43 - Başardık

15 2 75
                                    

Sen nereye ben oraya,
adım adım.
İnsan sevdikçe iyileşiyor
artık anladım...
-Turgut Uyar

🌹
Yazardan:

Yaz karşısında durduğu holdinge baktı ve yutkundu. "Merakına tüküreyim kızım." diye mırıldandı kendi kendine ve içeri girdi.

Sekreter kızın yanına gitti "Şey ben Yağmur bey için gelmiştim." kız gülümsedi "En üst katta Sekreteri size yardımcı olur." Yaz Gülümsedi ve yukarı çıktı.

Sekreter kızı görünce şaşırdı "Aa Helin?" Helin ayaklandı "Yaz? Nasılsın görüşemedik hiç liseden beri?"

"İyiyim yYağmur bey ile görüşecektim." Helin gülümsedi "Ay kız niye? Burda işe başlıcam de nolur." Kıkırdadım "Yok öyle bir şey değil, neyse nerde?"

Birden gelen sesli müzikle Yaz şaşkınca etrafına baktı "Barış Manço - Sarı çizmeli Mehmet Ağa mı çalıyor? Yoksa ben kafayı mı yedim?" Helin kıkırdadı "Yok kafayı yemedin Yağmur bey böyle sesli müzik açmadan çalışamaz. Neyse senin randevun var mı?"

"Yok ama Yağmur beye geldiğimi söyle o biliyor geleceğimi." Helin başıyla onayladı ve Yağmurun odasına girdi "Yağmur bey Yaz hanım geldi."

Yağmur sırıttı "Gelsin." Helin çıkıp Yaza baktı "Bekliyor seni. Ha bu da burda kalmadı bir kahve içeceğiz şu Mert konusunu bana anlatacaksın daha."

Yaz başıyla onayladı ve odaya girdi. Yağmur gülümsedi ve müziğin sesini kıstı "Hoş geldin."

"Hoş buldum." Yağmur küçük koltuğu gösterdi "Otur." Yaz oturdu ve ona merakla baktı "Şimdi ben seni buraya çağırdım çünkü sana Burs vermek istiyorum yani biz zaten şirket olarak bunu çok sunuyoruz durumu olmayan öğrencil-" Yaz onu böldü "Ben böyle bir şeyi istemiyorum ben çalışıp hallediyorum."

Yağmur başını yana eğdi "Bak ben biliyorum özle yerlerde çalışmanın ne kadar zor olduğunu hem de birde okula giderken inat etme." Yaz sinirle ayaklandı "Ya sen neyi biliyorsun ya? Doğduğun günden beri her şeyin tastamam, mükemmel bir aile,zenginlik bir de bana burda seni anlıyorum numaraları çekme."

Yaz tam odadan çıkacakken Yağmur ayaklandı "Bende çalıştım pizzacıda, hem de aynı pizzacıda." Yaz şaşkınca arkasını döndü. Yağmur ellerini ceplerine koydu.

"Babam ben on yedi yaşındayken her şeyimi kesti, söz dinlemiyorum diye. Bende mecbur kaldım çalışmaya çünkü babam okula bile bırakmıyordu ee otobüste paralı. Başladım çalışmaya ve çok yoruluyordum iki sene boyunca babama boyun eğmedim sonra yanıma geldi sen artık adam oldun Parayla geçinmeyi öğrendin dedi, bende şimdi üniversitenin yanında burda çalışıyorum."

Yaz mahçup bir şekilde gözlerini kaçırdı "Özür dilerim, seni yargıladım." Yağmur gülümsedi "Sorun değil bak tamam burs istemiyorsun çalışmak istiyorsun onu anladım. O zaman benim asistanım ol? Yani zaten arıyordum birini hem sen çalışmış olursun hem de sana yardımım dokunur. İş saatlerini Üniversitene göre ayarlarız."

Yaz düşündü "Tamam olur." Yağmur gülümsedi "O zaman yarın ilk günün, Sekreterim Helin sana ne yapman gerektiğini anlatır."

Yaz odadan çıkınca Yağmur sırıttı "Başladın eğlence."

Mutluluktan:

"Yarın düğün var." Kara saçlarımı okşadı "Biliyorum." Yutkundum "Kara?"

Kara bana yaklaştı "Hı? Söyle Kalbim."

"Ben korkuyorum yani evlenmekten değil ama yakınlaşmaktan." Karanın kaşları çatıldı "Nasıl yani?"

