Mutluluk

26 - Uzak durmak

"Küstürmeyin insanlar hayata. Sonra her seyden vazgeçiyorlar. Yasamaktan, güzel olan her seyden. Bir odada yalnızlığı; bir dag basinda kalmayz, bir adada mahsur kalmay, nerede bir yalnizlik varsa onu istiyorlar. Küstürmeyin iste bazi insanlar."
Nazum Hikmet

🌹

Kara 'Mağara' dedikleri özel depoya gelince sırıttı. Bu depo işkence aletleriyle doluydu. Burası aslında Karanın babasınındı o çok kişi
öldürmüştü burda Kara yapmamıştı biliyordu da yapamazdı Kara asla bir insanı öldüremezdi. Vicdanı bunu kaldıramazdı.

Ama canını yakanın canını yakmayı iyi bilirdi.

Kara sırıtarak Ali Haydarın yanına geldi. Dün Mutluluğu o halde görünce onu sarıp sarmalamak istemişti ama yapamamıştı Gururu ağır basmıştı.

"Ah be Ali Haydar! Hayatının hatasını yaptın." Ali Haydar sırıttı "Bana ne yaparsan yap senin içindeki acıyı biliyorum ya bana o yeter."

Kara onu dövmeye başladı "Niye yaptın lan bunu niye? Niye kızı ailesiyle tehdit ettin! Ne yaptı sana!"

Ali Haydarın ağzından kan gelince Fatih Karayı geri çekti "Mutluluğu artık çok düşünme Kara yakında geberecek zaten." Kara kaşlarını çatarak Ali haydara döndü "Ne? Ne diyorsun gerizekalı?"

Ali Haydar gülmeye başlayınca Kara Fatih'e baktı Fatih kızgın bıçağı ona verdi "Söylesene lan!" Ali Haydar hala gülerken Kara kızgın bıçağı Ali Haydarın sırtına değdirdi. Ali Haydar yere düşüp kıvranmaya başladı "Tamam Tamam diyeceğim."

Kara bıçağı Fatih'e verdi "Mutluluk her Akşam yatmadan önce vitaminlerini alır bende omları en ağır uyuşturucularla değiştirdim aldığı an ölsün diye." Kara da o Vitaminleri görmüştü.

Saate baktı "Siktir." Fatih'e döndü "Sen şununla ilgilen ben Mutluluğun yanına gitmem lazım."

Kara hızla arabaya bindi eve gelince zile basıp duruyordu ama açan yoktu. Kara son çare Kapıyı zorlansada kırdı.

Yerde yatıp kıvranan bir Mutluluğu görmeyi beklemiyordu. Gözleri doldu ve Mutluluğun yanına çöktü "Kalbim."

Mutluluk halüsinasyon gördüğünü sansa da Karanın yanağını okşaması ona olanların gerçekliğini kanıtladı "Kara.." diye mırıldandı "Bebeğim hasteneye gitmemiz lazım."

Kara ağlayarak onu kucağına aldı ve hızla arabaya yerleştirdi.

Hastaneye geldiklerinde midesi yıkanan Mutluluk uyurken Kara yanına gitti. Dikkatlice dudaklarına bir öpücük kondurdu "Nasıl yapacağım sensiz? Senle olsam Gururum rahat bırakmıyor, sensiz olsam Kalbim.."

Kara derin bir nefes alıp Ayaklandı ve Camdan dışarısını izlemeye başladı. Belkide daha iyiydi ayrı kalmak en azından Mutluluğun başına bir şey gelmezdi.

"Kara." Mutluluğun sesi gelince Kara gözlerini kapadı derin bir nefes aldı ve arkasını döndü "İyi misin?"

Mutluluk yutkundu "Ne oldu bana?" Kara ona soran gözlerle bakan Mutluluğa baktı "Ali Haydar senin vitaminlerini değiştirmiş mideni yıkadılar."

Mutluluk derin bir nefes aldı "Bir bırakmadı peşimi Allahın cezası." Mutluluk doğruldu "Ben eve gideceğim."

Kara şaşırmıştı Mutluluğun onunla konuşmak istediğini falan düşünmüştü.

****

Hastenden çıkarken Kara Mutluluğa baktı "Bırakayım seni." Mutluluk başını onaylamazca salladı "Gerek yok Ali gelir şimdi." Kara şaşkınca baktı "Ben bırakırım. Ali'ye gerek yok."