Onbreekbaar

Deel 18

Camille

Toen ik gisteren thuiskwam van de wandeling zag ik dat Scott zijn auto weg was. Ik ging naar binnen en Emma zat in de zetel. Ik kon zien dat ze had gehuild maar ze deed er alles aan om dat niet te laten merken. Ik vroeg waar Scott was en ze haalde haar schouders op. We wisten allebei niet meer wat te zeggen dus ik ging naar mijn kamer en zij naar die van haar. Het is nu al 10 uur 's ochtends en ik heb zowel Scott als Emma nog niet gezien vandaag.

Scott zijn auto is ook nog steeds weg dus ik vermoed dat hij niet thuis heeft geslapen. Waarschijnlijk hadden ze weer ruzie om mij. En dat is exact de reden waarom ik moet verhuizen. Emma is nog steeds in haar kamer. Ik wil me gaan aankleden maar besef dat ik nog steeds geen nieuwe kleren heb. Ik zucht diep en ga voorzichtig Emma's kamer binnen. Ze ligt in haar bed en ze is aan het huilen. Nu kan ik niet doen alsof ik het niet zie dus ik ga naast haar zitten.

"Ems?" Ze kijkt op en veegt haar tranen weg. "Hey Camille, ik ging net komen ontbijten" glimlacht ze. "Gaat het een beetje?" Vraag ik. Ze haalt haar schouders op en gaat rechtop zitten. "Scott is niet thuisgekomen vannacht" snikt ze. Ik wrijf over haar been en kijk naar beneden. "Ik heb het gezien" zeg ik zacht. "Sorry" fluister ik. "Jij moet toch geen sorry zeggen. Het is niet jouw schuld Camille." Ik zucht. "Emma, ik weet dat je niet wilt dat ik verhuis. Maar er is geen andere optie" zeg ik serieus.

Ze kijkt in mijn ogen en ik zie dat die zich weer vullen met tranen. "Je kan hier blijven" zegt ze zacht. "Emma. Nee. Jij moet het goedmaken met Scott. Oké?" Ze glimlacht zwak en knikt. "Kom je dan nu ontbijten?" We staan op en Emma gaat ontbijten. Ik neem een outfit van Emma en doe die aan. "Wauw" zegt ze als ik de living binnen ga. "Niet goed?" Vraag ik. "Jawel heel goed" zegt ze terwijl ze me aankijkt. Ik voel dat ik moet blozen en kijk naar beneden. "Ik ga shoppen" zeg ik dan.

"Wil je dat ik meega?" "En dan jou de hele tijd horen zagen omdat ik niet snel genoeg ga zeker? Nee danku" lach ik. Ze knikt en ik ga naar buiten, onderweg naar de Meir, mijn favoriete plek van 5 jaar geleden. Eindelijk shoppen. Ik word meteen gelukkig als ik alle winkels zie. Ik ga ze 1 voor 1 binnen en overal vind ik wel iets om te passen en te kopen natuurlijk. Ik heb al 2 volle zakken in mijn handen en neem de derde zak aan van de vrouw aan de kassa.

Met de drie zakken ga ik naar buiten en besluit ik even te gaan zitten. Ik neem mijn gsm en zie dat Emma me gestuurd heeft. 'Heeeey alles goed? Xx' Ik glimlach en antwoord snel dat het goed gaat. Ik neem een foto met de 3 zakken en stuur die door naar haar. Daarna sta ik terug op en wil ik doorgaan. Ik neem de zakken maar net als ik me omdraai scheurt er 1. "Oh nee" zucht ik. Ik buk me en begin mijn kleren op te rapen tot er iemand naast me knielt. Ik kijk wie het is en kijk recht in de ogen van Caro.