24 - Çocuklaşmak

43 4 81
                                    

Gelecekse beklenen, beklemek güzeldir.
Özleyecekse özlenen, özlemek güzeldir.
Ve sevecekse sevilen;
O hayat herseye bedeldir.
-Özdemir Asaf

🌹

"Kara nolur bir eve git üstünü değiş Sevgilim." Kara başını onaylamazca salladı. İki gündür Hastanedeydik Işık uyanmamıştı hala ama doktorlar normal diyordu.

Karanın gözleri kan çanağına dönmüştü. Abisi eve gidip geliyordu ama Kara iki gündür burdaydı.

Bende yanından ayrılmıyordum ama Kara böyle devam ederse oda hasta olacaktı.

Karanın yüzünü avuçlarımın arasına aldım "Kara nolur bir üstünü değiş duş al nolur bak benide üzüyorsun sende hasta olacaksın biliyorum canın açıyor Işığı bırakmak istemiyorsun ama gözlerin kan çanağına döndü." Gözlerim doldu Kara bana şaşkınca baktı.

"Güzelim..Bebeğim benim ağlama tamam gel gel." Kara bana sarılınca burnumu çektim "Ben sadece senin iyi olmanı istiyorum."

Kara geri çekilip yüzümü avuçlarının arasına aldı. Bu haliyle bile çok yakışıklıydı. "Hadi gidelim ama duş alıp üstümü değiştikten sonra hemen döneceğim." Gülümsedim ve başımla onayladım. Kara anlımdan öptü ve elimi eline aldı.

****

Kara saçlarını havluyla kurulayarak aşağı inerken gülümsedim. Karanın yazlığına gelmiştik. Bende onun üstlerinden giymiştim büyük olmuştu evet ama rahattı en azından.

Karanın yanına gidip kollarımı beline sardım mis gibi kokuyordu "Nasıl hissediyorsun?" Gülümsedi "İyiyim." Telefonu çalınca eline aldı "Abim arıyor."

Kara telefonu açtı "Efendim..ne? Tamam tamam geliyoruz!" Dedi sevinçle gülümseyerek ona baktım "Ne oldu?" Beni birden kaldırıp döndürmeye başladı "Ay Kara dur!" Dedim gülerek Kara boynumdan defalarca öptü "Oh bebeğim."

"Işık uyanmış." Dedi beni yere bırakarak gülümsedim "Ay gerçekten mi?" karaya sarıldım "Çok sevindim sevgilim ben sana demiştim ama."

Kara geri çekilip anlımdan öptü "Seni seviyorum." Ayak uçlarıma çıkıp dudağına minik bir öpücük bıraktım.

Sırıttı ve kolunu belime sararak beni kendine doğru çekti ve dudaklarımızı birleştirdi.

****

Hastaneye geldiğimizde Kara bir çocuk gibi bıcır bıcırdı. Bu haline gülümsemekten başka bir şey yapamıyordum.

Kara telefonunu çıkardı "Ha bu oda doğru." Elimi bıraktı ve kapıyı yavaşça açtı. Abisi ve Işık bize bakınca Kara yavaşça Işığın yanına gitti.

Sonra doğrulmuş olan Işığın anlından defalarca öptü "Oh Oh benim birtanem, benim Canımın içi."

Işık gülümsedi "İyiyim abicim." Kara elindeki Gülleri kenara bıraktı ve Işığın yüzünü avuçlarının arasına alıp yanaklarını tek tek öptü "Ölürüm sana ben."

"Ağrın var mı yavrum hı?" Işık Karanın elini eline aldı "Yok Abicim iyiyim diyorum ya."  Kara yatağın kenarına oturdu "Ben Fatihi çağırayım da Burda dursun bir isteğin varsa getirir."

"Abi gerek yok gerçekten." Kara çıkladı "Var var." Kara Işığı yavaşça göğsüne yasladı "Seni çok seviyorum," dedi Kara sessizce.

Işık ona şaşkınca baktı "Sen çok söylemezsin böyle." Kara gözlerini kaçırdı "Korktum kızım, hem artık daha çok diyeceğim insan her demediği güzel söz için vicdan azabı çekiyor keşke deseydim diye."

MutlulukHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin