LoST IN YoUR SoUL | Horror | Fantasy | 🌘

32.

පාලුවෙන් පිරිලා තිබුණු වොන්ජුන්ගෙ කාමරේ කතාබහෙන් පිරිලා ගියේ ෆිලික්සුයි වොනියි නිසා.

Wonie : ඇත්ත තමයි ! උඹ මොකුත් දන්නෑ.උඹ බබා !

Felix : යකෝ මං කියන එක රිපීට් කරන්න එපා වොනී !

Wonie : යකෝ මං කියන එක රිපීට් කරන්න එපා ෆිලික්ස් !

Felix : හත්තික්කේ..

Wonie : හත්තික්කේ..

Wonjun : ඇති ඇති නවත්තගනිල්ලා උඹලගෙ කෝලම ! හීසුන්ග් හ්‍යුන් කීවෙ මම අමාරුවෙන් හිටියෙ කියලා ඊයෙ රෑ.ඒත් උඹලා දන්නෑනෙ? හීසුන්ග් හ්‍යුන් තමයි ගොඩක්ම අමාරුවෙන් හිටියෙ උදේ.එයාට හොඳටම උණ තිබ්බා.ඒත් ගාණක්වත් නෑ.

Felix : ඌ දොස්තරයෙක්නෙ ඉතින්.

Wonjun : ඒත් ඉතින් එයත් මනුස්සයෙක්නෙ?

Felix : උඹත් දොස්තර කෙනෙක් වෙලා බලපන්කො.එතකොට උඹට තේරෙයි මං කියන දේ !

Wonie : ඒත් ෆිලික්ස් අපිට දවසකට හරි උදව් කරපු මනුස්සයෙක්නෙ එයා? මොකෝ කියන්නෙ අපි යමුද හම්බෙන්න?

Wonjun : මාවත් එක්කන් පලයවු යන දේවාලෙක !

Felix : ඉඳා, කෝ වරෙන් වඩාගන්න !

ෆිලික්ස් කීවත් වගේම විහිළුවට වුනත් වොන්ජුන්ව උස්සගත්තා.

හැබැයි ඉතින් ලිෆ්ට් එක ළඟට ගිහින් බිමින් තිබ්බා.

ඊට පස්සෙ ඒ තුන් දෙනා මිසිස් චෝයි ඉන්න පස් වෙනි තට්ටුවට ගියා.

වැඩේ කියන්නෙ..

ඒ වෙලාවෙ මිසිස් චෝයි හිටියෙ කෑම වේලෙන් පස්සෙ අර ගෑනු ළමයත් එක්ක සාලෙට වෙලා නිදහසේ කතා කරන ගමන්.

Wonie : එක්ස්කියුස් මී හල්මොනි-ඔම්මා..

කොල්ලො දෙන්නට ඉන්න කියලා වොනී ඉස්සර වුණා.

Mrs.Choi : ඔව්, කියන්න දුවේ.අහ් මේ පුතාලත් ඉන්නෙ? වොන්ජුන්? ෆිලික්ස්??

Felix : අන්න්‍යොං !

Wonjun : අන්න්‍යොං හල්මොනි-ඔම්මා..

Mrs.Choi : ඉතින්..? එන්න ඇවිත් වාඩි වෙන්න.පුතේ වොන්ජුන්? කකුල තාම අඩු නැද්ද?