.1.

2.8K 64 13
                                    

Ayyy helüüüüü
Herkesin YK'ya bölüm beklemesi dışında bence eğleneceğimiz bir kurguyla geldimm
Tabii ki kaos, dram ve ihtirasımız olacak çünkü neden olmasın? Fkfkkdkdkd

Ama bu daha çerezlik ve sizin boş vakitlerinizde zaman geçirebileceğiniz bir şeyler olduğuna inanıyorumm

Umarım severek okursunuzzz, ki ben çok severek bölüm yazıyorum buradaki ikiliyee

Ben yine başlama tarihimi bilmediğim için ilk yayım tarihimi bırakacağım buraya isteğe bağlı siz de başlama tarihi ekleyebilirsinizzz 😽

3 Mayıs 2024/ 17.35

(Besmeleyle başlamanızı tavsiye ediyorum btw ckdkdkkd)

-💕🥹-

Merihhh günaydınn
Beni bugün hastaneye bırakabilir misin
Randevum saat onda ama ben yeni uyandım.. (09.21)


>| Merihhh günaydınn
Merih 🤓 🥷: günaydın yavrusu
Merih 🤓🥷: bırakırız da ne iş? (9.28)


Öyle bir görünesim geldi
Belki vitamin falan yazar, iyice betim benzim attı yine son zamanlarda (09.30)


>| Öyle bir görünesim geldi
Merih 🤓🥷: senin mi görüsünesin geldi?
Merih 🤓🥷: at yalanını sevsinler inananı
Merih 🤓🥷: ama neyse, çıkıyorum ben evden ne alemdesin (9.30)


Üstümü değiştirip iniyorumm (09.30 -❤️)



🐰🎀



Üstümdeki kısa badiyi çekiştirip kot ceketimi koluma attığım gibi kendime vestiyerin aynasından son bir bakış attım. Birkaç gecelik uykusuzluğun eseri gözaltılarımı kapatmaya çalıştıysam bile pek bir şey değişmemişti, beyaz tenim son iki haftadır iyice solmuştu bir de. Kesinlikle hasta görünüyordum.

Belki vize stresindendi, belki saatlerce masa başında durmamdandı bilmiyorum ama bir türlü geçmek bilmeyen bir bel ağrım ve baş dönmelerim vardı son birkaç gündür de.

Hakkımızda hayırlısı, diyerek derin bir nefes verip ufak çantamı omzuma taktıktan sonra evden çıktım.
Merih geldiğini söyleyen bir mesaj atalı birkaç dakika oluyordu, ki bu 'birkaç' dakika aslında birazcık fazlaydı.

Asansörün düğmesine basıp ayakkabımın bağcıklarını bağlamaya eğildim. Herne kadar bir şey yok, diyip dursam da aklımda bir şeyler vardı ve ben büyük bir arsızlıkla öyle olmaması için dua ediyordum sadece.

Gelen asansör tiz bir ses çıkarınca doğruldum, zemin katın düğmesine basıp aynadan saçımı başımı düzelterek inmeyi bekledim.

Telefonumdan saate baktığımda geç kalırım diye düşünsem bile Merih hızı seven birisiydi ve beni illaki yetiştirirdi.

Kendi kendime gülümsedim, bu hayatta kazandığım en güzel şeylerden birisiydi kesinlikle. Lise birde tanışmıştık, annesi okul aile birliği üyesiydi ve benim öksüz bir kız olduğumu öğrendiği ilk andan beri bana sahip çıkıyordu. Tabii ki Merih de öyle.

 Hatun Bebek/Yarı TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin