Mutluluk

9 - Anne

"Hiçbir yokluk, Anne yokluğuyla boy ölçüşemez."
- Tahsin Özmen

🌹

Pınara her şeyi anlatmıştım Pınar ayağa kalktı "Kalk! Kalk mutluluk ağlama.Git Karaya olanları anlat." Başımı onaylamazca salladım "Ya Pınar beni Annemle Babamla tehdit etti anlamıyor musun?"

"Anlıyorum ama Kara çok güçlü biri seni de aileni de korur bak hem onun duygularıyla oynamak seni de yıpratıyor bir kaç sırrını anlattın diye hüngür hüngür ağlıyorsun bir gün Karanın Aile sırlarını anlattığında ne yapacaksın?"

Başımı onaylamazca salladım "Yapamam Pınar, o Ali Haydar beni çok kötü dövdü, ayrıca Karanın kuzeni de onun tarafında ya ben korkuyorum anlamıyor musun."

Yanıma oturdu "Anlıyorum Birtanem," dedi ve elimi eline aldı "Anlıyorum ama bu şekilde de olmaz ki."

"Üf banane Karadan zaten? Hisleriyle oynayacağım bitti gitti." Pınar gözlerini kıstı "Hıı kesin öyledir haline baksana kız-" zil çalınca sustu yaşlarımı sildim ve kapıya yöneldim Kapıyı açtığımda Karayı beklemiyordum "Kara?"

Kara beni kendine doğru çekip sarılınca ne olduğunu anlayamadım geri çekildi "Sana ihtiyacım var."

Gözleri dolu dolu bana bakıyordu "Kara ne oldu?" Dedim yüzünü avuçlarımın arasına alarak bir iç çekti gözleri Pınarı bulunca arkamı döndüm.

Pınar ayaklandı "Görüşürüz Mutluluğum." O giderken Karanın elinden tuttup onu koltuğa oturttum ve yanına oturdum "Noldu hı?"

"Işık benimle konuşmuyor, beni yanında istemiyor." Yutkundum "Neden?" Gözlerini kaçırdı "Annem kalp krizi geçirdi bende hastaneye yanına gelmedim diye bana kalpsizsin dedi."

Bana baktı "Ben Kalpsiz değilim asıl Kalpsiz olan o kadın!" Ellerini koltuğa vurdu "O kadın beni herkesten uzaklaştırdı, Babamdan, Abimden şimdi de Işık'ı almak istiyor benden! Ben ona tutunmuştum Işık benim her şeyim!"

Ağlayarak anlattığı şeylere üzülmüştüm.

Kollarımı boynuna dolayıp ona sarıldım o da kollarını belime sardı.

O katı sert adam şimdi kollarımda küçük bir çocuk gibi hıçkıra hıçkıra ağlıyordu. Geri çekildi "Ben Işık'ı da kaybedersem ölürüm."

Elimi kaldırıp yanağına koydum "O seni çok seviyor merak etme kaybetmeyeceksin onu, konuşurum ben onunla tamam mı?" Burnunu çekti tam konuşacakken kapı deli gibi çalınca şaşkınca birbirimize baktık.

Kara yaşlarını silip ayaklandı ve kapıyı açtı karşımızda Işık'ın erkek hali diyebileceğim kadar Işık'a benzeyen bir Adam vardı "Abi?" Dedi Kara korkuyla.

Onu ilk defa korkmuş bir halde görüyordum "Kara, Annemi kaybettik." Kara şaşkınca adama baktı hemen kolunu kavradım "Nasıl?"

"İntihar etmiş ve mektup bırakmış, mektubun üstünde senin adın yazıyor Işık da illa abim gelip açacak diyor." Kara titrek bir nefes çekti içine "Seninde şimdi aklına geldi değil mi bir ailen olduğu?"

"Kara bak uzatma gel." Kara gözlerini devirip bana baktı ve elimi eline aldı "Sende yanımda ol." Başımla onayladım.

Ama abisi kolumdan tutarak bizi ayırdı "Ailevi meselelere yabancıları sokma." Kara sinirle Abisinin elini kolumdan çekti "Elleme onu! Hem o Yabancı değil tamam mı? Asıl yabancı olan sensin, gittin ve bizi öylece bıraktın Işık her gün seni sayıkladı onu toparlamaya uğraştım. Senin yüzünden benim kardeşim intihar etmeye kalktı! Ama sen kendini düşündün!" Kara onun yanından geçti el ele olduğumuz için doğal olarak bende geçmiştim.

