Odada tekrardan öylece uzanıyordu Artık sıklıkla gelip giden korumalar genç çocuğun canını sıkmaya başlamıştı..
Uzandığı yataktan yuvarlanarak yere düşmüş ve sürüklenerek kapısına doğru ulaşmıştı, Yere düşmesi ile midesinin bir kazana dönmesi beklediği birşeydi zaten..
Dizlerinin üstünde kapı koluna adeta bir kedi gibi ulaşmaya çalışıyordu..
Kapının kilitli olmadığını kapıyı açıp kapatan korumalar sayesinde öğrenmişti, Kapıya yaslanmış bir pozisyonda dururken kapının açılması ile büyük bir gürültüyle yere yapışmıştı genç çocuk...
Merak ettiği tek birşey vardı..
Evdeki herkes neredeydi..?
Kapı eşiğinden tutunarak ağır göbeği ile beraber kalkmayı becerebilmiş ve merdivenlerden aşağıya karnını tutarak inmeye başlamıştı..
Çıkış kapısını gördüğü anda dizlerinin titrediğini hissetti uzun zamandır camdan dışarı bakmasına bile izin vermiyor Dışarıdan dolu dolu bir nefes içine çekemiyordu..
Gözleri yaşlı bir şekilde dış kapıya doğru ilerledi onu izleyen trilyonlarca kamerayı umursamadı sadece koştu..
Dışarı çıktığı anda burnuna gelen çimen kokusu gözündeki yaş sayısını ikiye katlarken dizlerinin üstüne çökerek ağlamaya başladı...
Hüngür hüngür ağlıyor elleriyle çimenleri kopartıp kokluyordu..
"Gitme vaktimiz geldi jungkook.." kulağına fısıldayan babası onu ürkütürken küçük çaplı bir çığlık ile ortamı dahada şenlendirmiştu..
"Hadi.." diye başladı babası "Hadi ölene kadar koşalım.." Çığlık çığlığa konuşan babasının sözünü mantıklı bulmuştu genç çocuk ölene kadar koşacak ve bu boktan malikaneye bir daha asla gelmeyecekti..
Eliyle sıktığı çimenleri rahat bırakarak doğruldu, Son hızda koşuyor ve malikaneden çıkmayı umut ediyordu..
Ki çoktan malikaneden çıkmış ve otoyola gelmişti..
Köşeden köşeden koşuyor birinin onu arabasına alması için tanrıya dua ediyordu, Tonlarca araç geçmişti ama kimse küçük Çocuğa dönüp bakmamıştı bile..
Kırmızı bir kamyonet genç çocuğa doğru yaklaştı camı açık olan kamyonetten dışarı bakan Adamı görmesi ile korktuğunu iliklerine kadar hissetmişti..
"Soğuktan donmak istemiyorsan Atla aracıma.." çocuk hızlı bir şekilde kamyonetin etrafında dolaşarak yolcu koltuğuna oturmuş ve dışarının soğukluğuna kıyaslarsak daha sıcak olan kamyonet ile büyük bir oh çekmişti..
Şoför sürerken simsiyah olan havanın güzelliğine aşık olduğunu hissetti genç çocuk..
O camdan dışarı bakarken ön cam kırılmış ve şoförün anlından vurulmasıyla Zeytin gözleri İrileşmişti, Çenesi korkudan titriyor adama doğru bakıyordu..
"Benim bebeklerimi benden başka kimse alamaz.."
__
ŞİMDİ OKUDUĞUN
OLVİVE // TK
Fanfiction[ARA VERİLDİ!..] "Şizofreni hastası olup herkese saldıran jeon jungkook sadece doktoru kim taehyung'a zarar vermemişti.." semetae!! ukekook!! "Şizofreni içerikler!!" #bangtan: 65