Onbreekbaar

Deel 22

Camille

Scott vraagt Emma ten huwelijk? Ik krijg tranen in mijn ogen maar veeg ze snel weg. Ik blijf kijken tot ik zie dat ze een knuffel geven. Ik ga van het raam weg en ga tegen de muur staan. Ze heeft ja gezegd... Opnieuw voel ik dat mijn ogen waterig worden maar deze keer laat ik het zo. Ik neem mijn gsm en zoek Vince zijn nummer. "Hey Vince" zeg ik zacht als hij opneemt. "Kan ik Caro spreken?"

Ik wandel naar een bankje in het park en ga zitten. Ik kan gewoon niet geloven dat ze ja heeft gezegd. Ik dacht echt dat ze iets voelde voor mij. Blijkbaar niet. Of ik was gewoon te laat. Ik begin opnieuw te huilen. Ik ben blij als ik Caro's auto zie stoppen. Ze stapt uit en komt meteen naar me toe. Ik sta op en ik val in haar armen. "Ssssttt het is oké" probeert ze me te troosten.

"Nee het is niet oké. Ze zei ja" huil ik in haar schouder. "Ik weet het" zegt ze zacht. "Ik weet het." Ik neem haar nog steviger vast en we staan vervolgens nog een half uur te knuffelen. Daarna gaan we in de auto zitten en rijden we naar haar huis. "Is het oké voor Vince dat ik bij jullie blijf?" Vraag ik. Caro knikt rustig. "Het is geen probleem voor hem. We hebben best een leuke logeerkamer die toch leeg staat" lacht ze.

"Het verbaast me dat jullie er geen 2 hebben in jullie huis" zeg ik met een glimlach. Ze moet ook lachen en dan komen we toe. We gaan naar binnen en daar zie ik Vince meteen. "Hey Camille" zegt hij vriendelijk. Ik glimlach zwak. Hij komt naar me toe en geeft me een knuffel. "Ik heb het gehoord van Emma. Ik was team Emmille" fluistert hij. Ik moet erom lachen.

"Dankje" zeg ik na de knuffel. "Wil je samen met ons een film kijken?" Vraagt Caro. Vince voegt er nog aan toe dat het 'Titanic' is. Ik zucht. In die film heb ik nu echt geen zin. "Tenzij dat je iets beter weet?" Vraagt Vince. En in zijn blik kan ik lezen dat hij exact weet welke film ik ga kiezen. "Twilight" zeggen we tegelijk. Ik lach en ga naast Caro zitten.

"Ooit Twilight gekeken?" Vraag ik aan haar. Ze schudt haar hoofd. "Oh Caro, er gaat een hele nieuwe wereld voor je opengaan." We lachen alle drie en ik zet de film op. Dan geeft Caro me een dekentje dat ik gezellig bij mij neem. "Dankje voor alles" zeg ik nog voordat de film begint. "Ik weet niet wat ik zou doen zonder jullie" glimlach ik verlegen. Ze kijken me aan en ik krijg een knuffel van hun beide.

"Moet er geen chocomelk zijn?" Vraagt Caro dan. Ik kijk haar aan en knikt. "Ja graag" zeg ik blij. Ook Vince wilt er één en Caro gaat ze maken. "Camille" begint Vince te praten. Ik kijk hem aan. "Ik heb nog geen sorry gezegd" zegt hij. Ik weet niet waarover hij het heeft en kijk hem vragend aan. "Omdat ik niet gewacht heb op jou" zegt hij. Ik slik en kijk naar beneden. "Je hebt gewacht" fluister ik. "Maar niet lang genoeg. Dus daarom, sorry" zegt hij.

"Het is oké. We waren toch ooit uit elkaar gegaan. En jij en Caro passen beter bij elkaar dan wij ooit deden" lach ik terwijl ik naar Caro kijk. Ze is bezig met de chocomelk en heeft net slagroom boven gehaald. "Jullie zijn een geweldig koppel" zeg ik en ik kijk naar Vince. "Je hebt goed gekozen" glimlach ik. Hij glimlacht en kijkt ook naar Caro. Hij ziet er zo verliefd uit en het doet me geen pijn meer. Hij en Caro zijn voor elkaar gemaakt. Net als Scott en Emma...blijkbaar.