Το όνομα μου είναι Mike

"Τι θελεις Cheryl;"

Cheryl's Pov

<<Μυρίζει Mike Felton... >>. Ηλίθια! Κάνεις λες και είσαι καμία λυσσάρα. Ευτυχώς που το πήρε στη πλακα . Έχουν περασει 2 ολόκληρες ώρες από τότε που φυγαμε από το δάσος και νομίζω οτι δεν έχω ξεμεθύσει τελείως. Δεν εξηγείται αλλιώς που έκανα τέτοια γκάφα! Τόση ώρα προσπαθώ να το παιζω άνετη και στο τέλος πήγα να τα διαλυσω όλα. Το θέμα είναι οτι δεν είμαι και καμία τέτοια και μαζί του έχω καταντήσει να φέρομαι σα γυμνασιοπαιδο! Δεν μπορώ να εξηγήσω αυτά που νιώθω γι'αυτον! Με τρομάζει όταν είμαι γυρω του γιατί δεν ξέρω τι να περιμένω. Ωστόσο τον θέλω κολασμένα. Θέλω να μπορώ να έχω στιγμές μαζί του ακόμα και αν ο μόνος ρόλος που μπορώ να έχω είναι της "καλής παρέας". Το "τίποτα" δεν είναι πια επιλογή. Είναι λες και όλο μου το είναι ουρλιάζει όταν δεν είμαι μαζί του. Τώρα ας πουμε είμαι ήρεμη, σ'αυτην ακριβώς τη θέση και απόσταση μ'εκεινον. Μήπως αρχίζω να τρελαίνομαι;

Mike's Pov

Είναι η πρωτη φορά που πηγαινω κάποιον στο "ησυχαστήριο" μου. Στο παρελθον δεν ένιωσα ποτε την ανάγκη να παω εκεί με κάποιον. Σήμερα όμως ήθελα να τελειώσει αυτή η τοσο κουραστική μέρα σε αυτό το μέρος, με αυτή τη κοπέλα! Έχει πολυ πλακα! Καμιά φορά την σκέφτομαι πως σουφρωνει τη μυτη της χωρίς βέβαια να το καταλαβαίνει κάθε φορά που θυμώνει και γελάω μόνος μου. Ας μην μιλήσω για τις στιγμές που έρχεται σε δυσκολη θεση... είναι οι αγαπημένες μου! Ίσως να είναι λίγο εγωιστικό το γεγονός οτι για να βγάλω το μυαλό μου από τις μαλακιες που συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό στη ζωή μου, χρησιμοποιώ εκείνη. Ξέρω οτι καταβαθος της αρέσω κι αυτό ίσως με κάνει χειρότερο, αλλα ας ειναι! Άλλωστε δεν έχω σκοπό να την πειράξω. Αυτή την στιγμή έχω απλά ανάγκη να βγάλω το κεφάλι μου απ'ολα και από άυριο θα μαι παλι πισω στις εκκρεμότητες μου. Η βασικότερη απ'ολες είναι η άρση του συμβολαιου μεταξυ του πατερα μου και του μαλακα του Christopher.

Cheryl's Pov

Οδηγάει κάνα μισάωρο τώρα και πραγματικα δεν έχω ιδέα για το που βρισκόμαστε. Το σκοτάδι δεν βοηθάει καθόλου. Δεν είναι φόβος όμως αυτό που νιώθω, αλλά περιέργεια. Δεκα λεπτα αργότερα φτάνουμε σ'ενα βενζιναδικο και σταματάμε.

"Φτάσαμε;" κοιτάζω γυρω μου και το μόνο που βλέπω είναι σκοτάδι.

"Σχεδόν! Πάμε λίγο μέσα! " λέει και με παίρνει από το χέρι και με πάει στο mini market του βενζιναδικου. Με αφήνει να μπω μέσα πρώτη και με ακολουθεί, κλείνει τη πορτα πισω του και πηγαινει προς το ταμειο.