HERA [Chanmin]

|21|

Al al gunluk dozu al
Pecwtelwr haxir mi kiz?

Bu arada... Simdiden uyarayim.
Seungmin nasıl dogurdu ya diye soranlari tek tek si-
Her neyse..iyi okumalar guzel kizlarim ve uzaylilar ya da robot oldugunu iddia edenler 😔⭐😭💋

----

İnanır mısınız bilmem ama... Başardım lan.
Bebeğimiz dünyaya geeeeellldi!

Ben yeni yeni kendime gelirken odada duyduğum herhangi bir ses yoktu. Bu beni şaşırttı. Çünkü başımda bizim itleri görmeyi bekliyordum. Ama durum hiç de öyle değildi...

Gözlerimi adam akıllı açtığımda karşımda gördüğüm tek kişi yatağın hemen yanındaki tekli koltukta oturmuş Chan ve kucağındaki minik şeydi. Şaka gibi ağlayacağım.

Gözlerimi ovuştumuş, yorgunluk bütün bedenimi etkisi altına almaktan asla vazgeçmezken zorla da olsa konuşabilmiştim.

" Chan.."

Bebeğe dikmiş olduğu bakışlarını anında bana çevirmiş,

" Ah Seungmin.. uyandın demek." Diyip ayağa kalkmıştı.

Elindeki bebeği görmek için yerimde doğrulduğumda yatağın köşesine oturup yavaşça benim kucağıma bırakmış, sulugöz olduğumu bildiği için ağladığımı gördüğü gibi hafifçe gülmüştü.

" Oha.. çok minik bu."

Her bir zerresi ayrı dikkatimi çekerken birkaç dakika bakışlarımı asla ondan alamadım. Çok minik, çok güzel kokuyor, çok tatlı... Dayanamıyordum resmen.

Chan göz yaşlarımı silmiş;

" Acaba daha ne kadar ağlayacaksın?" Diye sormuştu gülerek.

" Ama çok güzel bu!"

" Öyle.."

Derin bir nefes alıp ona baktım. Gözleri dolu oha! Hiç görmedim daha önce böyle bir manzara ben..

" Ne oldu?"

" Hiçbir şey.."

Ayağa kalktığı sırada hemencecik tekrar söze girdim.

" Oha! Duygulandın mı lan sen.."

" Ne alakası var Min?"

" Kıyamam lan. Şaka şaka kıyarım."

Kıyamam cidden. Yanımdaki eşyaları alıp başka bir köşeye indirirken bir diğer elimle onu durdurdum. Meraklı bir şekilde bakışları beni bulunca bir ona bir bebeğe bakmış,

" Sana benziyor sanki.." diye mırıldandıktan sonra tekrar ona dönmüştüm.

" Öyle mi?"

" Hm hm.."

Gereksiz bir yakınlık mıydı bu bilinmiyor ama garip hissettirdi.
Bende garip hissetmeye bayağı meyilli gibiyim bugün. Çok duygusalım ne yapayım?

" Bizimkiler nerede?"

" Dışarıdalar."

Hâlâ yakınken neden bilmiyorum ama sessiz konuşmaya başlamıştık. Bebeğin mi etkisi acaba?

" Neden gelmediler?."

" Ben izin vermedim. Zaten yorgun olacaktın.. gözlerini açtığın gibi onları görmen hoş olmazdı."

Başımı onaylarcasına sallarken;

" İyi yapmışsın." Dedim sadece.

Hâlâ bayağı yakınız. Bebeğin esnemesi ile resmen şok olmuş bir şekilde ona döndüm.