"Veilig in jou armen" mabbie

deel 35

Door

Ik word wakker van iemand die uit bed stapt. Ik open mn ogen en zie Matthy en Koen. "Slaap maar lekker door maatje" zegt Koen. "Wat gaan jullie doen" vraag ik zacht. "Noord kijken Robbie samen met Koen" zegt Matthy enthousiast. Ik knik en leg me weer terug. Ik weet niet hoe t kan maar ik ben ook gewoon moe. "Onthoud alsjeblieft dat Matthy ziek is, want hij doet alsof t oke is maar dat is ie niet. Die is gloeiend heet" zeg ik. Koen knikt. "Komt goed maatje" zegt Koen. Ik knik en Matthy en Koen gaan naar beneden. Ik leg me goed en probeer weer te slapen. Als t na een half uurtje nog niet lukt, stap ik uit bed en doe een boxer aan. Ik loop naar beneden en zie Koen met Matthy in tegen zich aan op de bank zitten. Samen kijken ze naar feyenoord. "Robbie feyenoord voor" zegt Matthy. Ik knik en kijk naar de tv. Na 10 minuten leg ik mn hoofd op Koen zn schouder. Hij slaat een arm om me heen. Langzaam dommel ik weer weg.

~tijdje later~

Ik word wakker gemaakt. Ik open mn ogen en zie dat t Koen is. "Hey maatje sorry, maar Mat was niet goed geworden en is huilend naar zn kamer gegaan. Ik dacht misschien kun jij hem rustig krijgen" zegt hij. Ik knik en sta op. Ik loop naar de kamer van Mat en zie hem liggen in bed. "Hey liefje" zeg ik zacht en ga op t bed liggen. "Robbie ik echt niet meer lekker" zegt hij. Ik knik en ga naast hem liggen. "T is goed. Ik blijf bij je, we gaan gewoon lekker liggen en slapen en dan hopen we dat je morgen beter bent. Dan heb ik een verrassing voor je" zeg ik. Hij knikt tevreden en legt zich in mn armen. Al vrij snel merk ik dat hij slaapt. Ik sluit mn ogen ook weer en val ook al snel weer in slaap.

