Onbreekbaar

Deel 28

Camille

Ik open mijn ogen en besef dat ik in Emma's armen lig. Ik voel haar armen rond mijn lichaam en moet erom glimlachen. Beter dan dit kan mijn dag niet starten. Ik zie dat ze nog slaapt dus ik blijf liggen. Ik wil haar namelijk niet wakker maken. Ik voel haar ademhaling en word er rustig van. Na een tijdje hoor ik dat ze wakker wordt doordat ze van alles mompelt. "Hm Camille" hoor ik. Haar ogen gaan open en ze kijkt me aan. "Goeiemorgen" glimlach ik verliefd. Ze kust me en neemt me stevig vast.

Na nog een tijd in elkaars armen gelegen te hebben, besluiten we naar beneden te gaan om te ontbijten. Daar zien we Vince en Caro al aan tafel zitten. "Goeiemorgen" zegt Caro vrolijk. Vince kijkt me aan van top tot teen en glimlacht. Ik bekijk mijn outfit en herinner me dat ik deze 5 jaar geleden ook aanhad na het bal. "Memories" zeg ik met een glimlach. Hij knikt en we kijken elkaar even aan. Caro en Emma snappen er niks van maar dat is niet erg.

We nemen plaats aan tafel en beginnen met eten. "Wat is het plan voor vandaag?" Vraagt Caro als we zitten. Ik kijk Emma aan. "Normaal gezien moet Scott weg zijn dus we kunnen naar huis" zegt zij. Ik knik en neem terug een hap van mijn boterham. "Nog eens bedankt dat we hier mochten blijven" zeg ik tegen Caro en Vince. "Altijd welkom. Ook al hoop ik dat jullie nooit meer uit elkaar gaan. Emma, doe haar alsjeblieft nooit meer zoveel pijn. Ze was echt een wrak" zegt Caro.

Emma kijkt me aan met een grijns en ik word helemaal rood. "En bedankt daarvoor Caro" zeg ik sarcastisch. Ze kijkt me lachend aan en Emma geeft een kus op mijn wang. Na het ontbijt gaan we nog even naar boven. Nadat we ons hebben omgekleed en onze spullen hebben genomen staan we aan de voordeur. "Nog eens bedankt voor alles" zeg ik voor de duizendste keer. Caro glimlacht en Vince geeft me een knuffel. "Zorg goed voor jezelf" fluistert hij. Ik kijk hem aan en knik.

Dan gaan Emma en ik samen met Caro naar buiten. Caro is zo lief om ons thuis te brengen aangezien we anders helemaal te voet moesten. In de auto zit ik achteraan en ik kan mijn ogen niet afhouden van Emma. Na een tijdje heeft ze door dat ik aan het staren ben en draait ze zich om. "Valt er iets te zien?" Vraagt ze lachend. Ik schud mijn hoofd en zie dat Caro ook moet lachen.

Als we thuis aankomen stapt Caro ook nog even uit. Ze geeft ons beide een knuffel en we spreken af dat we elkaar nog veel gaan zien. Dan rijdt ze weg en gaan Emma en ik naar binnen. We lopen giechelend naar binnen en ik ben de eerste die stopt met lachen. Scott zit binnen. Ik stoot Emma aan en knik in zijn richting. Wanneer ze hem ziet verandert haar gezichtsuitdrukking. "Wat doe jij hier?" Vraagt ze hem.