Το όνομα μου είναι Mike

"Travis Clare"

Την βλέπω να χασκογελάει μ'αυτον τον τύπο και αναρωτιέμαι...Την ενόχλησε όντως το χθεσινό; Εγώ την βλεπω μια χαρά. Άλλος μαλάκας και γω που νόμιζα οτι την πλήγωσα και είχα τυψεις. Στο μύνημα μου δεν απάντησε. Απο την μια μου φαίνεται οτι η μικρή μου κραταέι μούτρα από την άλλη όμως με τα καινούρια δεδομένα, δεν στέκει! Γυρίζει ξαφνικά και το βλέμμα της πέφτει πάνω μου. Την κοιτάζω και προσπαθώ να ζυγίσω την αντιδρασή της. Κόβει την οπτική μας επαφη και σκύβει να πιάσει την ζακέτα της που έπεσε κάτω. Γυρίζει παι στη θέση της. Στέλνω μύνημα: <<ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ.>>

Την βλέπω να πιάνει το κινητό της στα χέρια, το ανοίγει και αμέσως μετα να το ξανά βάζει πίσω στη θέση του. Με αγνοεί κανονικά. Στέλνω ξανά. <<ΜΗ ΜΕ ΑΓΝΟΕΙΣ.>>

Κάνει τις ίδιες κινήσεις με την ίδια σειρά και ακολουθεί η ίδια κατάληξη. Βρε δε πα να γαμηθείς και πολύ ασχολήθηκα. Ανοίγω το κινητό μου και κατεβαζώ κανα δυό παιχνίδια για να μη με πάρει ο ύπνος όσο ο Κος Simon ρητορέυει. Ξαφνικά σηκώνω το κεφάλι μου και την βλέπω να έχει γύρει πάνω στο μαλάκα και κάτι να του λέει...και αμέσως μετα γέλανε...Ποιός πούστης είναι αυτός;

"Ψίτ David!" ψιθυρίζω

"Έλα ρε..."

"Ποιός είναι αυτός που κάθεται δίπλα στη Cheryl;" ρωτάω δήθεν αδιάφορα

"Που ρε;"

"Πέμπτη σειρά απο την αρχή στ'αριστερά!"

Την εντοπίζει και αμέσως γυρίζει ξανά σε μένα και γελάνε μέχρι και τ'αυτιά του.

"Γιατι ρωτάς ρε μαλάκα;"

Το είπε λίγο πιο δυνατά απ΄όσο έπρεπε και ο Κος Simon μας κάνει παρατήρηση. ΜΑΛΑΚΑ.

"Έτσι...Λέγε!"

"Κατάλαβα.." γελάει

"Travis Clare. Ο μπαμπάς του έχει εργοστάσιο συσκευασιας. Βρίσκεται στο 6ο έτος σπουδών του και είναι Λέων!

Ε; Γουρλνώνω τα μάτια μου.

"Τι; Ξέρεις πόσες θαυμάστριες έχει; Μέχρι και η αδρφή μου τον γουστάρει!" Σηκώνει τους 'ωμους.

"Αυτόν τον φλώρο; " Δεν μπορώ να το πιστέψω

"Δεν ειναι καθόλου φλώρος! Παίζει καλή μπάλα...πέρσι έβγαινε με την Laura που ως γνωστόν η Laura δεν πέφτει με τίποτα.