LoST IN YoUR SoUL | Horror | Fantasy | 🌘

10.

ජීයුන් එක්ක හැම වෙලේම වලියට බර වොනී ජීයුන් ගෙනත් දුන්න තෑග්ගෙන් ගොඩක් සතුටු වුණා.

ජීයුන් කීවත් වගේම වොනී අර ඩ්‍රීම් කැච' එක ඇඳ ළඟම තිබුනු බිත්තියෙන් එල්ල ගත්තෙත් ඒක නිසාමයි.

මේ අතරෙ ෂෙරී හිටියෙ හල්මොනි-ඔම්මා එක්ක හුරතල් වෙවී කෑම කන ගමන්.

Mrs.Choi : ඉතින්? මොකද්ද මිස්ටර් චෝයි කීවෙ?

Sherry : එයා කීවෙ හීනෙන් බය වෙලා කියලා විතරයි අනේ.. මගේ හරාබොජිත් මිස්ටර් චෝයි වගේ ඉන්න ඇති නේද හල්මොනි..?

Mrs.Choi : මොකෝ නැත්තෙ? දෙන්නම චෝයිලා හින්දා ඔය දෙන්නා ඒ කාලෙ ඉඳන් හිටියෙ එක කුස උපන් සහෝදරයො දෙන්නෙක් වගේ හරියට.

මිසිස් චෝයි එහෙම කීවෙ තමන්ගෙ නැති වුන හස්බන්ඩ්ව මතක් කරන ගමන්.

Sherry : ඒක නෙවෙයි හල්මොනි..? සූබින් ඔප්පා අද ආවෙ නැද්ද මේ පැත්තෙ?

Mrs.Choi : ම්.. නෑ දුවේ.දවස් ගානකින් මම කොල්ලව දැක්කෙ නෑ.මොකක් හරි අසනීපයක්ද දන්නෑ.පොඩ්ඩක් ගිහින් බැලුවනම් නරකද?

Sherry : ම්.. මේ මම?? එහෙට යන්න බෑ අනේ.එහෙ ගියාම අර ගාඩ්ස්ලා මාව වටකරන් ප්‍රශ්න කෝටියක් අහනවා.ඒ මදිවට අර බල්ලො දෙන්නත් බුරනවා හොල්මනක් දැකලා වගේ.

හල්මොනිගෙන් නූඩ්ල්ස් කටක් කන ගමන් ෂෙරී එහෙම කීවෙ එක පයින්ම ඒ වැඩේට කැමතියි කියලා හල්මොනිට පෙන්නන්න බැරි නිසා.

Mrs.Choi : අර විශාල ගෙදරට වෙලා ඒ කොල්ලා තනියමනෙ ඉන්නෙ? ඔයා තනියම යන්න එපා.හීසුන්ග්ව එක්කන් යන්න.ඔහොම ඉන්නකො මම කෑම එකකුත් ඔතලා දෙන්නම් සූබින් පුතාට.

හල්මොනි එහෙම කීවම ෂෙරීට බිබී හිටිය වතුර එකත් ඉස්මොල්ලෙ ගියා.

Sherry : නෑ.. ඕනි නෑ හල්මොනි.. එයාට වැඩ තියෙනවනෙ? අනික කෝ ඔයාගෙ මහලොකු හීසුන්ග් පුතා තවම ආවෙත් නෑනෙ? ඇයි අමතකද එයා උදේ යද්දි කියලා ගියා ආයෙ ඊළඟ මාසෙ එන්නම් කියලා?

Mrs.Choi : අනේ ඇත්තමයි ෂෙරී.මට කොල්ලට හරියට කෑම ටිකක් හදලා දෙන්නත් බැරි වුනා.

Sherry : අනේ නිකන් ඉන්න ! එයා කන්නෙත් මීයො කනවා වගේ පොඩ්ඩක්නෙ? ඒක නෙවෙයි ඉතින්.. මම ජීයුන් එක්ක ගිහින් බලලා එන්නද සූබින් ඔප්පව? මම කෝල් එකක් ගත්තා ඒත් එයාගෙ ෆෝන් එක ඕෆ්.