OLVİVE // TK

OLVİVE 33

__

Sıkıntıyla atan kalp, Evin sessizliği insanın içini bunaltacak tarzdaydı salolunun ortasında boylu boyunca yatan jeon Jungkook nefes almıyordu tanri onu sonsuzluğa uğurlamıştı, Asla ve asla inanmadığı tanrısı..

Soğuk teni, Buruşmuş dudakları, Ölmeden hemen önce dolan zeytin gözleri Onu daha fazla güzellestirmişti..

Jungkook'un hemen karşısındaki koltukta oturup onun vücudunu süzen kim Taehyung, Biraz garipleşmişti..

Asla ağlamayan Taehyung artık ağlıyordu tek fark gözlerinden tuzlu sular değilde Kan akmasıydı..

gözlerini yumdu, Ve kocaman bir nefes çekti içine bitmişti herşey minik bebeği orada değildi kollarının arasinda değildi..

Jungkook'un ölmeden önce istediği şeyi yerine getirecekti Taehyung..

22 X 2024:;

Kocaman yemek masası, Üzerinde bin bir lezzetten oluşan yemekler ile nefis görünüyordu, Taehyung yemeğini yerken Jungkook tam aksine tabanındaki yemeklere hiç dokunmamıştı bile..

Kaşığı eşliğinde oynadığı yemekler Soğumuş ve yenemeyecek kıvama gelmişti..

"Taehyung.." diye konuştu Jungkook, Zeytin gözleri sarı ışığın altında mükemmel bir şekilde parlarken Çatlamış dudaklarını ıslatarak tekrar konuştu..

"Eğer bir gün beni öldürürsen.." Bunları duyar duymaz kaşlarını kaldıran Taehyung jungkook'un konuşmaya devam etmesi açısından başını salladı ve Jungkook'un konuşmasına yardımda bulundu..

"Beni annemin yanına gömermisin..?"
Taehyung bir kaç dakikalığına duraksadı, Kafasını jungkook'a çevirerek başını salladı..

"Emrine amadeyim jungkook.."

Günümüz:;

Kucağındaki minik beden eşliğinde yukarı kata çıkmaya başlayan Taehyung'un Gözlerinden akan yaşlar minik bedenin kusursuz yüzüne damlıyordu teker teker..

Jungkook'un odasına gelen Taehyung, Jungkook'u yatağına yatırarak onunla beraber yorganın altına girdi, Ona Sıkıca sarıldı Taehyung, Yataktaki Jungkook'un onsuz uyuyamadığı peluş oyuncağını yanına koyarak o uyurken korkmamasını sağladı..

Üstünü sıkıca örttü sonuçta minik bebeği hasta olmamalıydı, Taehyung her şey için o kadar pişmandıki eğer Jungkook tekrar hayata donebilseydi onu saatlerce kucaklayıp, Kocaman öpücüklere boğarak yaşatırdı..

Her şey için geçti artık ne Jungkook tekrar nefes alabilirdi, Ne Taehyung vicdanını rahatlatabilirdi..

Jungkook'un kulağına eğilen Taehyung titreyen sesiyle konuştu
"Herşey için özür dilerim, Çok özür dilerim Minik bebeğim.." Taehyung başını tekrar yastığa koydu, Akan Göz yaşlarının yastığa süzülmesine izin vererek minik bebeğini izledi..

Kafasını Jungkook'un boynuna koyarak Bir daha asla çekmeyeceğı kokuyu içine çekti..?

Ama belkide Bu eşsiz kokuyu içine çekebilmenin bir yolunu bulabilirdi..

__

Final değil bu bölümü ağlaya ağlaya yazdım cidden çok üzüldüm şuan bu ikiliye oturup aglayacagim
bir süre🥺🥺

Geçiş bölümü bu arada o yüzden bu kadar kısa😔