Artık Geçmişiz | HYUNİN

Hyun

Evet bu oydu. Hem de aynısı. Bana önceden yaptığı gibi pis sırıtışı ile bekıyordu. Songkang. Evet eminim bu oydu.

Kaskatı kesildim ve sadece oraya baktım. O ölmüştü ama nasıl buradaydı.

"Oğlum. Jeongin. Hala çok güzelsin. "
Yüzündeki gülümseme solmuş ve ciddi bir şekilde bakmıştı.
"Ama ben artık sadece senin hayalin olarak kalacağım. Ölmeseydim şu anda yanında olurdum. "

Bacaklarım titriyor ve aklım almıyordu bunları. Artık delirdiğime inanmıştım. Karşımda Songkang vardı ve ölü olduğunu söylüyordu. Bacakarımı kapıya yönlendirmeye çalışıyor ama sonuç alamıyordum. Bütün yitilerimi kaybetmiş gibiydim.

İçimde de bir duygu vardı. Korku...

Allımın başına gelmesi ile koşmam bir olmuş ve dışarı fırlamışrım. Nefes nefese kalmış ve ellerimi dizlerime koymuştum. Kafamı kaldırınca da önümdeydi. Bütün burunaydık ve karanlık kırmızı gözleri ile bana bakıyordu. Bir çığlık attım korkudan.

Koşmaya devam ettim ve yola çıktım. Nereye baksam onu görüyordum. Karşıdaki ağaçların dibinde, geldiğim evin camında, duvarın kenarında, arabanın yanında. Her baktığım yerde vardı. Bu bana daha çok korku veriyor ve her defasında çığlık atmamı sağlıyordu.

Aklıma gelen fikir ile yolun diğer tarafına doğru koşmaya başladım. 1 hafta kadar öncesinde buraya birisi taşınmıştı ve ona gitmekten daha iyi bir fikrim yoktu. Adımlarımı hızlandırarak kapının önüne geldim. Burası 3 katlı büyükçe bir villa idi. Zile bastım. Bir yandan korku ve heycandan hızlı hızlı nefes alıyor bir yandan da gözlerimi kapayıp onu görmemeye çalışıyordum.

Titrek ellerimi kapı ziline götürüp art arda basmaya başladım. Sadece zil sesi kulaklarımda yankılanırken kapı açılmıştı. Karşımda gördüğüm beden beni şoka uğratmıştı. Bu Hyunjindi. Bana şokla bakıyordu.

Titrek ve dolu gözlerim şaşkınlıkla bakıyordu ona.

Kısa kesmek istedim bu bölümü çünkü aklımda bişeyler oluşturmalıyım. Yeni bölüm en kısa zamanda gelecek.
Bölümler bundan sonra daha sık gelecek.
Teşekkür ederim
🩷🩷