8 oktober 2021 10:09

Ik word rustig wakker met Matthy in mn armen. Hij slaapt nog als een roosje. Ik hoop echt voor hem dat t iets beter gaat. Gister heeft hij feyenoord niet afgekeken omdat hij zich echt niet lekker voelde. Langzaam word Matthy ook wakker. "Hey liefje" zeg ik. Hij knikt en gaat rechtop zitten. Zn armen slaat hij voor zn buik. Ik ga rechtop zitten en kijk hem aan. "Robbie steek buik doet echt pijn" zegt hij. Ik knik en leg hem weer neer. "We spreken af dat je vandaag gewoon lekker in bed blijft liggen en je er alleen uit komt als er iets is of je naar de wc moet. Voor de rest rust je gewoon lekker uit" zeg ik. Hij knikt. "Ik ga even paracetamol pakken. Ik ben zo terug" zeg ik. Hij knikt. Ik loop naar de keuken en pak een glas water en paracetamol, waarna ik terugloop. Ik geef t aan Matthy en hij slikt hem. Ik stop hem in onder de deken en aai over zn hoofd. "Als je weer beter bent gaan we over 2 weekjes naar Antoon in de Ziggo Dome, maar dan moet je me beloven dat je nu eerst lekker uitrust" zeg ik zacht. Hij kijkt me met grote ogen aan. "Jij echt super lief Robbie" zegt hij. "En ik heb contact met Antoon dus als je liegt bel ik hem af" zeg ik. Hij knikt klein en legt zich goed. "Ik kom over 4 uurtjes weer met paracetamol oke" zeg ik. Hij knikt en sluit zn ogen. Ik sta zachtjes op en maak t licht uit waarna ik zacht de deur sluit en naar de andere loop. "Heyy maatje waar is Mat" zegt Milo. "In bed" zeg ik. Hij knikt. "Gaat t nog steeds niet" vraagt Raoul. "De hele tijd steken in zn buik, dus heb hem verplicht te blijven liggen alleen als er iets is of hij naar de wc moet. En om de 4 uur breng ik hem paracetamol" zeg ik. Hij knikt begrijpelijk. "Ik hoop echt voor hem dat ie weer beter is als ie naar Antoon gaat" zegt Koen. Ik knik. "Ik heb t hem verteld, maar ook gezegd dat als ie nu niet uitrust of liegt over zn gezondheid we niet gaan, want ik heb contact met hem" zeg ik. Ze knikken en we gaan ontbijten. Als Matthy na 5 minuten in de deuropening staat, sta ik op. Ik loop naar hem toe en hurk voor hem neer. "Hey" zeg ik zachtjes. Hij laat zich meteen tegen me aanvallen. Ik sla mn armen om hem heen en hoor hem snikken. "Wat is er liefje" vraag ik zachtjes. "Doet echt heel erge pijn Robbie. Ikke niet doodgaan toch" snikt hij. "Tuurlijk ga je niet dood, maar je moet je rust nemen. Als dalijk die paracetamol werkt dan voel je bijna niks meer" zeg ik. "Maar Robbie t doet echt super duper veel pijn" schreeuwt hij bijna. "Dat snap ik liefje echt wa-" "Nee niet snappen doet jij" onderbreekt hij me. "Jij niet mijn pijn voelen, dus jij niet kunnen snappen" snikt hij. "Ja dat weet ik liefje, maar ik doe mn best om je te helpen he. Blijf anders even bij mij zitten tot de paracetamol helpt en dan zakt de pijn en dan kun je weer lekker slapen" zeg ik. Hij knikt tevreden. Ik til hem op en ga aan de eettafel zitten. Ik geef hem mn telefoon. Zo kan hij even aan iets anders denken. "Robbie berichtje van Tijn" zegt hij opeens. Ik kijk en zie dat t Antoon is. Hey maat hoe gaat t met de kleine is ie al beter. Stuurt hij. Ik antwoord meteen. Helaas niet hij heeft de hele tijd steken dus zit nu bij me, maar zn paracetamol moet nog inwerken en dat snapt ie niet. Stuur ik terug. Hij belt me meteen op.

A: hey Matthyas
M: Robbie dat Antoon
A: ja maatje ik ben Antoon
M: echt waar
A: echt waar maatje, maar ik heb gehoord dat jij een beetje ziek bent
R: vertel maar maatje hij word niet boos
A: hey waarom zou ik boos worden jij kan er toch niks aan doen dat je ziek bent
M: ikke super veel pijn in buik
A: dat is vervelend he maatje, maar dan moet je goed uitrusten he
M: ik wel willen, maar niet kan door pijn(snikt weer)
A: dat snap ik echt waar maatje, maar als je nou zorgt dat je helemaal beter bent dan kun je naar mij toe komen. Anders ben ik ook ziek
M: m-maar t doet e-echt pijn
A: dat geloof ik echt waar Matthy, maar als je nou Rob zn advies volgt en rust neemt komt alles goed
M: ikke beren
A: goedzo maatje. Ik hoor wel van Robbie hoe t verder gaat
M: j-ja
A: doe nu nog maar lekker rustig aan
M: mhm
R: komt goed, ik houd je op de hoogte, maar vond t super lief dat je even belde
A: geen probleem joh. Ik hoop dat t hem iets opvrolijkt
R: dat weet ik wel zeker
A: top, maar dan houden we contact
R: is goed joe
A: doei Matthyas doei Rob

Hij hangt op en ik neem Matthy in mn armen. Hij is al iets rustiger gelukkig. "Gaat ie weer" vraag ik. Hij schud zn hoofd. Ik leg mn handen op zn buik en wrijf erover. Met de hoop dat dit verzacht. Wat ik wel denk want binnen no-time slaapt hij weer.

1260 woorden