"Veilig in jou armen" mabbie

deel 36

22 oktober 11:03

Ik word rustig wakker van de wekker. Vandaag is de dag voor Matthy. Ik ga met hem naar Antoon. T gaat gelukkiger al iets beter met hem. Ik heb Antoon op de hoogte gehouden en hij weet ook hoe t nu met Mat gaat. Ik sta op en kleed me aan. Ik loop naar beneden en zie iedereen behalve Matthy. "Slaapt hij nog" vraag ik. Ze knikken. Ik loop naar de slaapkamer van Matthy en loop naar binnen. Voorzichtig ga ik op bed zitten. Ik wrijf over zn wang en merk hem wakker worden. Hij opent zn ogen en kijkt me aan. "Hey liefje" zeg ik. Hij knikt klein en gaat rechtop zitten. De deken slaat hij om zich heen. "Ga je mee we moeten over 1 uurtje in de auto zitten" zeg ik. Hij knikt klein en staat op uit bed. Hij doet een boxer aan en pakt mn hand vast. Gister heeft hij een paniekaanval gehad omdat hij een nachtmerrie had. Dus had ik hem zn spuitje moeten geven. Dit heb ik ook doorgegeven aan Antoon en die weet t nu ook. Die vond t niet erg. Samen lopen we naar de woonkamer. Matthy gaat op de bank zitten. "We gaan net zoals afgelopen week proberen te eten. Dus nu eet je even een breaker" zeg ik. Hij knikt en staat op. We moesten langs de dokter omdat hij zoveel pijn had. Daar moest hij wegen en is uitgekomen dat hij veel, maar dan ook veel te licht is. Hierom moeten we ook naar t ziekenhuis, maar dat is over een paar dagen pas. Nu heb ik met hem afgesproken wat hij minimaal moet eten op een dag. Hier houd hij zich steeds beter aan. Hij komt terug met een breaker deze eet hij rustig op. "Ikke aanleden" zegt hij. Ik knik en hij staat op. Na 10 minuten komt hij terug. Aangekleed en wel. "Klaar om te gaan" vraag ik. Hij knikt en geeft de jongens allemaal een knuffel. Als hij klaar is daarmee pakt hij mn hand vast en lopen we naar de auto. "Schatje we mogen dalijk bij Antoon backstage en met hem meelopen en als de show begint mogen we in de zaal. We hoeven niet tussen de fans, maar we kunnen niet backstage blijven" zeg ik. Hij knikt tevreden. Na 20 minuten komen we aan bij de Ziggo Dome. Ik parkeer de auto en we stappen uit. Hij gaat tegen me aan staan. Ik til hem op en zet hem op mn heup. Samen lopen we richting de artiesten ingang. Hier staat beveiliging te wachten op ons. Hij laat ons binnen en leid ons naar Antoon. Als we bij hem staan gaat de beveiliging weer weg. "Hey jongens" zegt Antoon en komt naar ons toe gelopen. We geven elkaar een hand. "Jij bent Matthy dan" zegt hij tegen Mat. Zacht knikt Matthy. "Gaat ie weer iets beter" vraagt hij. Matthy knikt klein. "Ikke alleen beetje moe niekval" zegt hij. "Als je te moe bent he dan zeg je dat gewoon dan kun je voor de show nog even bijtanken in de kleedkamer" zegt Antoon. Matthy knikt tevreden. "En de pijn in je buik weg" vraagt Antoon. "Bijna wel" zegt hij en wrijft over zn buik. "Goedzo maatje. Zullen we dan maar een beetje rond gaan kijken" zegt hij. Matthy knikt en legt zn hoofd op mn schouder. Als eerst lopen we richting t podium. "Strakjes als de show begint mogen jullie hier voor de hekken staan daar is t iets rustiger" zegt Antoon. Matthy knikt en zo legt hij nog wat dingetjes uit. "Zullen we de bandleden lastig vallen" vraagt hij na 20 minuten. Hij kijkt om. Meteen is hij stil. "Of we gaan naar de kleedkamer" zegt hij zacht. Ik kijk nu ook naar Mat en zie dat hij slaapt. Ik loop achter hem aan en in de kleedkamer leg ik hem neer. Antoon gaat zitten op een stoel en ik ga ook zitten. "Echt heel erg bedankt dat je dit wilt doen" zeg ik. "Tuurlijk maat. Toen je me de situatie van hem uitlegde ging ik meteen kijken naar een paar video's en toen ik doorkreeg hoe lastig hij t had tijdens die geen eerste geen laatste en de andere zo zag, wist ik meteen dat ik iets voor hem moest doen. En dan is dit toch echt wel t leukste om te doen" zegt hij. Ik knik en kijk terug naar die opnames.

De presentator kijkt opeens naar Matthy. Ik kijk ook en zie dat t weer raak is. Ik sta op en loop naar hem toe. "Hey maatje doe maar rustig" zeg ik en hurk voor hem neer.

Dit is t enige wat de video heeft gehaald. "Maar hoe oud is ie eigenlijk" vraagt ie. "Hij is van ons 5 de jongste. 16 namelijk" zeg ik. Hij knikt. "Ik vind t echt zo sneu voor hem dat t zo met hem gaat, maar ik ben blij dat hij een vriendengroep als jullie heeft" zegt hij. Ik knikt en bedank hem. "Maar maat als je hem ooit eens kwijt wilt mag ie ook altijd bij mij komen daar maak ik wel tijd voor" zegt hij. "Bedankt voor je aanbod en dat zal ik denk ik wel af en toe nodig hebben" zeg ik. Hij knikt. "Laat maar gewoon weten" zegt hij. Ik knik en merk Matthy wakker worden. "Hey schatje" zeg ik. Hij knikt en wrijft in zn ogen. "Hebben jullie 2" vraagt Antoon. Ik knik. "Jullie zijn echt tering schattig" zegt hij en hurkt ook voor Matthy neer. "Zullen we maar eens de bandleden lastig vallen" zegt hij. Matthy knikt en gaat rechtop zitten. Antoon steekt zn hand uit en Matthy pakt hem. Zn duim steekt hij in zn mond. Zo lopen we naar de bandleden. Iedereen stelt zich voor. "Ikke Matthy" zegt hij. Ze knikken en we gaan weer door.

986 woorden