"Veilig in jou armen" mabbie

deel 37

Door

We staan voor t podium. Dalijk komt hij op. Wel zitten er de hele tijd mensen aan ons. Omdat ze ons ook herkennen. Zo word ook onze naam geschreeuwd. Als Antoon na een half uurtje van zn show af gaat en de meiden nog erger bezig zijn loopt Mat zn ademhaling op. "Dames zouden jullie van ons af kunnen blijven" vraag ik lief. Ze knikken, maar stoppen niet. Matthy ziet wit en krijgt bijna geen lucht meer. De beveiliging naast ons merkt t en leid ons naar backstage. We gaan naar de kleedkamer van Antoon. "We leggen even iemand met een paniekaanval in de kleedkamer dus schrik niet als je binnenkomt" hoor ik de beveiliging tegen Valentijn zeggen. "Is helemaal prima" zegt hij en ik hoor iemand binnenkomen. "Gaat t Robbie" hoor ik hem vragen als hij naast me voor Matthy hurkt. Ik haal mn schouders op. "Er zaten de hele tijd meiden aan ons en waren onze naam aan t schreeuwen dus waarschijnlijk waren hun ook fan. Ik had ze vriendelijk gevraagd of ze van ons af konden blijven maar dat deden ze niet. En ja nu heb ik dus dit" leg ik uit. "Als ik zo op ga zal ik dit ook even melden" zegt hij. Ik knik. Zo helpt hij me even met Matthy. Als hij bij is gaat hij rechtop zitten. "Ik denk dat t beter is als je hier blijft" zeg ik tegen hem. Hij kijkt verdrietig naar me. "Zullen we afspreken je mag nog eventjes, maar als ik merk dat t niet meer gaat dat we terugkomen" zeg ik. Hij knikt. "Blijf anders bij mij dan gaan jullie gewoon bij de drummer zitten ofzo" zegt Antoon. Ik knik en zet Matthy op mn heup. Antoon geeft door aan mensen waar wij kunnen zitten. Zo worden we gebracht en krijgen we een plaatsje bij de drummer. Na 2 minuten komt Antoon op. "Sorry dat t even wat langer duurde, maar ik heb eventjes iemand geholpen die in een paniekaanval zit" zegt hij en kijkt naar Matthy. Hij maakt een hartje naar hem en drukt een luchtkustje naar hem. "Mijn verzoek is daarom ook voor wat dames hier vooraan om de volgende keer niemand aan te raken zonder dat ze dat zelf willen" zegt hij. Hij gaat op de rand zitten en wenkt Matthy naar hem toe. Matthy staat op en gaat naast hem zitten. "Gaat ie maatje" vraagt hij. Matthy zie ik knikken. "Robbie wil je ook eventjes komen" vraagt hij als hij achterom kijkt. Ik sta op en loop naar hem toe. "Ik weet jullie kennen deze jongens als leden van de bankzitters. Maar hun willen ook naar een show komen zonder dat ze bijna aangerand worden, dus heb daar alsjeblieft respect voor en laat hun ook een beetje met rust" zegt hij. Iedereen maakt een hartje in de lucht. "Mag ik een beetje uitleggen over autisme" vraagt hij zacht aan mij. Ik knik. "Ik weet niet of jullie het kennnen, maar het gaat over autisme" zegt hij. "Je hebt mensen met autisme, deze mensen vinden dingen lastiger, waaronder sociaal contact. Of mensen vertrouwen. Hier kunnen ze helemaal niks aan doen en vinden t zelf vaak kut als ze t hebben. Dit dappere ventje naast me heeft dit ook, maar heeft er alles voor gedaan om vandaag toch naar hier te komen. Hij is een beetje ziek, maar toch wou hij komen en zou hij alles aan de kant zetten om naar hier te komen. Voor kost t super veel moeite om hier nu naast me te zitten en niet in paniek te raken door t aantal mensen dat hij ziet. Ik ben trots op hem niet normaal, maar snap dan dat t vervelend is om aangeraakt te worden door vreemde. Hij wilt t beste voor andere, maar dan moet ze dat ook tegen hem doen. Ik ken hem nu al eventjes, maar ik weet wel door alle verhalen die ik van Robbie heb gehoord dat dit jongetje t zwaar heeft. Heb alsjeblieft een beetje respect voor hem en kijk ook naar andere. Autisme lijkt niks, maar is toch meer dan je denkt. Toch maatje" zegt Antoon. Matthy knikt. Ze geven elkaar een knuffel. "Wat is je favoriete liedje maatje" vraagt Antoon zacht aan hem. "Of welke doet je t meest" vervolgt hij. "Telschool of onweer" hoor ik zacht. "Zullen we dan hotelschool samen doen" vraagt hij. "Ook Robbie" vraagt Matthy. Antoon knikt. Nu knikt Matthy ook. Ze laten los uit de knuffel. "Sorry voor t lange verhaal maar vond t toch wel belangrijk" zegt Antoon. "Maar nu gaan we wel door" zegt hij en de band start Hotelschool. Dit zingen we met zn 3e. "Doei maatje, kom je straks nog even langs" zegt Antoon als ie afgelopen is. Matthy knikt en samen staan we op. Als ik op de stoel zit komt Matthy weer op mn schoot. "Wil je hier zitten dan mag je ook meehelpen" vraagt de drummer. Matthy knikt en klimt op de schoot van de drummer. Zo gaan ze samen verder.

