HERA [Chanmin]

|15|

Yine bölüm attım. Niyesini bende bilmiyorum.

----

" Ya ben sana bir şey demedim ki amına koyayım!"

" Ah şu baş belası köpekler dedin!"

" Tamam da sana demedim ben onu Berry'e dedim!"

" Bana bağırıyorsun..."

Tekrar ağlayıp başımı yastığa gömdüğümde sıkıntılı bir iç çekip yanıma oturdu. Hamileliğin ikinci ayı. Psikoloji falan yok..

" Seungmin, güzelim ağlamasana."

Bir şey demeden ağlamaya devam ederken beni kollarımdan tutup yüzümü yastıktan ayırmış, kendine doğru çekmişti.

" Bırak."

" Ota boka ağlıyorsun ama sende.."

" Ne?"

" Şaka! Şakaydı.. gerçekten! Şaka."

Tekrar ağlayacağım sırada başımı tutup kendine yaslamış, sıkıca sarılıp,
" Ağlama n'olursun çok yoruldum iki saat oldu ağlama.." diye isyan etmişti.
Çok mu ağlıyorum acaba ya..

Birkaç saniye daha ağlamaya devam ederken sonunda sanırım göz yaşım kalmadı, bu yüzden sustum. Bir süre beklemiş, ardından bana bakıp, " Ah işte böyle.." demişti.

Kurtuldu yine ya.

" Chan.."

" Söyle güzelim?"

" Havuza girmek istiyorum."

" Ama hava-"

" Chan havanın nasıl olduğunu mu  sordum ?"

Derin bir iç çekip başını onaylarcasına sallamış, ardından beni kucağına alıp ayağa kalkmıştı. Gerçekten onu kölem yaptım ve bu durumdan inanılmaz derecede zevk alıyorum! Hamileyim yalnız, onun bebeğini taşıyorum. Tabii ki kölem olacak?

Beni önce yukarı çıkarmış, havuza girmeden hemen önce kıyafetlerimi ayarlayıp beni asla yormadan tek tek giydirmiş, sonrasında tekrar kucağına aldığı gibi yine aşağıya inmişti. Beklemeden kapıyı açıp havuzun olduğu bahçeye çıkmış, beni şezlonglardan birine oturtup, " Hemen girme." Demişti.

" Hayır hemen gireyim.."

" Bekle üzerimi değiştirip geleyim öyle gir."

" Hayır hemen gireyim."

" Bir şey falan olur iki dakikaya inerim beni bekle öyle gir."

" Hayır hemen gireyim!"

" Tanrım! Siktirip gidiyorum!"

Yapmayacak olduğumu o da biliyordu. Buna rağmen hemencecik yukarı çıkıp üzerini değiştirmek için doğal olarak odamıza gitti. Ben bu sırada anında ayağa kalkmış, ve kendimi yavaşça suya bırakmıştım.

Bu bebek beni öylesi etkileyip yoruyor ki, her açıdan rahatlamaya her zaman ihtiyaç duyuyorum. Su bedenime ve ruhuma, aynı zamanda bebeğime inanılmaz derecede iyi gelirken Chan'ın sesiyle o tarafa döndüm.

" Seungmin, bir kere de söz dinlesen ölürsün değil mi!"

" Evet!"

Elindeki havluyu şezlonga bırakıp yanıma yaklaşmış, ben başka bir köşeye kaçtığım gibi suya atlamıştı. Vay şerefsiz vay...

Birkaç kulaç sonrasında yanıma ulaştığı gibi beni tutmuş, " Çok fazla suda kalma olur mu? Hasta falan olursan biteriz." Diye uyarmıştı. Oha sudan çıkmış hali ne yakışıklı lan öyle... Ne? NE DİYORUM BE BEN!