အပိုင္း(၂၂)
" ဂြၽန္ေဂ်ာင္ဂု မင္းလုပ္တာ ငါျပခန္းကို သြားမရေတာ့ျပန္ဘူး၊ ဒီတိုင္းဆိုျပခန္းကိုပိတ္ထားရမဲ့အေျခေနေတြျဖစ္ေနၿပီ "
ထယ္ေယာင္း သူ႕အိမ္ထဲကိုဝင္လာေသာေဂ်ာင္ဂုကိုေျပာလိုက္သည္။ အကုန္လုံးေရွ႕မွာေပၚတင္ႀကီးခ်ေျပာသြားတာမို႔ သူ႕ျပခန္းေရွ႕ ေန႕စဥ္ရက္ဆက္သတင္းေထာက္ေတြက ေရာက္လာတာ၊ ဒီၾကားထဲေဂ်ာင္ဂုက တစ္ပတ္ေလာက္မအားေသးတာမို႔ သူ႕အေနနဲ႕ ဘာမွလည္းလုပ္မရ။ဒီေန႕မွေဂ်ာင္ဂုေရာက္လာတာမို႔ သူေျပာစရာရွိတာေျပာရမည္။
" ပိတ္ထားေတာ့လည္းေကာင္းတာပဲ မင္းအနားကြၽန္ေတာ္ရွိေနလို႔ရတာမို႔ "
ေအးေဆးေျပာရင္း ေဂ်ာင္ဂုဟာ သူ႕ဆံပင္ေတြကိုလက္နဲ႕ခပ္ဖြဖြပြတ္ေတာ့ သူေခါင္းကို ခါရမ္းလိုက္ရင္း..
" သြားပါကြာ အဲ့တာကိုရွင္းေပးဦးလို႔၊ သတင္းေထာက္ေတြက ငါ့ကိုအင္တာဗ်ဴးခ်င္ေနတာ "
" မေျဖနဲ႕ရတယ္ ဟန္နီငယ္စိတ္ရႈပ္ရမယ္ထင္ရင္မလုပ္နဲ႕ ကြၽန္ေတာ္အတင္းမတိုက္တြန္းဘူး "
" ဒါဆိုအဲ့တာေတြရွင္းေပး အရင္လိုျပခန္းကိုေအးေဆးသြားခ်င္လို႔ "
" အြန္း.....စဥ္းစားလိုက္ဦးမယ္ "
" ဟာ..ဂြၽန္ေဂ်ာင္ဂု မင္းဘာကိုစဥ္းစားမွာလဲ! ဘာကိုစဥ္းစားမွာလဲလို႔...မင္းေနာ္ငါ့ကိုအက်င့္မယုတ္နဲ႕ ဒီဟာမင္းေၾကာင့္ေလ! အ႐ူးေကာင္ရဲ႕ "
" အာ့..နာတယ္ဗ် လူႀကီးေလးရဲ႕ "
ထယ္ေယာင္း စိတ္နည္းနည္းဆိုးၿပီး သူ႕ရင္ဘတ္ကိုထုလိုက္တာ အားသိပ္မပါတာကို နာတယ္လုပ္ေနတယ္ အပိုေတြ
" ငါသာသာေလးလုပ္တာ ဂြၽန္ေဂ်ာင္ဂု ဒရမ္မာေတြလာမခင္းနဲ႕ "
" တကယ္ပါဆို မယုံရင္ ကြၽန္ေတာ့္ရင္ဘတ္ကိုၾကည့္လိုက္ "
" ၾကည့္မယ္! ၾကည့္မယ္ မင္းေလ တအားကိုပိုတာပဲ "
ထယ္ေယာင္း မေက်နပ္စိတ္ေလးနဲ႕ သူ႕ရင္ဘတ္ဆီကိုလက္လွမ္းလိုက္သည္။အကၤ်ီၾကယ္သီေလးကိုႏွစ္လုံးေလာက္ထပ္ျဖဳတ္လိုက္ေတာ့ သူ႕ရင္ဘတ္မွာရဲေနသည္။
YOU ARE READING
" 𝐒𝐭𝐫𝐚𝐰𝐛𝐞𝐫𝐫𝐲 𝐊𝐢𝐬𝐬𝐞𝐬 "[Completed]
Fanfiction" ၁၉နှစ်သား လို့မခေါ်နဲ့ ဟန်နီငယ် " "........." " တစ်ခွန်းထဲ မောင်လို့ခေါ် ~~~ "