Το όνομα μου είναι Mike

"Κάνε αυτό που σου λέω"

Ανοίγω τα μάτια μου και βλέπω παντού ροζ. Σκατά! Η Lucy κοιμάται πάνω μου. Δυο φορές σκατά. Τι διάολο έγινε; Σκόρπιες εικόνες από τα παιδιά...εναν κόκκινο διάδρομο... τη Kristy... ένα διχτυωτό καλσόν...τον Leo... Ανακαθομαι! Ο Leo συνόδευε τη Kristy χθες βράδυ...Τα θυμάμαι όλα! Γαμώ! Σηκώνομαι πολυ σιγά και κυριολεκτικά προσεύχομαι να μην ξυπνήσει και ξεκινήσει αυτά τα σαλιάρικα τα δικά της. Βάζω τα ρούχα μου και φευγω στις μύτες από το δωμάτιο της. Βγαίνω γρήγορα από την εξώπορτα του σπιτιού της και τρέχω να μπω στο δικό μου. Βγάζω τη μπλούζα και το παντελόνι και τα αφήνω να πεσουν κάτω. Σήμερα θα έρθει να καθαρίσει το σπίτι η Κα Suzanne. Η Κα Suzanne είναι οικονόμος στο σπίτι της οικογένεια μου χρόνια τώρα και πριν τέσσερα χρόνια που μπήκα στο πανεπιστήμιο, δέχτηκε να με βοηθάει και με το δικό μου!

Κάνω ένα ζεστό μπάνιο και βγαίνοντας τυλίγω μια πετσέτα γύρω από τη μέση μου..
Αναρωτιέμαι που να βρίσκεται το κινητό μου...
Μετά από κάμποση ώρα θυμάμαι οτι τελευταία φορά το έβαλα στη τσέπη του παντελονιού μου... Σωστά! Το πιάνω στα χέρια μου... Δεκάδες κλήσεις και μυνήματα από τα παιδιά, τους γονείς μου και.... Ένα νέο μυνημα από τη Kristy στις 04:57 τα ξημερώματα. " Ο παλιός κακός εαυτός σου γύρισε. Είσαι ένα τέρας. Μείνε μακριά και από μένα και από τον Leo. "

Ποιος να το φανταζόταν... Τόσα συναισθήματα χαμένα... Τόσες όμορφες στιγμές και πραγματικά νιώθω σα να μη θυμάται το παραμικρό... Τα έσβησε όλα από τότε που τα έμπλεξε με αυτόν! Ήταν δική μου καποτε... Ο πόνος που αισθάνομαι κάθε μέρα είναι απερίγραπτος, νιώθω λες και ένα κομμάτι μου λείπει. Όσες γκόμενες και να γαμησω παντα θα φοβάμαι μην ανοιγοκλείσω τα μάτια μου και βρεθεί εκείνη μπροστά μου...γι'αυτο και καμια τους δεν επιτρέπεται να με κοιτάζει κατάματα. Υπάρχουν φορές που σκέφτομαι οτι δεν αντέχω άλλο να νιώθω έτσι και για λίγο...για πολυ λίγο καταφέρνω και κλείνω αυτόν τον διακόπτη εν ονόματι "Kristy", και είμαι καλά... είμαι εγώ... μέχρι να χάσω τον έλεγχο πάλι...

Με το μυνημα της κατάφερε να με απογοητευσει κι άλλο... Αντιστέκομαι στην ιδέα να της πω να πάει να γαμηθει κι αυτή κι αυτός και ξεκινάω να ετοιμαζομαι για να συναντήσω τα παιδιά.

Βγαίνω από το σπίτι με το κράνος μου στο ένα χέρι και το δερμάτινο στο άλλο και παρατηρω τον συννεφιασμένο ουρανό...

Προλαβαίνω και φτάνω στην καφετέρια που βρίσκονται τα παιδιά πριν ξεκινήσει η βροχή. Έχουν αράξει σ'ένα κεντρικό σχετικά τραπέζι και πίνουν καφέ. Είναι ολοφάνερο οτι είχαν και εκείνοι δύσκολη νύχτα!