Artık Geçmişiz | HYUNİN

Küçük Jeong

Arkadaşlar ilk fic yazışım. Biraz hatalarım olabilir. Şimdiden iyi okumalar.🩷

Jeongin~

Sabah annemin alnıma koyduğu öpücükler ile uyandım. Annem kendimi bildim bileli hep yanımda, bana destek oldu. Ne karar verdiysem arkamda durdu. Onu bu hayatta herşeyden çok seviyorum. O benim şansım. O adamdan sonra hemen toparlandı ve beni ayakta tuttu. O adam derken babam olacak kişiden bahsettim. Annem öz babamı bir suikast sonucu kabetti. O zamanlar bana hamileydi. Tek başına beni büyüttü 5 yaşıma kadar. Sonrasında dul bir kadın olarak geçimini sağlayamadığını farketti ve bir aile dostumuz olan Bay Songkang ile evlendi.

Ne annem Bay Songkang'ı ne de Bay Songkang annemi sevdi. Bir süre sonra üvey babam eve bir kadın ile geldi. Annemin gözü önünde onunla annemin yatağında birlikte oldu. Bu artık annemi istemediğinin bir kanıtıydı. Annem sırf benim için o adam ile evlenmişti ve bu olaya şahit olduğunda sesini bile çıkarmadı, yoksa Bay Songkang annemi boşayacak ve biz beş parasız sokaklarda kalacaktık.

Her gün eve farklı kadınlar ile gelmeye başladı. Annem ben görmeyeyim diye beni alır komşuya bırakırdı. Artık eve sadece kadın ile değil koli koli alkol ve içki ile gelmeye başladı. Kadınlarla işi bittikten sonra bütün bir gece alkol alırdı.

Bunlar devam ederken ben 10 yaşıma basmıştım. Okuldan eve yürüyordum. Annem hastalanmıştı. Eve geldiğimde o adam içiyordu. Ona görünmeden üst kata annemin yanına gittim. Ama o adam peşimden geliyordu. Onu annemin odasında farkettim. Annem uyanıktı. Ama yataktan kalkacak hali yoktu. İlerleyip elini tuttum.

Tam o anda üvey babam belimden tutup odanın duvarına dayadı beni. Annem ne yaptığını anlamış ve kalkmaya çalışmıştı. Ama nafile başının dönmesi ile tekrar yatağa düşmüştü. Ben daha bişey anlamıştım. Çocuk aklı işte öylece yüzüne bakıyordum. Birden o pis alkollü dudaklarını boynuma gömdü ve öpmeye başladı. O zaman anlamıştım onun amacını kaçmaya kollarımı kurtarmaya çalıştım ama gücüm yetmiyordu. Dudaklarını çekti ve yüzüme pis pis sırıtmaya başladı. Annem arkadan yalvarıyordu.

Ağlamaktan gözümde yaş kalmamıştı. Kemerini açtı ve sonra defalarca... Küçük bedenim annemin gözü önünde acı çekiyordu. Annem ağlamaktan bitap düşmüş ve ne kadar işe yaramasa da adama yapmamasını söylüyordu.

Ne kadar o adamın tecavüzüne mağruz kaldığımı bilmiyordum ve gözlerim artık kapanmaya başlamıştı. Son hatırladığım üvey babamın kemer ile anneme doğru gitmesiydi.

Arkadaşlar nasıldı lütfen hatalarım varsa görmezden gelin dediğim gibi ilk ficim. Jeongin'in küçüklüğünde yaşadıklarını anlattıktan sonra Hyunjin ile tanışmalarına geçiş yapacağız.

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınn🩷