Part 15

229 28 7
                                    

" မေမေ "

တကိုယ်လုံးတုန်လှုပ်လျှက် သူ့ဘက်က်ု လှည့်လိုက်လျှင် မယုံနိုင်စွာဖြင့် ခြေထောက်မခိုင်တော့စွာအောက်သို့ ပုံကျသွားသည်။

ထိုအခါမှာ အိမ်တော်ထိန်းက ပြန်၍ ထူစေသည့်အခါ မျက်ရည်တွေစီးကျလာ၍ တဖြည်းဖြည်းခန္ဓာကိုယ်ကအားယုတ်လာပီး မျက်လွှာတို့က မှိတ်ကျသွားသည်။

" မေမေ...မေမေ "

အတန်တန်ခေါ်နေသည့် မေမေဆိုသည့်နာမ်စားကိူမကြားနိုင်တော့သည်အထိ သတိဟာလည်မလာတော့ပေ။

ကုတင်ပေါ်သို့ အမေဖြစ်သူကိူပွေ့တင်ရင်း ချွေးတွေသုတ်ပေးနေမိသည်။

ထိုစဉ်

Ringing Ringing Ringing Ringing

" Hello "

ဆက်လာသူမှာ ဟာရူတိုပင်

" ယိုရှီကွန်းရဲ့ နောက်ဆုံးအချိန်တောင်ဖြစ်နိုင်တာ ဘာလို့ရောက်မလာကြသေးတာလဲ "

လက်တွေဟာ တုန်ရီပီး ဖုန်းလွတ်ကျသွားသည်။

" သား....သားငယ် "

" ဗျာ "

" သား... သားကြီး "

မျက်ရည်တွေဝဲလျှက် မျက်တောင် မခက်ပဲ အိမ်တော်ထိန်းအားစိုက်ကြည့်လ်ုက်ရင်း

" ...... "

" သား နိုရီ ... အရေး..အရေးပေါ် အခြေအနေ "

" ဗျာ ..... မေမေ့ကို ကြည့်ပေးထားပါဦး ဦးလေး "

" သားငယ် , ဆေးရုံက Tokyo Private Hospital နော် ၊ Room No : 15 "

" ...... "

နားထောင်ပီး စကားတွေအားမတုံ့ပြန်နိုင်ပဲ ပြေးဆင်းသွားတော့သည်။

ဒယ်ဒီဆိုတာ... မိသားစုအရေးထက်ငွေရှာဖို့ကလွဲရင် ကျန်တာစိတ်မဝင်စားသူမို့ အသေးအမွှားကစ အစီရင်ခံနေစရာမလိုတော့ပေ။

ဆေး‌ရုံသို့‌ရောက်သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် Reception က Nurse အားမေး၍ သူပြောသည့်အတိုင်းလျှောက်သွားလေသည်။

Room No : 15 ကိုရောက်တော့ တံခါးဆွဲဖွင့်ဖို့ရာ လက်တွေဟာ အပစ်ရှိသူလို တုံဆိုင်းနေလျှကိ ဆွဲဖွင့်ဖို့ရာမဝံ့မရဲ ။

BASED ON THE HEART ( Complete )Where stories live. Discover now