Sessiz Evler

Sevgi

"Çok, ihtiyacım var o  sevgiye."

Uyandığımda hava çoktan kararmıştı. Yataktan kalkıp banyoya girdim. Aynaya baktığımda kendimden korktum. Çarpılmış gibiydim. Yüzümü yıkadım. Aşağıya indim.

Kanepeye oturmuşlar televizyon izliyorlar. "Merhaba," diye seslendim. Sesimi duyar duymaz arkalarına baktılar. "Merhaba nasıl oldun Duygu?" diye sordu Esila. "İyiyim biraz daha ."

"Gel otursana." dedi Barış. "Olur." dedim ve yanlarına oturdum.  "Evet şimdi ilk görevine hazır mısın Duygu?" diye dördü Bulut. "Görev ne?" Soruma yanıt vermedi anlatmaya başladı.

"Duygu  sen üniversite öğrencisi olacaksın. Ben öğretmenin olacağım. Barış, Taha siz duyuru yapacağız diye içeri dalın. Kumral saçlı yeşil gözlü adama dikkat edin. Hedefimiz o. Esila ben sana haber verdiğimde pencereden içeri gir."  Esila başını salladı.

Kız pencereden nasıl girsin? Her neyse. "Yola çıkalım mı?"  diye sordu Barış. "Hayır.  Siz metroyla gideceksiniz. Ben arabayla gideceğim." Taha sinirle Bulut' a baktı.  "Biz neden metroyla gidiyoruz?" dedi öfkeyle. "Çünkü siz öğrencisiniz. Masadaki kulaklıkları takın." Masaya baktım. Kulaklıkların iki tanesini hızlıca kulağıma geçirdim.

"Ben kısık sesle konuşacağım ." dedi Bulut. Kafamı olumlu sekilde  salladım. "Biz çıkalım." dedi Taha. "Siz gidin ben siz üniversiteye gidince yola çıkacağım." dedi Bulut. Ve ardından " Duygu odanda öğrenci kıyafetleri var. Hazırlanmak için 10 dakikan var. Makyaj yapma,  zaten çok güzelsin." Şok içinde  Bulut'a baktım. O ise bana değil Esila'ya bakıyordu.

Odama çıktım ve yatağımın üstündeki elbiseyi giydim. Saçlarımı yukardan at kuyruğu yaptım. Dudağıma nemlendirici sürdüm.  Makyaj yapmadım. Sevmiyorum zaten.  Aşağıya hızlı adımlarla indim.

"Ne zaman gidiyoruz?" diye sordum . "Esila'yı bekleyelim." dedi Bulut. Esila yavaş adımlarla merdivenlerden indi. Çok güzel olmuştu! Hayran kaldım ya?! Esila bana bakıp gülümsedi. "Çok güzel olmuşsun!" dedi. "Sende." diye yanıtladım. "Bulut kızın üstünü çok güzel seçmişsin ya. " Ne Bulut mı seçmişti?

"Rastgele , "diye mırıldandı. "Hadi çıkın!" diyince evden çıktık. Barış  "💫HoCaĞmM öDeVğ  VaRdIğ 💫." diye bağırdı.  "Rolüne fazla odaklanmışsın Barış." diye mırıldandım.  "Evet güzelim öyle." dediğinde  Barış 'a baktım.  Ne saçmalıyor? Esila kahkahayı bastı.

"O her kıza güzelim der." dedi Esila. "Alışırsın." dedi Barış.  Metroya hızlı adımlarla yürüyorduk.  Taha ile Barış sohbet ediyorlardı. Metro durağına girdik. Metroyu beklemeye başladık.  " Duygu duygusallık yapma tamam mı?  Seni orada dövebilirler." dedi Barış. 

"Dövsünler sorun yok." dedim hızlıca.  Kulaklığımdan ses gelmeye başlayınca irkildim. "Duygu," dedi Bulut.  "Beni şuan sen ve Barış duyuyorsunuz. Barış  Duygu' ya güzelim demeyi bırak çok dikkat çekersin. İşimiz zorlaşır." Barış ' a baktım.  Evet anlamında kafasını salladı.

"Duygu sen  Barış 'la yan yana oturun. Oturduğunuz yerde bomba var." Kalbimin çarptığını hissettim. Elimi kalbime götürdüm.

"Korkma Duygu bir şey olmayacak , bombayı aktif edin ve hepiniz kaçın." dedi. Sonra sesler kesildi. Metro gelmişti.  Metroya bindik. Metronun içerisi tıklım tıklım.  Uygun bir yer bulup beklemeye başladım. Diğerleri de yanımda beklemeye başladılar.

Yol boyunca esneyip durdum. Kaç saat uyumuştum ben? Uykum çok geliyordu. Sürekli esniyorum. Çantamdan suyumu çıkarıp suyu kafama diktim.Suyu bitirdikten sonra şişeyi geri dönüşüm kutusuna attım.