GİRİŞ

115 12 24
                                    

Selamm!  İlk kitabım beğeneceğinizi düşünüyorum ...
İyi okumalar :))
                             ________Sessiz Evler________
    GİRİŞ 

Ben Duygu. Herhangi bir insanım. Yürürken yanımdan geçmiş olabilirsiniz. Yada bir kere bile olsa göz göze gelmiş de olabiliriz. Dedim ya yaşayan insanlardan biriyim işte. Fazla da bir önemi yok. 

Konumuz bu değil. Tabii konu derken ben matematik konusu anlatamayacağım, öğretmen  değilim. Asıl olay ; benim aklımda olanlar. Bazen beynimi susturmak istiyorum. Hayır şizofren değilim. Siz de bazen düşüncelerinizi değiştirmek istemiyor musunuz? Sizi bilmem ama ben sürekli de olsa da susturmak istiyorum.

Peki tek susması gereken düşüncelerimiz midir? Hayır.  Ya da susmak zorunda olan? Tamam bazen kafamızın içi sıkıcı olabilir , kabul ediyorum.  Bazı evler vardır bilir misiniz?  Susmak zorunda olan ve konuşulması istenmeyen. Hepimiz  bir evin aslında. Kendimizin evi..

Hayır! Bedenimizin bölümlerini oda gibi düşünün demiyorum.  Duygularımızın her birini oda gibi düşünün. ( Ben de bir Duygu ve  odayım :D). Üzüntü , sevinç pişmanlık, öfke, sinir  gibi.

Üzüntü karamsar bir odayı kaplasa. Odaya girer girmez canınızı sıkan şeyler. Siyah perde, siyah oda , tam üzüntüyü anımsatıyor değil mi?  

Odaya girer girmez içinizi bir sıkıntıyla kaplasa, o sıkıntının içinde boğulsanız. Evet bence çok iyi bir şey değil. Boş yere niye üzülelim ki? Herhalde kafamızı yitirmemiz falan lazım.

Bazı evler ya da insanlar vardır. Sadece içi üzüntü odasıyla kaplıdır. Sessizlerdir.  Hayatınızda kaç tane sessiz olan insan tanıdınız? Sayılı. Eh yani çoğu insan konuşmayı çok seviyor. Ama fazla konuşurlarsa bu gevezeliğe giriyor. Yani çok konuşmakta kötü , hiç konuşmamak da. Her şeyin fazlası zarar.

Tanıdığınız sessiz insanlarla kaç kelime ettiniz? Bir? İki? Üç? Tamam belki bir cümle. Asıl fırtına onlarda yaşanıyor. İçlerinde her şey saçıp savruluyor. Toparlamaya çalışıyorlar. Bunu yaparken insanlara hiç belli  etmiyorlar.

Ben Duygu Göktaş. Bana bir görev verildi. Benden istenildi ki o evleri konuştur. Sırlarını çöz. ( Evet biraz kendi cümlelerimi katmış olabilirim :D ). Ben ant içtim ki o sessiz evleri konuştaracağım. Şans benim yanımda olacak mıdır?  Hiç sanmam. Şansa Benden daha çok ihtiyacı olan insanlar var.

O yüzden şans bize gelmeyecek, biz şansımı belirleyeceğiz.

Aağaağağaağğ! Nasıl olmuş yorumlarınızı bekliyorum. Bu kitaba devam etmeli miyim sizce?  Ya da bir yazar olabilir miyim?
Sizi seviyorum <3
Sağlıkla kalın, hoşça kalın! Sjsjsj.

Sessiz Evler Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin