8

171 26 6
                                    

Hyunjin

Odayı kaplayan gün ışıkları ile gözlerimi yavaşça açtım. Uyku problemleri devam ediyordu, bu gece yine aralikli sekilde kalkarak uyumuştum. Toplasan üç saat kadardı. Artık kabus görmüyordum sadece uykuya dalmakta zorlanıyordum.

Üzerimdeki ağırlık ile gözlerimi aşağı indirdim. Jeongin sıkıca sarılmış göğsümde uyuyordu. Gülümseyerek yavaşça yattığım yerden doğuruldum. kucağımdaki bedenini tutarak yatağın boş tarafına yatırdım.

Üzerinden düşmüş olan yorganı tutup üzerini örttüm. Yüzüne yaklaşarak yanağına öpücük bıraktım. Ardından da alnına ve saçına. sonra uzaklaşarak yatağın yanındaki komodinden telefonu aldım.

Saat çoktan öğleni gösteriyordu. Telefonla uğraşmaya başladığımda gelen bildirimler ile gözümü kocaman açtım. Jeongin'i uyandırmamaya dikkat ederek hızlıca odadan çıktım.

Merdivenlerden hızla aşağı indiğimde yeonjun mutfakta kahvaltı hazırlıyordu.
"Sonunda-"

"Beomgyu nerde!"
Sesim oldukça sesli çıkmıştı ardından mutfağa Beomgyu girdi.

"Ne oldu?" Dedi yeni uyanmış gözlerini ovalıyordu.

Sinirle yakasından tutup telefonu gösterdim.
"Sen ne yaptığının farkında mısın!"

Yeonjun da ne olduğunu anlamamış sekilde elini havluya silip yanımıza geldi.
Beomgyu ne gösterdiğimi anlamamış şekilde bakmaya devam ediyordu.

"Sen niye paylaşıyorsun fotoğrafımızı! Biz biri görmesin diye gizli gizli geliyoruz sen her yere yaygara ediyorsun!" Sinirden sesim haddinden fazla çıkıyordu.

Yeonjun'a döndüm.
"Sen buna anlatmadın mı dediklerimi" diye sordum.

Anlattım diyerek yanıt verdi.

Beomgyu göz devirdi.
"Hyunjin biraz sakin, hesabım gizli kim görsün. Sadece beni tanıyanlar ve benim tanıdıklarım var hesapta."

Gözlerim daha da büyümüş.
"Lan oğlum delirtme beni! Bizi lisede tüm okul taniyordu. Bütün okul var hesabında. Daehwi görse biz biteriz anlamıyor musun!"

Jeton anca düşmüştü.
"Daehwi yok ki hesabımda" dediğinde elim ayağım titremeye başladı.

"Yeonjun şunu öldür lütfen! Yoksa ölümü benim elimden olacak" dedim Beomgyu dan uzaklaşarak.

Yeonjun benim yerime konuşmaya başladı.
"Ver şu telefonu." Beomgyu telefonu uzattığında yeonjun girip birsyelerle uğraşmaya başladı.

"Hallettim." Dedi telefonu tekrar Beomgyu ya vererek
"Hepimiz Seul'deydiz gibi gösterdim storylerle falan postu da sildim." Dedi tekrar kahvaltı için ocağa giderken.

Ortam hâlâ gergin iken mutfağa jeongin girdi.
Bana döndü. Noldu der gibi baktı. "Birşey yok" dedim.

Daehwi kesin postu görmüştü. Bizi bulursa hemen Jeongin'in babasına haber verirdi. Bu ikimizin de sonu olurdu.

Ben bütün sosyal medya hesaplarını kapatıp gizli yeni hesaplar açmıştım.

.
.
.

sakura, hyuninHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin