam at kinuha niya si Lousse na umiiyak na. Yinakap ko din si Lousse dahil miski siya ay nadamay sa galit ng kanyang ina. "Kahit saan ko talaga kayo makita, isang pamilya pa din kayo! Papatayin ko mga anak nyo! Papatayin ko si Laurence at Lousse, sana noon pa lang hindi ko na kinuha sayo si Lousse sigaradong mamahalin ako ni Liam! Magiging masaa kami!"

Hinuli ni Liam ang kamay ni Karlie at pinigilan ito sa ginagawa niya. May hawak siyang scalpel na nakatutok saakin, para itong gumuguhit sa mukha ko sa paraan ng panggigigil niya rito.

"Nababaliw ka na Karlie! Anong pinagsasabi mong anak nga namin si Lousse!"

"Oo Liam, anak nyo ang traydor na bata na iyan, umalis ako ng bansa dahil nawala na ang anak namin ni Tristan! My father rape me, hindi ko ginawa iyon dahil kagustuhan ko, he threathen me taht he will kill Tristan and my daughter, so I was forced to do it with him that is the time where I lost her, I lost our baby, ninakaw ko si Lousse sa kanya at pinalabas na patay, natatakot ako na baka iwan mo din ako gaya ng pang iiwan ni Tristan ng malaman niyang patay na ang anak namin, he left me all alone! Everyone left! You left me too!"

Tuluyan ng umikot ang mundo sa mga isiniwalat ni Karlie. Noong mga panahong nangungulila ako sa anak kong babae, siya pala ang dahilan kung bakit hindi ko nakasama, she's will be always my nightware. Karlie will always be the reason why I am messed up, she's the darkness that I wish I will never visit again, and her family made her like this.