Το όνομα μου είναι Mike

"Ειναι κακο που..."

Mike's Pov

Η πόρτα ανοίγει και η μούρη του Travis με επαναφέρει στη πραγματικοτητα. Αφήνω ήρεμα τη Cheryl και μπαίνω μπροστά της...είμαι έτοιμος να ορμηξω όταν τον βλέπω να σφίγγει τα χέρια του σε γροθιές αλλά με προλαβαίνει η Cheryl και με τραβάει προς το μέρος της.

"Mike άφησε το σε μένα." μου λέει και νιώθω ότι θα εκραγω.

"Ναι Mike...άφησε με σε κείνη... Τουαλέτες ήθελες τόσο καιρό Cheryl για να ανοίξεις τα πόδια σου; Θα μπορούσες απλά να το ζητήσεις...!" και κάπως έτσι έπεσε μαύρο. Δεν κατάλαβα για πότε βρέθηκα από πάνω του, αυτό που ξέρω όμως είναι οτι όσα του είχα μαζεμένα τόσο καιρό θα τα πλήρωνε όλα ένα ένα και είχα άπλετο χρόνο. Οι φωνές τις Cheryl δεν ήταν αρκετές για να με σταματήσουν με αποτέλεσμα με μια απότομη κίνηση να βρεθώ στο πάτωμα με τον Sam σε έξαλλη κατάσταση να προσπαθεί να με κρατήσει ακινητοποιημενο.

"Τελειωσε Mike...θα τον σκοτώσεις...τελείωσε" μου φωνάζει οσο εγώ παλεύω να ελευθερωθω  από το κράτημα του. "Σταμάτα ρε μαλακά σου λέω...μη το τραβάς άλλο... αν όχι για σένα, καντό για εκείνη!" Η Cheryl στέκεται από πάνω μου με δάκρυα στα μάτια και συνιδιτοποιωντας τι έχω κάνει σηκώνω τα χέρια μου ως ένδειξη παραίτησης. Ο Sam με αφήνει και σηκώνομαι για να αγκαλιάσω τη κοπέλα μου. Διστάζει λίγο στην αρχή αλλά μετά δέχεται την αγκαλιά μου και κλείνεται μέσα σε αυτήν.

"Τον ακουσες; Δεν τον άκουσες; Κανένας δεν θα τολμήσει να ξαναμιλήσει έτσι για σένα ποτέ ξανά, δεν θα τον αφήσω!" της υπόσχομαι.

Ο Sam με την βοήθεια του David σήκωσε τον καργιολη και τον βγάλανε έξω. Δεν μπορώ ακόμα να πιστέψω αυτό που ξεστομισε... Θα μου είναι πολύ δύσκολο κάθε φορά που θα πέφτω πάνω του να μην του σπάω τα μούτρα.

Cheryl's Pov

Δεν ζητάω πολλά σαν άνθρωπος γενικά απλά μια γαμημενη φορά να μην με αιφνιδιασει η ζωή και να με αφήσει για μια φορά να πράξω όπως θέλω εγώ και όχι βεβιασμένα. Αυτό που με κρατάει στη συγκεκριμένη περίπτωση ειναι ότι δεν περίμενα ποτέ οτι ο Travis σκέφτεται με αυτόν τον τρόπο για εμένα. Εάν λοιπόν πήγαινα να του μιλήσω μόνη μου δεν ξέρω ποια ακριβώς θα ηταν η κατάληξη μετα από όλα αυτά που ακουσα σήμερα.

Τα ματια μου πέφτουν στην Laila η οποία δείχνει σαστισμενη βλέποντας με μαζί με τον Mike.

"Τι έγινε εδώ; Γιατί κάθε φορά που υπάρχουν μπελάδες είσαι μπροστά μου Mike ; Τι σκατα έκανες πάλι; " του φωνάζει.

"Σταμάτα Laila! Πριν βγάλεις τα δικά σου συμπεράσματα άσε με να σου εξηγήσω." Αφήνω  απρόθυμα τον Mike και πάω προς το μέρος της. "Άστο, αφού θες εσυ η ιδια να φας το κεφαλι σου ποια είμαι εγώ για να σε σταματήσω;" πισωπαταει και ξεκινάει να απομακρύνετε ριχνοντας  μια δολοφονική ματια στον Mike.

"Συγγνώμη γι αυτό... απλά με αγαπάει πολύ και φοβάται... είναι που τόσο καιρό με έβλεπε όπως με έβλεπε και...καταλαβαίνεις...!" απολογούμαι.

"Μείναμε ο ένας μακρυά από τον άλλο χωρίς να το θέλουμε Cheryl...τώρα πια βλεπω καθαρά... αν ήσουν έστω και λίγο όπως ήμουν και γω καταλαβαίνω... δεν θα σε ξαναφησω ποτέ,στο υπόσχομαι! Έλα να σε πάω σπίτι,αρκετά για σήμερα!" σκύβει και με σηκώνει στα χέρια του.

Μου ξεφεύγει ένα γελάκι και του δίνω ένα φιλί στο μαγουλο. Είναι κακό που νιώθω τέτοια ευτυχία ενώ ο Travis αυτή τη στιγμή μετράει τα δόντια του να δει αν του λείπει κανένα; Είναι κακό που θέλω λίγο ακόμα χρόνο μαζί του στην ησυχία; Το μόνο που θα επιτρέψω να σπάσει την σιωπή θα είναι οι μπλεγμένες ανάσες μας και επιτέλους είναι κακό που νιωθω ζωντανη μετά από τόσο καιρό;