~tijdje later~

De show is klaar en we gaan weer backstage. Meteen lopen we door naar de kleedkamer. We gaan zitten. "Robbie ik warm" zegt Matthy. "Doe je trui maar eventjes uit liefje" zeg ik. Hij knikt en trekt hem uit. Na 5 minuten komt Valentijn weer binnen. "Hey maatjes" zegt hij. We begroeten hem ook. "Hoe was t" vraagt hij aan Matthy. "Super leuk. Ik ook drumt" zegt hij. "Mocht jij ook drummen" vraagt Antoon. "Ja tijdens ivia en onweer" zegt hij. "Dat heb je dan wel heel goed gedaan maatje" zegt hij. Matthy knikt tevreden en staat op. Hij loopt naar Antoon en geeft hem een knuffel. Geschrokken knuffelt hij terug. "Jij echt lief Tijn" zegt hij. "Jij bent ook super lief maatje" zegt Valentijn en tilt hem op. "Maar niet lief als Robbie" zegt hij. "Maar dat is ook niet mogelijk" zegt hij en tilt hem op. Matthy knikt. "En als er iets is mag je aan Robbie vragen of hij mij wilt bellen dan help ik je he" zegt hij. Matthy knikt. Antoon gaat naast me zitten en Matthy klimt op zn schoot. Zn duim stopt hij in zn mond en leunt tegen hem aan. Al snel vallen zn ogen dicht. "Echt heel erg bedankt dat je dit voor hem wou doen. Ook hoe je t voor hem op nam en tijd maakte voor hem in je show" zeg ik. "Geen probleem joh ik zou dat ook niet fijn vinden" zegt hij. "En ik vind dat ze mogen weten dat ze fout zaten en een beetje respect naar andere tonen is ook niet echt moeilijk" zegt hij. Ik knik en we geven elkaar nog een knuffel. "Ik zal met hem maar naar huis gaan" zeg ik. Hij knikt. "Als je me nodig hebt laat t alsjeblieft weten" zegt hij. Ik knik en til Matthy op. "Zn trui" zegt Antoon en geeft hem aan. Ik bedank hem en loop naar buiten. In de auto zet ik Matthy neer en rijd ik aan naar huis. Ik denk dat de jongens ook al wel slapen. T is half 10 als we aankomen. Dus denk t wel. Als we thuis aankomen til ik Matthy uit de auto en loop ik naar binnen. "Heyy jongens" zeg ik als ze toch nog in de woonkamer zie zitten. "Heyy" zeggen ze. Ik loop met Matthy naar zn kamer en leg hem in bed. Hier doe ik zn broek en boxer uit en leg hem onder de dekens. Ik loop weer terug en ga bij de jongens zitten op de bank. "We hadden al iets op tiktok gezien. Dat was echt vet cute" zegt Koen. Ik knik. "Als we ooit opnames hebben mag Mat ook bij hem even terecht. Echt hij was echt aardig. Zn show had hij even stop gezet om Mat te helpen met een paniekaanval" zeg ik. "Ja we zagen een deel op tiktok. Die jongen is niet normaal aardig. Matthy mocht met zn idool zingen. Dit vond hij denk ik echt vet" zegt Milo. Ik knik en geef hem gelijk. "Hij heeft ook nog mogen drummen" zeg ik. Zo kletsen we nog even, maar dan val ik toch echt tegen Raoul aan in slaap.

1376 woorden