Karaların evine geldiğimizde Kara derin bir nefes aldı ve içeri geçti Tam biz girerken Karanın Annesi sedye ile dışarı götürülüyordu. Kara yutkundu elindeki elimi sıktı ve gözlerini yumdu.

Sonra yukarı kata çıktık ve bir odaya girdik sanırım burası Işığın odasıydı. Kara elimi bırakıp yatağın kenarına oturmuş ağlayan kardeşinin önüne geçip çömeldi "Canımın içi?"

Işık bakışlarını kaçırdı "Birtanem, bak bana kaçırma o mavilerini abinden." Işık hala ona bakmayarak çekmecesini açıp bir mektup çıkardı ve Karaya verdi "Oku şunu."

Kara mektubu açtı "Kimsenin okumasına izin vermedim bende okumadım sesli oku." Işığın yanına oturup ona sarıldım başını omuzuma koydu.

"Oğlum, Canım..Artık dayanamıyorum yaşamak çok ağır geliyor bana. Bugün Kardeşimle ettiğin kavga da, bardağı taşıran son damlaydı.Yıllar önce abinle ettiğin kavgaya da ben sebep olmuştum. Seni abinden koparmıştım. Nasıl bu kadar kötü bir Anne oldum bilmiyorum.

Senin benden nefret etmeni istedim hep çünkü bende senden nefret ediyordum. Sen tecavüz çocuğusun Kara. Baban bunu bilmeyerek öldü. Ama ben o yüzden senden hep nefret ettim. Bana kötü davranmanı bu yüzden de Abinle kavga etmeni sağladım ama ne yazık ki Işık ile aranızı hiç bozamadım..şimdi ise şükür ediyorum bugün kavga ettiğinizde anladım ne kadar yanlış yaptığımı. Ben sana hak ettiğin o sevgiyi hiç veremedim. Ben seni hiç sevemedim, ama sen ona rağmen beni hep sevdin.

Gece yanıma gelirdin küçükken beni öperdin üstümü örterdin ve bunu bugüne kadar hala yaptığını biliyorum. Ama daha fazla hayatını mahvetmek istemiyorum oğlum. Nolur affet beni, nolur benden nefret etme. Kardeşine iyi bir Abi ol. Seni seviyorum.
Annen."

Kara gözyaşları içinde okumuştu o mektubu. Işık abisinin yanına çöküp ona sımsıkı sarıldı "Özür dilerim." Kara da ona sarıldı "Dileme Güzelim senin bir suçun yok."

Kapıda duran Karanın abisine baktım Işık ve Karaya gülümseyerek bakıyordu. Işık başını kaldırıp ona baktı "Geri mi geldin?" Abisi başını onaylamazca salladı "Dönücem."

"Seni çok özledim." Dedi Işık dolu gözlerle Kara kaşlarını çattı ve Işığın başını göğsüne yaslayarak onun abisine bakmamasını sağladı "Ben senin yanındayım onun gibi bencil birine ihtiyacımız yok." Abisi yutkundu "Bencil değilim Kara, beni bıçakladığında çok sinirlendim evet ama geri dönecektim geri dönmeme sebebimin sizinle bir alakası yok."

Kara ona anlamıyormuşçasına bakıyordu "Baba!Baba!" Küçük bir kız Karanın abisinin bacağına sarılınca Abisi gülümsedi ve onu kucağına aldı "Birtanem? Annen nerde?" Kara ve Işık şoktaydılar "Aşağıda."

Karanın abisi kızını öptü "O zaman Işık hanım doğru annenizin yanına."

"Baba bu abi kim? Peki ya bu abla?" Işık ayaklandı ve kızın yanına gidip yaşlarını sildi "Merhaba ben Işık.. memnun oldum."

Kız gülümsedi "Benim de adım Işık!" Sonra bana baktı "Sen kimsin?" Yutkundum tüm bakışlar beni bulmuştu Kara elimi tuttu ve beraber kızın yanına gittik "Ben Mutluluk."

"Aa hep mutlu musun." Güldüm "Sayılır."

🌹

Yaaa ama tatlılar çok

Sizce karanın abisi nasıl biri?

Kara ne yapacak?