အရူးတစ်ယောက်ရဲ့ပြန်လည်မွေးဖွားခြင်း [ မြန်မာဘာသာပြန် ]

Chapter ~ 16

Unicode

" ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အားမုကော၊ ငါ့ကို မနှင်ထုတ်ပါနဲ့! " 

ရှောင်ရော့က သူ့ခေါင်းကို ပွတ်သပ်ပြီး

" အနည်းဆုံးတော့ ဒီနည်းနဲ့ ပြန်ပေးဆပ်ပါရစေ" လို့ပြောခဲ့တယ်။

အားမုက ပြုံးပြီး စကားစဲလိုက်တော့ လိုင်ယွမ်က အနားကို လျှောက်လာပြီး ရှောင်ရော့ကို ဆွဲခေါ်သွားပြီး

" မင်းက မသွားချင်ဘူးဆိုရင်လည်း မုမုကို သွားအပူကပ်မယ့် အစား ဒီမှာထင်းလာခုတ် ယွမ်ဟန်ကောဆီမှာထင်းမရှိတော့ဘူး ”

ရှောင်ရော့သည် လိုင်ယွမ်ထံမှ ထင်းတုံးကို ယူလိုက်သည်၊။ဝမ်ကျင်း အနည်းငယ် သိချင်မိသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်ဆီမှာ ပုဆိန်မရှိဘဲ သစ်သားကို ဘယ်လို ခွဲမှာလဲ။

ဝမ်ကျင်း ကြည့်လိုက်သည့်အခါ လူနှစ်ယောက်၏လက်များသည် တိရစ္ဆာန်ခြေသည်းများအဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲသွားသည်ကို သူမြင်လိုက်ရပြီး အံ့အားသင့်သွားသည်။ ခြေသည်းတွေနဲ့ တစ်ချက်ဆွဲခြစ်လိုက်တိုင်း သစ်သားက အစိတ်စိတ်အမွှာမွှာ ကွဲသွားခဲ့သည်။

ဝမ်ကျင်းမျက်ခုံးများ အံဩမှုကြောင့် တွန့်ကွေးသွားသည်။ ထင်းကို လက်ဗလာဖြင့်ခွဲမည်ကို သူ ဘယ်တုန်းကမှ မထင်ထားခဲ့ဘူး။

အားမုက ဝမ်ကျင်းအမူအရာကို သတိမထားမိဘဲ စားပွဲပေါ်ရှိပန်းကန်လုံးအား လက်ကိုဆန့်ကာ ဖွင့်လိုက်သောအခါတွင် ပြင်းထန်သော ရနံ့တစ်ခုက သူ့မျက်နှာကို ရိုက်ခတ်လာသည်။

ဝမ်ကျင်းမျက်လုံးများသည် ပန်းကန်လုံးဆီသို့ လှည့်သွားသည်။  ပန်းကန်လုံးအတွင်းတွင် ရင်းနှီးပြီးသားအနှစ်အချို့ရှိပြီး ငါအထဲတွင် အသားအချို့ပါရှိသည်။  အနံ့က အရသာရှိမည့်ပုံပေါ်ပေမယ့် ပုံစံက တကယ်ကို ဆိုးဝါးလှသည်။

သူအဲ့တာကိုစားဖူးတယ်။ ကြမ်းတမ်းပြီးအရသာမရှိဘူး။

ဝမ်ကျင်းမျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်ပြီး အားမုက ဝမ်ကျင်းကို ပန်းကန်လုံးကိုပေးကာ ပြောလိုက်တယ်။

"အသားနဲ့ ရောချက်ထားတဲ့ ပန်းရောင်သစ်သီးက အရသာရှိတယ်၊ မင်းအတွက် အိမ်ကနေ ယူလာပေးတာ "