"Veilig in jou armen" mabbie

deel 38

25 oktober 2021 14:32

Ik zit met Matthy terug in de auto naar huis. We zijn net bij t ziekenhuis geweest en daar is overlegt geworden dat hij een sonde krijgt. Tuurlijk kon dit niet eindigen zonder een Matthy die overstuur was. Daarom ligt hij hier nu ook te slapen. T kostte hem zoveel energie dat alles eruit is. En dat tovert die jongen om in slapen. Als we thuis zijn til ik hem uit de auto en merk hem wakker worden. "Hey liefje we zijn weer thuis" zeg ik. Hij knikt en legt zich goed neer. Als we de woonkamer in zijn zit er niemand. Zullen vast opnemen zijn. Ik leg Matthy neer op de bank, maar hij gaat rechtop zitten. "Hey liefje we kunnen er een lang verhaal van maken, maar je zult er toch echt een moeten. We gaan je daar allemaal bij helpen, maar dan moet ik eerst weten wat voor een je wilt. 1 in je buik of via je neus" leg ik uit. Hij kijkt me door mn ziel heen. Alsof niks binnen komt. "Ikke geen willen" zegt hij. "Dat snap ik liefje echt waar, maar af en toe gebeuren er ook dingen die minder leuk zijn, maar je wilt toch niet dood gaan omdat je te weinig eet" zeg ik. Hij knikt. "Ik eerst Tijn bellen" vraagt hij. Ik knik en bel Antoon.

A: Hey Robbie is er iets
M: hoi Tijn
A: o hey maatje
M: ikke even jou praten
A: is goed maatje wat is er
M: ikke weinig eet en nu sonde alleen ik niet willen
A: ik snap dat je dat niet wilt maatje, maar af en toe is t toch beter om t te doen, want anders kun je straks niet meer naar mij komen dat wil je toch niet
M: ja maar ik bang
A: dat mag ook maatje, dat zou ik ook zijn, maar jij kan dat maatje. Mag je ook kiezen welke je wilt
M: ja ikke buik of neus
A: denk dr maar goed over na he maatje en als je me nodig hebt moet je bellen he
M: oke dankwel Tijn
A: geen probleem maatje, succes he

Matthy hangt op en geeft mn telefoon terug. "Zie je zelfs Antoon heeft alle vertrouwen in je" zeg ik. Hij trekt me in een knuffel. "Moet echt" vraagt hij als hij uit de knuffel trekt. Ik knik. "We willen je allemaal helpen he" zeg ik. Hij knikt. "Welke wil je dan maatje" vraag ik. "Op buik" zegt hij. Ik knik. "Is goed lief. Als jij je dan even legt en uitrust bel ik de dokter en maak ik een afspraak" zeg ik. Hij knikt en doet zn trui uit. Zn broek volgt. Ik pak een dekentje en leg die op hem. Ik druk een kusje op zn voorhoofd. "Ik ben trots op je" zeg ik. Hij knikt en sluit zn ogen. Ik loop de gang op en bots tegen Raoul op. "Jezus ik schrik me rot" zeg ik. "Sorry. Ik hoorde jullie praten dus wachtte even" zegt hij. Ik knik. "Ik ben even bellen dus t zou fijn zijn als ik niet gestoord word" zeg ik. Hij knikt. "Matthy slaapt trouwens" zeg ik. Weer knikt hij. "Als je klaar bent met bellen zullen we dan even samen boodschappen doen" vraagt Raoul. Ik knik en bel t ziekenhuis.

~tijdje later~

Ik stap weer in de auto samen met Raoul. We hebben even boodschappen gedaan. Ook heb ik hem uitgelegd over Matthy. Met de sonde enzo. Als we de woonkamer in komen, zien we helemaal niemand. Wel horen we geschreeuw van boven. Ik loop erop af en zie Koen en Milo voor mn slaapkamer staan. "Wat is er hier gebeurd" vraag ik. "We hadden een grapje uitgehaald alleen liep t iets uit de hand" zegt Koen. Milo knikt alleen. Ik zucht en stuur ze naar beneden. Ik loop de kamer in en Matthy rent meteen naar me toe. Zn benen slaat hij om me heen. "Hey wat is er" vraag ik en til hem op. Hij snikt in mn borst. "Miel en Koen mij pijn daan" snikt hij. "Waar hebben ze je pijn gedaan lief" vraag ik. Hij gaat uit mn armen en kijkt me aan. Ik zie wat blauwe plekken en een paar sneetjes die open zijn op zn buik. Ik neem hem weer in mn armen. "Hoe hebben ze dit gedaan" vraag ik. "Theedoek" snikt hij. Ik knik en leg hem in bed. "Rust jij maar eventjes uit, morgen krijg je je sonde dan ga ik naar Miel en Koen" zeg ik. "Eerst mij zijn" snikt hij. Ik knik en ga naast hem liggen. Hij legt zich in mn armen. Al snel merk ik dat hij slaapt. Ik blijf nog even bij hem liggen, maar val dan ook in slaap. Dit was niet de bedoeling.

810 woorden