"Bebeğimizi kaybettik ya..sanki yine öyle olacakmış gibi." dedim dolu gözlerimi kaçırarak.

Kara yüzümü avuçlarının arasına aldı "Şimdi öncelikle biliyorsun ki sen istemeden ben hiç bir şey yapmam eğer korkuyorsan, beklerim, istemiyorsan, anlarım. Zorla bir şey yapmam sana. Ama Kalbim sen de biliyorsun yani yakınlaştık diye çocuğumuz olacak diye bir şey yok, eğer çocuğumuzun olmasından korkuyorsan korunuruz."

Gülümsedim, akan yaşlarımı sildim ve Karaya sarıldım "Teşekkür ederim." Boynumdan öptü "Oh."

****

Annem bana baktı "Yine çok güzelsin." Gülümsedim ve oturdum "İnşallah bir şey ters gitmez."

Annem anlımdan öptü "Gitmeyecek birtanem, biz çıkalım Kara gelsin." Gülümseyerek başımla onayladım herkes odadan çıktı babam hariç.

Babam yanıma gelip diz çöktü ve elimi eline aldı "Benim güzel kızım, hep mutlu ol ve unutma ben her daim senin için burdayım." Gülümsedim ve dolan gözlerimi kaçırdım "Ya baba." Babam bana sarıldı ve saçlarımdan öptü.

Hızla odadan çıktı onun da gözleri dolmuştu.

Kapı açılınca oraya baktım Kara gülümsedi "Yine çok güzelsin." Ayaklandım ve ellerini tuttum "Bugün tüm dertlerimiz bitecek." Kara anlımdan öptü "Evet, hele şükür hadi inelim de bir olay çıkmadan şu nikah kıyılsın."

Koluna girdim ve salona giriş yaptık herkes alkışlıyordu.

Yerlerimize geçtik ve nikah memuru konuşmasını yaptıktan sonra hele şükür beklediğim soru geldi "Siz Yusuf Aşık Akgün kızı Mutluluk Akgün Kara Aslaneri hiç bir baskı altın da kalmadan eşiniz olarak kabul ediyor musunuz?" Gülümsedim ve Karaya baktım.

Sonra mikrofona yaklaştım "Evet!" Herkes alkışladı ve nikah memuru Karaya baktı "Siz Adnan Aslaner Oğlu Kara Aslaner Mutluluk Akgünü hiç bir baskı al-"

Annemin çığlığı ile nikah memuru sustu "Bir şey oluyor Yusufa!" Babam yere yığılınca korkuyla yanına gittik.

Yağmur hemen ambulansı çağırırken Eniştemin tıp okuyan kardeşi Kıymet geldi ve Babama baktı.

****

Dolu gözlerle hastene koridorundayım, üstümde Gelinlikle boş boş bakınıyorum.

Babam iyi sadece rahatsızlandı ama bizim düğün yine iptal oldu. Babam gelince ayaklandım "Özür dilerim kızım."

"Sorun değil Baba senden önemli değil ya." Kara ayaklanıp yanıma geldi "Senin için düğün çok mu önemli?"

Şaşkınca baktım "Yo yani fark etmez ben nikah kıyılamadı diye üzüldüm." Kara elimi eline aldı "O zaman şimdi gidiyoruz nikahımızı kıymaya, yeter artık."

Babam bize baktı "Siz gidin ben herkesi salona toplarım nikahınızı kıyın ve salona gelin orda da kutlama yaparız."

****

Kara gülümsedi "Evet!" Nikah memuru bize baktı "Ben de belediyenin bana verdiği yetkiye dayanarak sizi karı koca ilan ediyorum." Nikahımıza gelen tanımadığımız şahitlerimizle baktım kadın önümüze geçti "Ben fotoğraf çekeyim."

Elime evlilik cüzdanını alıp salladım ve Karanın ayağına bastım. Kara acıyla inleyip bana döndü ve anlımdan öptü.

Yüzüm hala avuçlarındayken gülümsedi "Artık Karımsın."

Nikah şahitlerimize baktım. Bizi buraya getiren taksici ve yolda rastgele gördüğümüz kadın "Çok teşekkür ederiz." Karanın nikah memuru arkadaşına baktım "Size de teşekkür ederiz."

****

Salona giriş yaptık ve dans etmeye başladık Karaya bakıp gülümsedim "Başardık."

Anlını anlıma yasladı "Başardık Kalbim."

🌹

ay hele şükür evlendiler

MutlulukHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin