Το όνομα μου είναι Mike

"Κάτι δεν μου κολλάει... "

Δεν ξέρω τι να σκεφτω. Η Kristy θέλει δεύτερη ευκαιρία.. Ο Leo κρίνει οτι δεν πρεπει να την αφήσω να ξαναμπεί στη ζωή μου. Εκείνη παλι λέει ότι με αγαπάει και μεταξυ μας η αλήθεια είναι οτι μου έλειψε η ομάδα μας... Έτσι λέγαμε τότε... Οτι ήμαστε ομάδα. Εγώ και κείνη!

Δεν ξέρω αν το πιστευω αυτό το οτι και καλά η Kristy έβαλε τον Steven να την πεσει στη μικρή! Γιατί να το κάνει αυτό;

Ο Jeff με περιμενει έξω από την έπαυλη. Μόλις με βλέπει ξαφνιαζεται.

"Κυριε... " μου ανοίγει

"Jeff θυμάσαι το σπίτι των Solomon στο δάσος που με πηγαινες μικρό;"

"Ναι Κυριε! "

"Ξεκινα! "

Περνάμε τις πυλες τις έπαυλης και βγάζω το κινητό μου για να καλέσω το Leo.

"Σε 15 λεπτά είμαι εκεί. Πρόσεχε την! "

"Mike... "προλαβαινει να πει και το κλείνω

Αμέσως μετά το κινητό μου χτυπάει ξανά. 1 Νέο μυνημα. <<ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΟΛΑ ΟΣΑ ΗΘΕΛΑ. ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ. >>
Η Kristy.
Όλο αυτό με το Leo, όλο αυτό με τον πατερα μου.... Κάτι δεν μου κολλάει. Δεν σκιρτησε τιποτα μέσα μου για κείνη οπως τότε που ήμασταν ζευγάρι. Το σώμα μου την ποθουσε ,αλλα ως εκεί. Δεν νιώθω για εκείνη αυτά που ένιωθα. Επιππλεον, αν μείνω μαζί της ξέρω οτι θα με στοιχειώνει η εικόνα εκείνης της νύχτας... το ένιωσα και πριν που ήρθαμε πιο κοντά. Είναι σα να βλέπω κάτι που ήταν δικό μου καποτε, αλλά όχι πια... και δεν μπορεί να ξαναγίνει και ποτε!

"Κυριε... Δεν μπορώ να συνεχίσω με το αυτοκίνητο στο δάσος. "

"Ευχαριστώ Jeff! Περίμενε με ακριβώς εδώ! "

Βγαίνω από το αυτοκίνητο και μπαίνω μέσα στο δάσος. Αν δεν είχα έρθει τόσες φορές με την Elena όταν ημασταν μικροί, δεν θα κατάφερνα να τους βρω μέσα στη νύχτα.
Γνωρίζω την Elena, την κόρη του Seth Solomon όλη μου τη ζωή. Επισκεπτομασταν κάθε σαββατοκύριακο αυτό το σπίτι με την οικογένεια μου. Ο πατερας της είναι το δεξί χέρι του δικου μου πατερα . Ο μεγαλυτερος κομπιναδορος της VAGER. Βλέπω τα παιδια έξω από το σπίτι να κάθονται γυρω απο τη φωτιά. Η Elena σηκώνεται και μ'αγκαλιαζει.

"Δεν περίμενα να έρθεις! Ο πατέρας μου είναι στην έπαυλη και μου είπε ότι ήσουν και συ εκεί!"

Την αγκαλιάζω και γω σφιχτά και συνεχίζει "Δεν είχε πλάκα εδώ χωρίς εσένα! "

"Δώσε μου 5 λεπτά να μιλήσω με τον Steven και θα έρθω να σε δω αγάπη μου!" σκυβω και την φιλάω στο μετωπο! Είναι κάτι σαν την αδερφη που δεν είχα ποτέ!

Εχω δει απο την πρώτη στιγμή τον Steven με τη Cheryl. Κοιτάζω γυρω μου, η Amber κάθεται παραδίπλα αλλά ο Leo δεν είναι πουθενα. Ο Steven με βλέπει και πιανει τη Cheryl από το χέρι και αμέσως εκείνη τραβιέται.

"Είπα να δανειστώ τη δικιά σου για σήμερα! Δεν σε πειραζει να υποθέσω! Άλλωστε το κάναμε συχνά στο παρελθον! " γελαει και την τραβάει πανω του. Βλέπω το προσωπο της Cheryl να μορφαζει.

Τον κοιτάζω και ρίχνω ένα γρήγορο βλέμμα στην Αmber η οποία χαμηλώνει αμέσως τα μάτια της.

"Cheryl ελα να πηγαινουμε σιγά σιγά! Μπορείς να σηκωθείς; " αγνοώ πληρως τον Steven που χασκογελάει.

Η Cheryl κοιτάζει μια εμένα μια τον Steven. Φαίνεται να μην ξέρει τι να κάνει ή καλυτερα να μην καταλαβαίνει και πολλα!

"Άκου βλάκα, φλώρε... " σηκώνεται ο Steven στα ποδια του παραπατωντας. "Μου χαλας τη φάση... Πάρε δρόμο! " με σπρωχνει προς τα πισω!

Χαμογελαω και πιανω το κεφάλι του στα χέρια μου.

"Κοίτα με να στην παιρνω και να Φέυγω! " του δίνω μια κουτουλιά με αποτέλεσμα να πεσει κατω! Στη θέα του αίματος στη μυτη η Amber σηκώνεται και μονομιάς βρίσκεται δίπλα του.

"Δεν φταίει αυτός εντάξει;" Η πρωην σου και τα οικογενειακά προβλήματα της... " φωνάζει η Amber. Κάπου εδώ αξίζει να σημειωθεί οτι η Amber είναι ερωτευμένη με τον Steven από τότε που ήταν παιδακια. Έχει αποδεχθεί το γεγονός ότι εκείνος δεν μπορεί ακόμα να κάνει σοβαρή σχέση και τον περιμενει κερί αναμμένο να "ωριμάσει".
Τι εννοούσε όμως μ'αυτο που είπε; Τι στιγμή που είμαι έτοιμος να ρωτήσω, βλέπω τη Cheryl να κάνει εμετό. Πάλι τα ίδια. Πηγαίνω από πισω της και της μαζευω τα μαλλιά προς τα πισω . Αφου τελειώνει σηκώνει το χέρι της και αρπάζει το πουκαμισο μου για να σκουπιστει. Πολυ ωραια!

"Ποτε θα σταματήσουμε να συναντιόμαστε έτσι εμείς;" μονόλογω όσο προσπαθω να τη σηκώσω

"Μου έλειψες !" ψευδιζει

"Παραδόξως... και μένα! " της χαμογελάω.