Bu bölümde her satıra yorum isterim. Yoksa hatrım kalır.
İyi okumalar
.
.
.
Jimin
Abimle misin?Söylesene telefonuna baksın, babam arıyormuş
Jungkook
Benim yanımda değilHoseok ile beraber
Jimin
Tamam ona yazayımJungkook
Yok sen yazmaBen arar söylerim
Jimin
Tamamm*görüldü*
.
2 Gün Sonra
Jungkook
PiştJimin
EfendimJungkook
Yazmıyorsun iki gündürHayırdır
Jimin
Niye yazayım?Jungkook
BilmemJimin
Yapma şunuJungkook
Neyi?Jimin
Bana kendini gösterip vermiyorsunYakınımdayken uzak duruyorsun
Jungkook
Olmuyor JiminUzak durmak istesem de yapamıyorum
Sana kendimi de veremiyorum
Jimin
Konuşma o zamanHiç konuşma
Senin gelgitlerinle uğraşmak istemiyorum
Jungkook
Gerçekten hiç konuşmamak mı istiyorsunJimin
Lan kafamı allak bullak ediyorsunNe isteyecektim başka
Jungkook
Tamamİstediğin gibi olsun
*görüldü*
.
Jimin odasında kendi halinde ders çalışırken bir anda üst kattan gelen bağırışma sesleriyle istemsizce kafasını kaldırıp gözlerini tavana dikti.
Sesler gittikçe artarken bir anda odasının kapısının açılmasıyla birlikte bakışlarını oraya çevirdi bu defa. Annesi endişeli gözleriyle Jimin'e bakıyordu. "Kavga mı ediyorlar acaba?"
Jimin bilmiyorum anlamında omuz silkerek elindeki kalemi bıraktı ve yavaşça ayaklandı. "Abim orada mı?" Annesiyle birlikte salona geçtiklerinde sesler daha çok artmıştı.
Jungkook'un ailesi gittikten sonra yine onların evinde içme planı yapıldığını biliyordu Jimin.
"Orada. Aradım açmıyor. Baban olsa yollardım ama." Annesi hala endişeli bir şekilde bakmaya devam ederken Jimin aklına gelen şey yüzünden tedirginlikle kapıya doğru yürüdü. "Ben bir bakayım."
Annesinin arkasından bir şeyler söylediğini duysa da umursamadı ve kapının önündeki siyah terliklerini giyip evden çıktı. Aynı saniye içinde karşı komşu da kapısını açtığında göz göze geldiler.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
brother
FanfictionJimin abisinin arkadaşının büyüsüne kapılmaya başlamıştı ve bu içten içe onu korkutuyordu. (texting , düzyazı)