Mutluluk

25 -Güzel gözlüm

Sadece gözlerinin değil,bakışlarının rengi de elaydı...
- Karantina, Beyza Alkoç

İnanamıyordum Kara her şeyi biliyor muydu?
Bana olan sevgisi tüm yaşadıklarımız yalan mıydı?

Kara gidecekken elinden tuttum "Bu, bu olamaz sen beni sevdin Kara, ben senin gözlerindeki o korkuyu gördüm ya ben vurulduğumda hepimiz ne hale geldiğini gördük Kara yapma." Kara gözlerini kapayarak derin bir nefes aldı sonra gözlerini kaçırdı "Hepsi Yalandı sahteydi oyundu!"

Başımı dolu gözlerle onaylamazca salladım "Hayır tanıyorum ben seni yalan söylüyorsun sen beni sevdin..hala da seviyorsun Kara gözlerin söylüyor." Kara yutkundu "Mutluluk çekil önümden."

Başımı onaylamazca sallayıp kollarımı beline sardım ve başımı göğsüne gömdüm. Hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.

"Sen beni sevdin hala seviyorsun ben sana anlatmak istedim ama yapamadım ç-"

Kara beni geri çekip iki kolumu da sertçe tuttu "Yapamadın değil yapmadın Mutluluk! Ne kadar para verdi sana hı? Yada markanı büyütme imkanı mı verdi? Ne için tanımadığın bir insanı sattın ve Evet lanet olsun ki Allah belamı versin ki evet seni sevdim ve bunu bile yalanlamayı beceremiyorum! Allah kahretsin ki hala da seviyorum ama öfkem o kadar büyük ki, sevgim yavaş yavaş nefrete dönüşüyor..sevdiğim kadın beni sevmiyormuş, kardeşimin hayatına kast eden, Babamı öldüren düşmanımla iş birliği yapıyormuş.." diye kükredi Kara

"Niye baştan demedin ki bana niye!" Dedim ağlayarak.

Bana şaşkınca baktı "Ben mi demem lazımdı? Ben başlarda bilmiyordum seni o lise üniformasıyla tanıdığım tatlı masum Mutluluk olarak biliyordum ama hastanede Annen Kalp krizi geçirdiğinde sana gelen o telefon açtı gözlerimi..Sana mafya hayatımla ilgili yalanlar söyledim ki başıma iş açma. Ama iyi oyuncuymuşsun Mutluluk. Beni gerçekten sevdiğine inanmıştım Biliyormusun?"

Akan yaşlarımı durduramıyordum onu böyle öfkeyle karşımda görmek kalbimi acıtıyordu "Ben seni gerçekten sevdim Kara sa-"

"Gerçekten sevseydin bana kurulan bir oyuna dahil olmazdın! Her şey yalandı ya Her şey!" Diye kükredi geniş ve hiç düşmez diye düşündüğüm omuzları düştü "Bana gülüşlerin, beni öpüşün, bana sarılışın, sevgilim demen her şey yalandı..ve ben bunu bildiğim halde bu yalanla yaşadım niye biliyor musun? Kendim bu gerçekle yüzleşemezdim o yüzden senin bana söylemeni bekledim."

Kara kapıya yönelince yere çöküp elini tuttum "Yalvarırım sana Kara nolur gitme nolur konuşalım." Kara elimi bıraktı "Benim konuşacak bir şeyim kalmadı"

"Kara gitme." Dedim ayaklanıp "Gitme eğer gidersen ben yıkılırım nolur gitme."

"Mutluluğunu kocaman bir üzüntüye çevirme Kara nolur." Kara histerik bir şekilde güldü "Benim Mutluluğum başından beri bir Üzüntüydü zaten."

Kara gidince hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.

****

Gözlerimi araladığımda etrafıma bakındım "Nerdeyim ben?" Bir Depodaydım.

Yavaş yavaş bir alkış sesi gelince yutkundum ve sonra Ali Haydarı gördüm "Mutluluk, benim salak kızım, niye anlattın Karaya olanları?"

Yutkundum "Beni nasıl buraya getirdin?" Ali Haydar gülümsedi "Ben getiririm, önce senden başlayalım dedim önce sen sonra Annen sonra Baban hepsi tek tek geberecek."

"Annemle Babama bir şey yapamazsın gebertir Babam seni." Ali Haydar kahkaha attı "Babanı çok iyi tanıyorum Mutluluk, evet Baban beni gebertebilecek kapasiteye sahip ama bir zayıf noktası var o da Annen annene bir şey olunca dayanamıyor tüm dengeleri şaşıyor."

