Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
dominik, oturduğu yerden merakla beni izlerken "ada artık söyler misin ne olduğunu? evin içinde dönüp dolanırken senin aklını okuyamam..." demişti.
yaklaşık on beş dakikadır odada volta atıyordum. nasıl diyeyim şimdi küçük dominik ve ada'larımız olacak diye...
en sonunda ayağa kalktıktan sonra omuzlarımdan tutup beni durdurmuştu. "ne oluyor ada?" diye merakla ve gerginlikle sorduğunda tuttuğum nefesi bırakmıştım.
"ada... bebeğim, ne olduğunu söylemen gerek. gerçekten. başka şekilde çözüm bulamayız."
benim gerginliğim ona da bulaştığı için artık o da gergindi. harika!
"tamam, oturalım. anlatacağım." dediğimde başıyla onaylayıp kolunu sıkıca belime dolamıştı. ardından birlikte koltuğa oturmuştuk.
"dominik... genel olarak hayattan beklediğin şeyleri biliyorum. hayatını sürekli planladığını ve genellikle bu plana uyduğunu... her şeyin senin için bir sırada olduğunu da biliyorum..."
ne anlatıyorum ben amı- tamam toparlayayım, dominik de anlamadı çünkü. zaten ben de anlamadım.
"tamam bu büyük bir sürpriz oldu. beklemiyordum. olması gereken zamandan daha önce oldu."
"terfi mi ettin?"
he gerizekalı, terfi ettim; o yüzden böyle saatli bomba gibi dolaşıyorum ortalıkta. gerçekten bu çocuk beni öldürüyor.
başımı iki yana sallayıp "hayır, işle alakalı değil. benimle alakalı. yani bizimle." demiştim.
"siktir!" başını geriye atmıştı. ardından ellerini saçlarından geçirip iki eli arasında başını tutmuştu.
anlamadım, ne bu tripler?
"benden ayrılıyorsun değil mi!? tanrım! kahretsin! yine anlamadan, siktiğim bir hata yaptım kesin! kahretsin! ada, lütfen bir şans daha ver! ne yaptığımı bile bilmiyorum... ne olur... böyle bitmesine izin veremeyiz. seni çok seviyorum. bizim birlikte bir sürü hayalimiz var. senden ayrılmak is-"
"dominik sus!" dediğimde bir anda şok olmuştu.
işte adamı böyle si-
"bitti mi yani?"
"hayır! hiçbir şeyin bittiği falan yok! kafanda oluşturduğun şeylere inanmayı bırakır mısın!? konumuz başka bir şey!"
garibimin kafası iyice karışmıştı. "anlamıyorum o zaman! neyden bahsediyoruz!" diye sesini yükselttiğinde dudaklarımı birbirine bastırmıştım.
"tamam üzgünüm, bağırmak isteme-"
"hamileyim."
"ne?"
ne demek ne? bu mu yani?
"dalga geçmiyorsun değil mi?" dediğinde başımı iki yana sallamıştım.
