Lisa'nın arkadaşı Lisa'ya yeni bulduğu mistik yöntemi onun üzerinde denemek istediğini söyler ve izin alır. Daha sonra her evrende Jennie, bir şekilde karşısında çıkar veya hayatında olur.
"Adından emin değilim ama anlatayım yapacağımız şeyi ben," ç...
Üstümden soğuk bir rüzgarın ya da havanın geçtğn hissettim, vücudum ürperirken gözlerimi yavaşça aydınlığa açtım. Tanımaıdğım bir odadaydım ama ne olduğunun farkındaydım. Yutkundum ve sırt üstü döndüm. Ben neyin bekleyeceğini tam olarak bilmesem de sonuçta direkt benim hayatım değildi, uyuduğum an çıkabileceğim farklı bir simülasyon gibiydi.
Vücudumdaki karıncalanmayı anlamasam da tavanı izlemeye devam ettim.
Yastığımın hemen yanındaki telefonu gördüğümde elime aldım. "Bakalım kimsin." İlk kamerayı açtım, yine sarı saçlarla karşılaşınca gülümsedim ve galeriye girdim. Bu sefer tanıdık bir yüz yoktu. Rehberde tanıdık bir isim yoktu ve bugünün tarihi yaklaşık 3 yıl öncesiydi. "Hadi canım." kıkırdayarak ayağa kalktım ve gerindim.
Masadaki not dikkatimi çektiğinde elime aldım ve okudum. "Patrona dosyaları bugün ver, pazar." Kaşlarımı çatmama neden olan şey pazar günü işin olması değildi, beyaz yakalı olmamdı. Bir önceki sorumsuz Lisa'ya hiç uymuyordu. Omuzlarım yavaşça aşağı düşerken üstümü değiştirmek için dolabı açtım. Ceket ve gömlek dolu olan gardroba abartılı şekilde gözlerimi devirdim ve bir grubun tişörtü, üstüne de siyah bir deri ceket bulup raporları bulmak içn etrafa bakındım.
"Gider raporları."
Sonunda raporları masanın yanındaki çekmecede bulduğumda sıra aracım var mı öğrenmekteydi, ki odada bunun için bir işaret yoktu. Odadan çıkıp sadece bir dekarasyonu olan evde kapının yanında duran askılığı olan ayakkabılığa ilerledim ve anahtarı orada bulup kaptım. "Demek Mercedes, BMW olmalıydı aptal."
Tam çıkacakken alt tarafta duran farklı bir anahtarı gördüm. Motor anahtarıydı ve üstünde BMW amblemi vardı. "biliyordum kızım sen bensin." Kendimle belki de konuşmaya bir son vermeliydim ama şu anda oyuncağını bulmuş çocuk bir gibiydim.
Aşağı inip apartmanın garajında motoru bulunca tükürüğümden az daha boğulacaktım. "Siktir."
İş yerinin nerede olduğunu bilmediğimi fark ettiğimde bu sefer stresten küfür ettim. "Siktir." Telefonu açtığımda maildeki bildirimi gördüm.
"Sayın LaLisa Manoban bugün teslim etmeniz gereken raporların saat 5:30'a kadar elimde olmasını temenni ediyorum. Evimde bekliyor olacağım iyi çalışmalar."
Dudağımı ısırdığımda derin bir nefes alıp yutkundum. İşte şimdi biraz durumu batırmıştım çünkü patronun evi neredeydi ve nasıl bualacaktım emin değilim.
Maile cevap vermek en iyisiydi, soy adının Kim olduğunu öğrendiğim bu patronuma yazdım, umarım erken cevap verirdi.
"Sayın Kim, raporlar elimde ve hazır nerede olduğunuzu söyleyin veya konum atın lütfen."
Dakikalar sonra mailden bildirim gelmişti, açtım.
"Konum."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
2 farklı durum var akalımda eve gittiği zaman için ve fotoğraflarda çok tatlılar gerçekten ....