Akan yaşlarımı umursamadım "Ne istiyorsun bizden..nolur bırak bizi." Ali Haydar bana doğru eğilip yanağımı okşamaya başladı. Yüzümü geri çekmeye çalıştım.

"Seni öldürmeden önce zevk mi aldırsan bana?" Korkuyla ona baktım "Nolur bırak gideyim polise bir şey demem Karaya da anlatmam ama nolur bırak beni." tek eliyle çenemi sıkıca tuttu ve beni öpmeye başladı her ne kadar karşılık vermeyip ağlasam da kafamı geri çekemiyordum.

Ali Haydar geri çekilince hıçkıra hıçkıra ağlamaya devam ettim "Şimdi zevk zamanı!"

"Ben senden zevk alacağım!" Karanın sesi gelince ikimizde şaşkınca Kapıya doğru baktık. Ali Haydar silahını alıp başıma doğrultu "Gitmeme izin vermezsen onu öldürürüm." Kara gözlerime baktı sonra adamlarının kulağına bir şey fısıldadı. Saniyeler içinde adamları etrafımızı sardı.

Ali Haydar bir şekilde kaçacağı sıra Karanın adamları onu tuttu "Mağaraya götürün yarına kadar aç susuz bırakın." Adamlar başıyla onaylayınca Kara bir an duraksadı ve bana baktı.

Gözlerinde hala o Aşk vardı..bunu görüyordum.

Ben tir tir titrerken elindeki silahı beline yerleştirdi ve arkama geçti. Ellerimi ve ayaklarımı çözünce ağlayarak ayaklandım "Tamam Mutluluk ağlama geçti bak ben burdayım."

"B-beni zorla öptü." Kara sinirle bir iç çekti. "Merak etme ben ona öpmek neymiş göstereceğim, seni şimdi evine bırakayım."

Karaya sarıldım bana karşılık vermedi ama beni geri de çekmedi "Beni ailemle tehdit etti, Annemin kalp krizi nedeni bile oymuş. Ben ona sana anlatacağımı söylediğimde beni boğmaya kalktı. Ben sana yalan söyledim evet ama Ailem için. Evet yaptığım şey yanlıştı ve bir oyundu. Başlarda gerçekten oyun gibi olsada sonra ben akışına bıraktım ve fark ettim ki sana gerçekten aşığım."

Geri çekildim ve gözlerine baktım. Şaşkındı.

"Eğer konu ailem değilde kendi canım olsaydı sana asla yalan söylemezdim Kara, senin ne kadar iyi biri olduğunu biliyorum."

Durmadan akan yaşlarıma baktı yüzümü avuçlarının arasına alıp akan yaşlarımı sildi. "Mutluluk şu an öfkem o kadar büyük ki, bırak seni affetmeyi senin yanında bile zor duruyorum. Ben senin aileni korurdum seni de koruduğum gibi, ama sen yalanı tercih ettin niye? Çünkü daha kolay."

O kadar sakin konuşuyordu ki "Şimdi bu konuyu kapatalım senide evine bırakayım."

Yazardan:

Yol boyunca ne Kara nede Mutluluk konuşmamıştılar Kara her ne kadar Mutluluğa kızgın olsada mutluydu en azından Mutluluk onu para için satmamıştı ailesi için yapmıştı..ama sorun daha çok niye yaptığı değil genel olarak yapmasıydı Kara için.

Mutluluğun evinin önünde durdu Kara. Mutluluk ona baktı "Sağol." Dedi ağlamaktan kısılan sesiyle. Tam inecekken Kara son kez kalbini dinledi.

Belini koluyla kavrayıp Mutluluğu kendine doğru çekti ve dudaklarını dudaklarıyla buluşturdu. Mutluluk şaşırsa da karşılık verdi ama Karanın öpüşü farklıydı.

Nazik ve aşk dolu değil, Sert ve öfke doluydu.

Mutluluk geri çekildi "Çok sert öpüyorsun dudağım kanadı." Acı hissetmemek yine işine yaramıştı Mutluluğun.

"Acı hissedebilseydin şu an nasıl hissettiğimi anlardın Mutluluk. Ha bu öpücüktende kendine pay çıkarma sadece seni son öpmenin Ali Haydar olmamasını istedim."

Mutluluk dolu gözlerle ona baktı ama bir şey diyemeden arabadan indi.

Kara ofladı. "Ah be güzel gözlüm."

♥️

Ben bunlara üzülüyorum ya

Başta karantinadan alıntı vaaarrr🥹🥹🥹🥹