Onbreekbaar

Deel 3

Wanneer ik de volgende ochtend wakker word op Vince zijn borstkas krijg ik automatisch een glimlach op mijn gezicht. Ik sta zo voorzichtig mogelijk recht en ga zo stil mogelijk naar beneden. Daar zie ik tot mijn verbazing Philippe in de zetel zitten. "Ah Camille goeiemorgen" zegt hij alsof het de normaalste zaak van de wereld is dat ik hier plots sta in de jogging en hoodie van zijn zoon.

Ik glimlach vriendelijk naar hem. "Is Vince nog niet wakker?" Ik schud mijn hoofd en zeg: "nee die ligt nog te slapen." "Was het zo laat gisteren?" is zijn volgende vraag. Ik haal mijn schouders op. "We zijn rond 3 uur vertrokken naar huis." Hij knikt en zet de tv aan. "Wil je koffie? Of iets anders?" Vraagt hij uiteindelijk na een korte stilte. "Koffie klinkt goed" zeg ik terwijl ik me in de andere zetel zet.

Na ongeveer een klein uurtje komt Vince naar beneden. "Ah slaapkop we dachten al dat je in een coma lag" zegt Philippe. Vince lacht sarcastisch en komt naar me toe. Hij geeft me een kus op de mond en glimlacht. "Jij was vroeg wakker" zegt hij met een slaapstem. Ik haal mijn schouders op en kus hem opnieuw. "Niet iedereen slaapt zo lang als jij hè" knipoog ik. Zijn glimlach wordt breder en hij gaat ook koffie halen voor zichzelf. Dan zet hij zich bij mij in de zetel en met zen drieën kijken we even naar tv. Wanneer ook Olivier beneden komt ontbijten we met zen allen.

Als het 11 uur is besluit ik eens naar huis te gaan. Ik zeg dag aan Olivier en Philippe en Vince gaat met me mee naar de voordeur. "Zeker dat ik je niet thuis moet afzetten?" Vraagt hij voor de 3de keer. Ik lach zijn bezorgdheid weg. "Nee het is niet nodig. Het is wel heel lief dat je het aanbiedt" zeg ik en ik leg mijn handen in zijn hals. Hij glimlacht en kust mijn lippen zacht. "Oké wees voorzichtig" zegt hij terwijl hij in mijn ogen kijkt. Ik knik en geef hem nog een snelle laatste kus. Dan draai ik me om om naar huis te gaan.

Wanneer ik halverwege de straat heb overgestoken herinner ik me nog iets dat ik wou zeggen. Ik wil me opnieuw omdraaien maar plots komt er een auto aangereden. Ik voel een enorme klap tegen mijn zij en voel dat ik van de grond ga. Even later voel ik een heel harde klap. Waarschijnlijk van op de grond te vallen. Ik hoor heel vaag deuren die open en toe gaan en stemmen die steeds minder hoorbaar worden. Mijn zicht wordt slechter en slechter tot het uiteindelijk zwart wordt voor mijn ogen.

Altijd oppassen als je de straat oversteekt!!!!