Sessiz Evler

Öfke

Seleme cenemeler çiçeklerim:')

İyi okumalar çiçeklerim < 3

🎶 (?) - Car's Outside

24. Bölüm : Öfke

"Duygu!" Ağlamaktan bayılmak üzereydim. Acıdan başka bir şey çekmiyordu bedenim. Sanki her şeyi unutmuştum. Kendimi  bile. Bulut'u çok özlemiştim. Her ne kadar ona kızsam da. Onu bu kadar sevdiğimi bilmiyordum. Bir insan aşk acısından ölür müydü? O kişi Duygu Göktaş ise evet. İnsan aşk acısından ölürdü...

"Duygu!" dedi Bulut bir kez daha. Sakin olmak zorundaydım, sesli  nefes alış verişlerim tüm odada yankılanıyordu. Niye böyle hir şey oluyordu? Ben gerçekten neden böyle hissediyorum? Kaçmak istedim o an. Ama Bulut bileğimden tuttu. "Sakin olman lazım!" Bunu sanki ben de bilmiyorum!

Saçları yanağıma değiyordu, hiç böyle bir şey hissetmemiştim. Gözyaşlarım avucunun içine akıyordu ama sesini bile çıkarmıyordu. Avucunun içine elime aldım, sessizce bir şey söylemeden elime baktı. Avucunun içini öptüm. Gözümden bir damla yaş daha düştü. Elini bıraktım. Yüzüne baktığım sırada onun da gözlerinin dolduğunu fark ettim, çenesi titriyordu diye dişlerini sıkıyordu.

"Bulut, olmaz benim gitmem lazım."

"Nereye?"

"Evime,"

"Senin evin zaten benim yanım."

Güçlükle yutkundum. Ağlamaktan kızarmış olan gözlerim artık yanmaya başlamış ve bulanık görmeye başlamıştım. Eğer bir şey dersem buradan gidemezdim. Arkama döndüm ve yavaş yavaş ilerlemeye başladım. "Daha nereye kadar kaçacaksın Derin Mina?"

Sinirle önüme döndüm. Bana Mina denilmesinden hoşlanmıyordum! Ve bu onu  çok iyi biliyordu. "Benim adım Duygu," diye mırıldandım sinirle. Bulut bir şey demedi, nefesi yüzümü çarptı.

"Lütfen Duygu, lütfen beni bırakma yalvarırım! Ben yaşayamıyorum sensiz. Bırakma lütfen beni! Seni çok seviyorum. Aylar oldu seni çok özledım. Bırakma lütfen!" Yüzüne biraz baktım, onu ben böyle bir hale getirmiştim. Karşımda şuan ağlıyordu, harap olmuştu benim için...

"Ama Esila beni istemiyor." Derin nefes aldı, haklı olduğumu o da biliyordu. "Kaçarız,"

"Daha nereye kaçarız? Esila Türkiye'de değil mi zaten? Burada kalacağım. Mezun olacağım. Ben okumak istiyorum tamam mı? Elime silah tutmaktan, kalem tutamıyorum. Ben gerçek bir öğrenci olmak istiyorum. 21 yaşındayım ben ya!"

"Her türlü okuturum seni,"

"Siktir git!" diye haykırdım. "Babam da öyle demişti, sadece özel ders aldım. Önce beni destekliyordu. Sonra ben büyümeye başlayınca 'Kız çocukları okumaz' diye geldi karşıma geçti. Ben artık yutmuyorum, hepiniz aynısınız!"

Yutkundu, bileğimi kavradı. "Ben diğerleri gibi değilim." Alayla güldüm, güldükten sonra yüzüne sinirle baktım. "Ezberlediğim şeyleri neden bana tekrar hatırlatıyorsun?"

Kapıya doğru ilerledim. Arkamı dönüp "Ama sana bir şans veririm." diye mırıldandım.

"Neymiş o?"

"Eğer bir gün benden başkasını sevmezsen, söz veriyorum tekrar geleceğim."

...

Kısa bir bölüm attıktan sonra hepinize  merhaba çiçeklerim! O değil de şarkının güzelliği halis mi? (Sonuna kadar dinleyin ilk başı biraz saçma)  Bu arada şarkı ismi ; 🎶 Car's Outside

  Her neyse sizi çok seviyorum çiçeklerim, kendinize iyi bakın <3

"Kimseyi görmedim ben sizden daha güzel ♡"

❤️‍🩹