សុបិនស្នេហ៍ [ចប់]

chapter 28 : សេចក្ដីសុខ

លំហាត់ប្រាណពេលព្រឹកដ៏អស្ចារ្យត្រូវបានបញ្ចប់ក្រោយរយៈពេល2ម៉ោង។

កាយតូចស្ដើងសម្លឹងមើលមនុស្សជាទីស្រឡាញ់កំពុងប្រះខ្លួនគេង មានមុខមាត់ស្លេកស្លាំងដោយសារអស់កម្លាំងបែកញើសគឃូស។គេពេលនេះក៏កំពុងតែអង្គុយពីលើភាពរឹងមាំរបស់នាយ និងងើបខ្លួនបន្តិចដើម្បីដកនាគរាជមួយនោះចេញពីភាពទន់ខ្សោយ ហើយក៏ដោយទឹករំអិលមកខ្ទាតប្រលាក់លើសាច់គូទរបស់គេ។

"បន្តទៀត អូនមិនទាន់អស់ចិត្តទេ"ថេយ៉ុងអង្រួននាយ គេនៅមានកម្លាំងនឹងតទល់ តែជុងហ្គុកបែរជាអស់កម្លាំង។ជុងហ្គុកក្រវីក្បាលបដិសេធ

"បងហត់ណាស់ថេយ៉ុង។បងទៅអត់រួចទេ"

"ហត់អី ទើបនឹងបាន2ម៉ោងហ្នឹង-ចាំអូនសន្លប់សិនមកជុងហ្គុក"

"បងអាចជាអ្នកសន្លប់មុនក៏ថាបាន"

" Matthew nelson!!!!ភ្ញាក់មកធ្វើទៀត ឬក៏ចង់ឲ្យអូនកាច់បំបាក់កូនប្រុសរបស់បង?"

"អូនជាមនុស្សញៀនសិ*តាំងពីពេលណា?"

"ឬបងមិនពេញចិត្ត?"

"បាន!កុំបន្ទោសបងណា៎"ជុងហ្គុកងើបឡើងវិញ នាយញញឹមចេញមកថើរៗរួចបន្តកិច្ចការរបស់គេ។

ប៉ុន្មានថ្ងៃបានកន្លងផុត

ថ្ងៃនេះជុងហ្គុកទៅហ្វឹកហាត់ដូចធម្មតា គ្រាន់តែលើសសមាជិកប៉ុណ្ណោះ។ថេយ៉ុងមានជំនឿចិត្ត បន្ទាប់ពីហាត់ប្រាណប៉ុន្មានថ្ងៃមកនេះ គេគិតថាគេអាចចូលមកហ្វឹកហាត់នៅកន្លែងជុងហ្គុក វាយបាវខ្សាច់បានហើយ។

ម្នាក់ៗភ្ញាក់ផ្អើលនឹងវត្តមានថេយ៉ុង ពួកគេនឹកស្មានមិនដល់ថាអាចមានomegaនៅទីនេះ លើសពីនេះ ជាមនុស្សរបស់ជុងហ្គុកទៀត!

ផឹបៗ

ថេយ៉ុងចាប់ផ្ដើមវាយបាវខ្សាច់ ពួកគេមកបន្ទប់មួយដាច់ដោយឡែក ជាបន្ទប់ហ្វឹកហាត់ពិសេសពេលដែលមានអ្នកជួល ហើយជុងហ្គុកក៏ជួលសម្រាប់ថេយ៉ុង។រាងក្រាស់ដាក់ខ្លួនអង្គុយមើលថេយ៉ុងវាយ ស្របពេលនោះថេយ៉ុងបែរជានិយាយឡើង

"អូនចង់ឡើងវាយជាមួយបង"

"ហ្ហឺ?អូនទើបនឹងមកដល់ហ្នឹង?"