Mutluluk

4 - Kaçırmak

"Reva mı içimde soluklanan kuşların kanatlarını kırmak?"
- Nurullah Genç

🌹

Karaya şaşkın gözlerle baktım "Sen? Sen o çocuk musun?" Kara gülümsedi ve başıyla onayladı.

Şaşkınca güldüm "Ya ben senin o sözlerinden sonra kendime yemin ettim hayallerimin peşinden koşacağım diye..Belkide sen olmasaydın pes ederdim."

Kara yanıma geldi, başımı kaldırıp gözlerimi gözleriyle buluşturdum "İyi yaptın hep hayallerinin peşinden koş." Gülümsedim "Ama sen benden büyüktün formanda yoktu niye okulumuza gelmiştin ki ?"

"Sınıfında bir kız vardı Işık, onun abisiyim o günde ışık kendini iyi hissetmiyordu daha da kötüleyince öğretmenleri eve gitmesini söyledi bende onu almaya gelmiştim."  Gülümsedim "Işığı hatırlıyorum çok sakin ve sessizdi."

Kara gülümsedi "Hala da öyle..Birtanem benim." Kara saçımın bir tutamını kulağımın arkasına sıkıştırdı "İyi geceler." Gülümsedim "İyi geceler."

Eve girdim ve ayakkabılarımı ve montumu çıkardım.

Kara aslında iyi çocuktu ya.Telefonum çalınca ofladım "Bir rahat yok ya."

"Alo Cesur?" Cesur ağlıyordu "Abla..yanıma gelir misin?" Yutkundum "Gelirim Birtanem nerdesin sen?" Hızla ceketimi ve ayakkabılarımı tekrar giydim "Sana konum atıyorum."

Evden çıkıp arabaya bindim Cesur bir parkta oturuyordu yanına gidince bana sımsıkı sarıldı "Ya Abla..nefret ediyorum bu hayattan." Şaşkınca sarılışına karşılık verdim.

Bu bebek ne ara benden uzun olmuştu?

"Noldu Bebeğim hı? Söyle bana?"

Cesur burnunu çekti "O annem olacak kadın var ya, yanıma geldi bugün." Şaşkınca baktım "Ne? Nasıl?"

"Geldi bağırdı bana, şerefsiz dedi gerçek anneni öğrendiğin halde nasıl hala o yalancılarla kalıyorsun dedi." Cesura tekrar sarıldım "Bebeğim asıl yalancı olan o, tamam biz sana on sekiz yaşına kadar anlatmadık evet ama biz sen öğrendiğinde belirli bir olgunlukta ol diye bekledik."

Cesur bana tekrar baktı "Abla, siz beni gerçekten seviyor musunuz ?" Akan yaşlarımı sildim "Ya deli..benim orman gözlü bebeğim ya biz hepimiz bayılıyoruz sana ya. Ben yağmuru Bulutu nasıl seviyorsam seni de öyle seviyorum."

Cesur gülümsedi ve anlımdan öptü.

"Hadi gel hava çok soğuk evine." Cesur kolunu omuzuma attı "İyi hayde."

Eve gelince Cesurun yanaklarını sıktım "Oy benim bebeğim." Zile basınca annem açtı "Noldu size böyle gözleriniz kan çanağı?"

Burnumu çektim "Bunun yüzünden." Dedim Cesuru işaret ederek "Anlatır sana neler olduğunu."

Cesur içeri girerken Annem bana döndü "Kızım sende gel." Gülümsedim "Yok annem ben çok yorgunum ben kendi evime gideyim."

"İyi kızım sen bilirsin." Eve gelince hemen uzandım çok yorgundum.

Sabah gözlerimi aralayıp saate baktım geç uyanmıştım bugün ama zaten Cumartesiydi yani bir şey olmazdı.

Telefonumu elime aldığımda gördüğüm mesajla gülümsedim.

Kara:
Bir Cumartesi Kahvaltısına ne dersin?

Gülümsemem büyüyünce durdum "Niye gülümsüyorum ben ya, kızım adam sana aşık olacak sen ona değil." Ofladım ve ayaklandım.